Het eerste wat je hier moet opmerken, is dat je te maken hebt met een ionische verbinding die chroom, #”Cr “#, een overgangsmetaal, en zuurstof, #”O “#, een niet-metaal, bevat.
Het interessante aan deze verbinding is dat het een overgangsmetaal als kation bevat, d.w.z. het positief geladen ion. Zoals u weet, wordt de naam van een kation van een overgangsmetaal geschreven met Romeinse cijfers.
Dit wordt gedaan om onderscheid te maken tussen de mogelijke oxidatietoestanden die overgangsmetalen kunnen vertonen. In dit geval bevat de naam van de verbinding het Romeinse cijfer (III), wat impliceert dat het metaal een oxidatietoestand #+3# heeft.
Met andere woorden, het kation draagt een positieve lading #color(blue)(3+)#
#”Cr”^color(blue)((3+)) – “Cr”^color(blue)((3+))># het chroom(III)-kation
Het anion, i.d.w.z. het negatief geladen ion, wordt geschreven met het -ide voorvoegsel. In dit geval heb je te maken met het oxide-anion, #”O”^color(red)(2-)#.
Het anion draagt een #color(red)(2-)# lading omdat zuurstof zich in groep 16 van het periodiek systeem bevindt, en dus nog twee elektronen in zijn buitenste schil nodig heeft om zijn octet compleet te maken.
#”O”^color(red)(2-) -># het oxide-anion
Nu, een ionische verbinding moet elektrisch neutraal zijn, wat inhoudt dat de totale positieve lading van het kation in evenwicht moet zijn met de totale negatieve lading van het anion.
In dit geval heb je #color(red)(2)# chroom(III) kationen en #color(blue)(3)# oxide anionen nodig om een neutrale verbinding te hebben.
#color(red)(2) xx + color(blue)(3) xx -.> “Cr”_kleur(rood)(2) “O”_kleur(blauw)(3)#
De chemische formule voor chroom(III)oxide wordt dus zijn
#kleur(groen)(|bar(ul(kleur(wit)(a/a)kleur(zwart)(“Cr”_2 “O”_3)kleur(wit)(a/a)|)))#