COVID Barriers: druppelvoorzorgsmaatregelen.
4. Een wijze van overdracht
De twee belangrijkste manieren waarop een infectie kan worden overgedragen van het reservoir op een vatbare gastheer zijn directe overdracht of indirecte overdracht.
Directe overdracht gebeurt meestal onmiddellijk en treedt op bij direct contact met het infectieuze agens. Voorbeelden zijn tetanus, klierkoorts, aandoeningen van de luchtwegen en seksueel overdraagbare aandoeningen.
Indirecte overdracht kan plaatsvinden via animale mechanismen zoals vlooien, teken, vliegen of muggen of via animale mechanismen zoals voedsel, water, biologische producten of chirurgische instrumenten.
Indirecte overdracht kan ook via de lucht plaatsvinden, waarbij minuscule deeltjes van een infectiekiem agens door stofdeeltjes of druppeltjes in de lucht worden meegevoerd en in de longen worden ingeademd. Er is een discussie die het beste in de koffiekamers van het biologielokaal kan blijven of de overdracht via druppeltjes direct of indirect is – Spoiler Alert: het kan beide zijn.
COVID Barriers: druppel voorzorgsmaatregelen plus algemene hygiëne om fomite transmissie te voorkomen (druppels die vallen op een levenloos object dan iemand die het aanraakt).
5. Een portaal van binnenkomst
Het portaal van binnenkomst is de manier waarop een infectie een vatbare gastheer kan binnendringen.
Poorten van binnenkomst in het menselijk lichaam zijn inademing, absorptie (via slijmvliezen, ogen of naalden), ingestie (via het maagdarmkanaal), inoculatie (als gevolg van punctie of trauma) of introductie (inbrengen van medische hulpmiddelen). Bij COVID-19 is de belangrijkste toegangspoort de inademing van druppeltjes – hoewel fomietransmissie heel goed mogelijk is, zoals is aangetoond bij andere coronavirussen, wijst het bewijsmateriaal erop dat dit minder vaak voorkomt dan rechtstreekse transmissie van ademhalingsdruppeltjes.
COVID-barrières: druppelvoorzorgsmaatregelen waaronder maskers plus algemene hygiëne om fomiet-overdracht te voorkomen (druppels die op een levenloos voorwerp vallen en vervolgens door iemand worden aangeraakt).
6. Een vatbare gastheer
De laatste schakel in de infectieketen is de vatbare gastheer. Hoe vatbaar een gastheer is, hangt af van verschillende factoren: leeftijd, andere ziekten of medicijnen die hem minder goed in staat stellen een infectie te bestrijden (je kunt hier ook voeding, drukte en sociaaleconomische factoren aan toevoegen). Soms kan er ook sprake zijn van genetische of etnische overlappingen – dat weten we nog niet met COVID – maar dit virus is zeer besmettelijk, ongeacht wie je bent.
Het belang van het doorbreken van de keten
Dit paradigma is bedacht voor gezondheidszorgomgevingen waar risicogroepen al kunnen worden blootgesteld aan infectierisico’s die ze elders misschien niet tegenkomen en niet in topconditie zijn om zich te weren.In de gezondheidszorg zijn er mogelijkheden om de keten bij elke schakel te doorbreken of te verstoren: door de snelle en accurate diagnose van een infectieziekte; de snelle behandeling van besmette patiënten; de veilige verwijdering van afval; de sterilisatie en ontsmetting van medische apparatuur of de toepassing van een strategie voor omgevingsontsmetting.Maar begrijpen hoe infecties tot stand komen en hoe ze worden overgedragen is ook van essentieel belang voor een effectieve infectiepreventie en -bestrijding buiten de gezondheidszorg.In het geval van COVID is het ABC in het Gouden Boek uw vriend en vergeet niet u te concentreren op de grote, beheersbare risico’s in plaats van onevenredig veel op de kleintjes.