Zeer bladverliezend met schilferige, bruine schors. Deze bomen zijn vier tot zes jaar oud en bloeien van de winter tot de vroege zomer. De bloemen zijn groot en donkerrood met gele stampers en meeldraden, en ze groeien aan lange, hangende, touwachtige stengels die onder de hoofdkroon van de boom hangen. Hierdoor zijn ze gemakkelijk toegankelijk voor hun belangrijkste bestuivers: vleermuizen, zonnevogels en insecten. De bloemen produceren een grote hoeveelheid nectar om bestuivers te verleiden, maar dat maakt ze ook een traktatie voor andere wilde dieren, waaronder antilopen en bavianen. De geur van de bloemen is onaangenaam voor mensen, maar dat weerhoudt andere primaten er niet van om er van te snoepen.
De vruchten van de boom zijn het meest flamboyante kenmerk. In trossen bengelend aan lange, hangende stengels, kan elke vrucht met dikke huid een meter lang worden en tot 30 pond wegen! Als je onder deze bomen doorloopt, moet je goed opletten om niet geraakt te worden door vallende torpedo’s. Sommige wilde dieren eten de vruchten, maar onrijpe vruchten zijn giftig, vooral voor mensen. Om ze eetbaar te maken, bakken mensen ze en snijden ze in plakjes om het gekookte vruchtvlees te eten. De zaden worden ook geroosterd en kunnen een voedingsbron zijn, omdat ze rijk zijn aan energie en essentiële vetzuren bevatten.
De bladeren van de worstenboom hebben ook een voedingswaarde en worden vergeleken met groene bladgroenten zoals spinazie, die mineralen als calcium, magnesium en ijzer bevatten. Olifanten en kudu’s eten de bladeren, en mensen drogen de bladeren en eten ze ook. Ze worden ook gebruikt om vee te voeren.
Besparen
Besparen