Mensen die met chlamydia zijn besmet en zijn behandeld, kunnen zichzelf opnieuw infecteren, zonder dat ze opnieuw aan de bacterie worden blootgesteld. Dat is de ongelukkige uitkomst van een nieuwe studie, gepubliceerd in het tijdschrift Infection and Immunity.
De onverwachte ontdekking van een SOA heeft al menige relatie verstoord, als we televisieprogramma’s als House moeten geloven. Het wordt soms gebruikt als een plot apparaat om te bewijzen een significante andere was bedriegen (of nooit gestopt met bedriegen), en, wanneer ze proberen om terug te vallen op een ander soort verklaring, het is meestal ontkracht door een arts. Ik heb geen idee of dit ook in echte relaties voorkomt, maar ik neem aan dat het in ieder geval af en toe voorkomt.
Wel, nieuw onderzoek van wetenschappers van het Arkansas Children’s Research Institute zou een goed plotpunt zijn in een of ander medisch drama: Na infectie blijft chlamydia in de darmen aanwezig, zelfs wanneer antibiotica de ziekte in de genitaliën doden, en soms kan het zijn gastheer opnieuw infecteren. Onderzoekers toonden aan dat dit zeker gebeurt bij muizen, en denken dat het ook bij mensen kan gebeuren.
“Wij stellen voor dat vrouwen, genezen van genitale infectie, risico blijven lopen op auto-inoculatie vanuit het lagere maagdarmkanaal,” schrijft Roger Rank, hoofdauteur van de studie. “Het is mogelijk dat vrouwen, die door antibiotica van een genitale infectie zijn genezen, geïnfecteerd blijven in het maag-darmkanaal en opnieuw geïnfecteerd kunnen raken door auto-inoculatie vanuit die plaats.”
Chlamydia is de meest voorkomende seksueel overdraagbare aandoening in de Verenigde Staten en Europa, met ongeveer 1,2 miljoen gevallen die elk jaar aan de CDC worden gemeld. Het is ook de SOA met het hoogste herinfectiepercentage: Ongeveer 26 procent van de besmette mensen krijgt de ziekte opnieuw. De CDC merkt op dat “herinfectie met chlamydia vaak voorkomt, zelfs als de diagnose en behandeling correct zijn, vanwege onbehandelde infecties bij hun seksuele partners”. Vaak kan chlamydia jarenlang sluimeren zonder symptomen te veroorzaken, wat een van de redenen is waarom het infectiepercentage zo hoog is en waarom veel gevallen van chlamydia onbehandeld blijven. Dit vermogen om te sluimeren kan ook te maken hebben met het feit dat de bacterie in het spijsverteringsstelsel kan blijven, zelfs als hij elders is verwijderd. Rank merkt op dat een infectie van het spijsverteringsstelsel het meest waarschijnlijk is wanneer chlamydia wordt overgedragen via orale of anale seks, voor het geval je het je afvroeg.
Rank zegt dat er gevallen zijn geweest waarin de behandeling van chlamydia is mislukt, maar het is mogelijk dat het gaat om een herinfectie van een hardnekkige ziekte.
“In een klein percentage van terugkerende infecties kan de infectie niet worden toegeschreven aan herinfectie door een partner of mislukte behandeling; het lijkt er dus op dat in deze gevallen het organisme persistent is gebleven in het individu,” schrijft hij. “Gebaseerd op de studies bij dieren en het experimentele muismodel en bewijs voor gastro-intestinale infectie bij mensen, stellen wij voor dat chlamydiae die in het maagdarmkanaal worden uitgescheiden, het genitaal kanaal kunnen infecteren via auto-inoculatie.”
Vorige studies hebben aangetoond dat vrouwen meer kans hebben op deze terugkerende infecties die zich voordoen zelfs wanneer de deelnemers aan het onderzoek geen geslachtsgemeenschap hebben gehad tussen de bezoeken aan de arts in. Twee dingen zouden dat verklaren – mislukte behandelingen als gevolg van antibioticaresistentie, of herinfectie. Rank zegt dat, hoewel het falen van behandeling bij chlamydia toeneemt, in muizenstudies antibiotica veel minder effectief waren bij GI chlamydia dan bij genitale chlamydia. Rank suggereert dat vrouwen vaker aan zelfherinfectie lijden dan mannen om dezelfde reden dat zij vaker urineweginfecties hebben. Hij zegt dat alternatieve antibiotica of nauwlettender toezicht nodig kunnen zijn om ervoor te zorgen dat een patiënt geneest.
Rank moet nog meer tests doen bij mensen, maar tot die tijd heb je in ieder geval iets om jezelf bang te maken – en iets voor tv-schrijvers om hun volgende dramatische script op te baseren.