Waarom moet je de Wind River Range in Wyoming hiken

Als de meeste mensen aan backpacken in het Westen denken, gaan hun gedachten uit naar bucket-list bestemmingen zoals Colorado’s iconische 14ers, John Muir’s Sierra, de Pacific Crest Trail, of de grillige North Cascades in Washington. Slechts weinigen hebben ooit gehoord van de Wind Rivers in Wyoming – en zij die dat wel hebben, vinden het prima zo. Dit is wat ze missen.

Waarom de Winden?

De Winden strekken zich uit over meer dan 100 mijl langs de Continental Divide, net ten zuidoosten van veel populairdere plaatsen als Yellowstone en de Tetons. Het is een echte wilde en ruige wildernis, beschermd door twee National Forests en het Wind River Reservaat. Alles bij elkaar heeft de bergketen meer dan 30 toppen hoger dan 13.000 voet en meer dan 130 gletsjers, verspreid over driekwart miljoen hectare openbaar land. Het is een speeltuin voor rugzaktoeristen. Er zijn bijna eindeloze redenen om dit deel van Wyoming te bezoeken. Er is volop eenzaamheid, tochten verleggen je grenzen en dagen je vaardigheden uit, en het gebied is ronduit schitterend. Hoge granieten spitsen, serene meren, en eindeloze wilde bloemen creëren schilderachtige uitzichten om elke hoek. De wilde dieren zijn er in overvloed – inclusief de beruchte muggenzwermen.

Wat is de beste route om te wandelen?

Er zijn twee platgetreden zones in de Winds – Cirque de Towers en Titcomb Basin – en dat is niet voor niets. Hoewel het grootste deel van het gebied objectief gezien prachtig is, lijken deze twee gebieden wel uit een andere wereld te komen. Ik koos voor een driedaagse rondwandeling van 25 mijl door de Cirque na het lezen van een reisverslag van een vriend over het gebied, en ik was allesbehalve teleurgesteld.

De route begint bij Big Sandy Trailhead, waarvoor je anderhalf uur over hobbelige zandwegen moet rijden om het te bereiken. Vanaf daar is de route gemakkelijk te volgen, zes mijl op een lage helling naar Big Sandy Lake. De uitzichten hier zijn sereen en worden alleen maar beter als je de steile Jackson Pass beklimt naar de Cirque de Towers. Alles bij elkaar is de eerste dag ongeveer 10 mijl, afhankelijk van waar u in de Cirque kampeert.

De volgende dag gaat u off-trail en baant u zich een weg over de Texas Pass met behulp van topo-kaarten en het volgen van cairns. Afhankelijk van het seizoen zult u over keien moeten springen, sneeuwvelden moeten oversteken, of beide. Aan de andere kant van de pas is de afdaling naar Shadow Lake relatief eenvoudig. Shadow Lake is schilderachtig en een prima plek om de tweede nacht te kamperen. De laatste dag is een rollende negen mijl terug naar waar je begon, langs een paar meren met een steile afdaling aan het einde.

Hoe zit het met het weer en de insecten?

Prepareer je op alles en iedereen. De Wind River Range ligt hoger dan veel andere bergketens in het westen en daarom blijft de winter soms tot in mei aanhouden en keert hij al in oktober terug. De andere vier maanden staan bekend om de hevige muggen en onweersbuien. s Nachts kan het tot onder het vriespunt dalen; ik werd wakker met vorst op de grond tijdens mijn reis in de nazomer. Je hebt ook kans om insecten en regen tegen te komen op bepaalde momenten van je reis. Op een middag heb ik een paar uur onder een grote naaldboom gezeten om een flinke storm af te wachten. Het hoort allemaal bij het avontuur.

Zijn er vergunningen of voorschriften?

Voornamelijk vanwege de lage bezoekersaantallen zijn er geen vergunningen nodig om in de Winds te backpacken. De belangrijkste regels die gevolgd moeten worden zijn de Leave No Trace principes. De Forest Service vraagt dat u reist in groepen van 15 of minder, blijf op de paden, en kampeer niet binnen 200 meter van waterbronnen.

Waar kan ik het beste stoppen en op verkenning gaan?

Vanuit deze basislus zijn er vele dagtochten die men zou kunnen maken. Deep Lake is een populaire optie met een ontwikkeld pad vanaf Big Sandy en grote rotswanden. Extra dagen in de Cirque doorbrengen om een aantal klassiekers zoals Pingora te beklimmen is ook gebruikelijk. Voor meer ambitieuze wandelaars is een noordelijke uitbreiding van de lus (waardoor de route meer dan twee dagen langer wordt) om Buffalo Head en Washakie Pass te bekijken, een prima optie.

Wat moet ik inpakken?

Dit zou gemakkelijk een eigen artikel kunnen worden. Hier is de shortlist van uitrusting waarmee je nog meer van je trektocht kunt genieten. De Osprey Atmos of een vergelijkbare rugzak is wat je op je rug wilt hebben, perfect voor een lang weekend. Het is comfortabel en comfortabel, wat vooral handig is voor off-trail secties. Ik heb een MSR Hubba Hubba NX opgezet, een van de lichtste tenten op de markt. Hij is snel opgezet, blijft rechtop staan in de storm en biedt genoeg ruimte voor drie personen en een hond. Ik sliep in een Mountain Hardwear Ratio 32, een geweldige slaapzak voor gebruik tijdens de zomer en de randseizoenen. Je zult een kampvuurfornuis willen hebben dat kan pruttelen en gemakkelijk gerepareerd kan worden in de backcountry. De MSR Dragonfly is een betrouwbare keuze; zorg er wel voor dat je een extra butaantank bij je hebt. Tot de belangrijkste kledingstukken behoren een Mountain Hardwear Ozonic Shell, Kor Strata Hoody en AP Pants. Alle drie zijn ze veelzijdig en duurzaam, waardoor ze ideaal zijn voor het hoogland.