En een woord dat meer dan één lettergreep bevat, wordt soms een poly-lettergreep genoemd of sommige mensen zeggen multi-lettergreep woord. Ik geef de voorkeur aan een meerlettergrepig woord. Hier zijn er een paar van:
En bij meerlettergrepige woorden is het belangrijk om te weten welke lettergreep beklemtoond is, want er zijn beklemtoonde en onbeklemtoonde lettergrepen. Dus, bijvoorbeeld in het woord ‘ahead’, is ‘HEAD’ de beklemtoonde lettergreep en de ‘a’ aan het begin is onbeklemtoond – ‘a.HEAD’. In ‘amended’ is ‘MEN’ de beklemtoonde lettergreep, de ‘a’ en de ‘ded’ aan het eind zijn onbeklemtoond – ‘a.MEN.ded’ en dit is belangrijk omdat veel anderstaligen de neiging hebben om ofwel te veel van de lettergrepen in deze woorden te beklemtonen ofwel ze beklemtonen de verkeerde lettergrepen.
Als je je afvraagt ‘wat is beklemtoning in het Engels?’, de manier waarop we de lettergreep beklemtonen (dit is het belangrijkste) is door de toonhoogte van onze stem te veranderen en om het nu even eenvoudig te houden, de meest gebruikelijke manier waarop we dat doen is door de toonhoogte van onze stem te verhogen, niet de luidheid van onze stem, maar door de toonhoogte te veranderen in een iets hogere noot, dus bijvoorbeeld: ‘a.HEAD’, ‘a.MEN.ded’. Kun je dat horen?
Dus als je je afvraagt ‘wat is een beklemtoonde lettergreep?’ in Brits Engels, het is de lettergreep die wordt beklemtoond door de toonhoogte te veranderen. Het is een andere manier om te spreken over woordstress in het Engels. Hier zijn nog enkele voorbeelden:
Dus, wat is een beklemtoonde lettergreep? Een beklemtoonde lettergreep is de lettergreep die een moedertaalspreker van Brits Engels onder de aandacht zou brengen door de toonhoogte van zijn stem te veranderen. Het laatste is een goed voorbeeld van woordstress in zinnen.
En er zijn veel woorden met 1 lettergreep, woorden met 2 lettergrepen, woorden met 3 lettergrepen, woorden met 4 lettergrepen, woorden met 5 lettergrepen, woorden met 6 lettergrepen en nog veel, veel meer…