Zes essentiële elementen van een contract

Zorg ervoor dat uw overeenkomst geldig en afdwingbaar is

In het hart van de meeste professionele relaties staat een contract. Of het nu gaat om het sluiten van een overeenkomst, het maken van afspraken of het sluiten van een deal, in een contract worden de verplichtingen, rechten en plichten van alle betrokken partijen vastgelegd.

En ook al zijn contracten oneindig gevarieerd in lengte, voorwaarden en complexiteit, alle contracten moeten deze zes essentiële elementen bevatten.

  • Aanbod
  • Acceptatie
  • Bewustzijn
  • Overweging
  • Capaciteit
  • Legaliteit

Wanneer deze zes elementen aanwezig zijn, evolueert een contract van een eenvoudige overeenkomst tot een bindend juridisch document. Maar als er maar één ontbreekt, kan een contract helemaal niet afdwingbaar zijn.

Laten we eens kijken naar elk element.

Contractueel aanbod

Alle contracten beginnen met verlangen en verantwoordelijkheid. Iemand wil (verlangt) iets, en iemand kan dat verlangen vervullen (er verantwoordelijkheid voor nemen). Dit eerste essentiële element, bekend als “het aanbod”, omvat de plichten en verantwoordelijkheden van elke partij, maar moet ook een uitwisseling van waarde aantonen. Die waarde kan geld zijn, maar kan ook betrekking hebben op een gewenste actie of resultaat.

Technisch gezien bestaat een aanbod pas wanneer het is ontvangen door de verzoekende partij (de ontvanger van het aanbod). Nadat het aanbod is ontvangen, kan het nog steeds worden herroepen, gewijzigd, of beëindigd op elk moment vóór de aanvaarding.

Het staat de ontvanger van het aanbod ook vrij om een tegenbod te doen. Wanneer een tegenbod wordt gedaan, wordt het oorspronkelijke aanbod beëindigd, en zijn de partijen nu aan het onderhandelen over een nieuw gewenst resultaat.

Aanvaarding van het contract

Als het aanbod is gedaan, kan de ontvanger van het aanbod beslissen of hij het voorstel aanvaardt of verwerpt. De ontvanger van het aanbod kan de aanvaarding mondeling of schriftelijk (waaronder post of e-mail) meedelen*.

Een aanvaarding kan vele vormen aannemen, waaronder:

  • Conditional Acceptance
  • Acceptance by Action
  • Option Agreement

In het algemeen, wordt een tegenaanbod beschouwd als een beëindiging van het oorspronkelijke aanbod, maar sommige omstandigheden staan een voorwaardelijke aanvaarding toe. Zo erkent het Universeel Wetboek van Koophandel (UCC) de geldigheid van nieuwe voorwaarden bij een aanbod, mits deze voorwaarden aan beide partijen bekend zijn gemaakt en geen verrassing of onbillijkheid veroorzaken.

Aanneming wordt niet beschouwd als aanvaarding voor de doeleinden van een overeenkomst. Dit gaat terug op een wettelijke bepaling uit het 19e-eeuwse Groot-Brittannië. In die contractzaak verklaarde een man die aanbood een paard te kopen, dat hij het paard als gekocht zou beschouwen tenzij hij van de verkoper anders zou horen. De rechtbank bepaalde dat aanname geen contract kan doen ontstaan. Aanvaarding moet uitdrukkelijk zijn; het volstaat niet dat een van beide partijen actie onderneemt (bijvoorbeeld ongevraagd materiaal opsturen). Beide partijen moeten handelen, maar als de acties expliciet en declaratief zijn, zullen zij het niveau van aanvaarding voor de doeleinden van het contract bereiken.

In de meeste staten wordt een aanbod geacht te zijn aanvaard zodra het in een brievenbus is geplaatst. De “mailbox rule” geldt zelfs als de aanvaarding nooit door de aanbieder wordt ontvangen. De belangrijkste regel voor de geldigheid van een aanvaarding is dat het een duidelijke en directe verklaring moet zijn dat alle voorwaarden en verantwoordelijkheden in het contract worden aanvaard.

Bewustzijn van de ondertekenaar

Om een contract bindend te laten zijn, moeten beide partijen zich er eerst van bewust zijn dat zij een overeenkomst sluiten. Beide partijen bij een contract moeten actief aan de overeenkomst deelnemen. Zij moeten het bestaan van het contract erkennen en er uit vrije wil mee instemmen aan de verplichtingen van dat document gebonden te zijn.

In feite kunnen contracten nietig worden verklaard als het bewustzijn niet voldoende is vastgesteld. Als een van de partijen bijvoorbeeld een overeenkomst onder dwang heeft ondertekend of kan bewijzen dat er sprake is van ongepaste beïnvloeding, fraude of een onjuiste voorstelling van zaken, zal het contract ongeldig worden verklaard. Daarom is het voor alle partijen die een contract sluiten, van cruciaal belang om duidelijk en ondubbelzinnig vast te stellen dat de overeenkomst echt en wederzijds is, en dat alle partijen met de inhoud ervan instemmen.

Kortom, het is van cruciaal belang dat beide partijen weten waar ze aan beginnen.

Contractuele tegenprestatie

Het doel van het contract houdt uiteindelijk verband met wat het contract inhoudt: de tegenprestatie. Voor contractuele doeleinden omvat de tegenprestatie de waarde die is overeengekomen, of dat nu een handeling of een voorwerp is. Eigendom, diensten, zelfs bescherming tegen schade, zijn allemaal voorbeelden van een contractuele tegenprestatie.

Het is belangrijk op te merken dat er geen financiële component hoeft te zijn om een tegenprestatie geldig te laten zijn. Een overeenkomst over de uitwisseling van diensten, bijvoorbeeld, is voldoende om aan de wettelijke verplichting van een tegenprestatie te voldoen. De sleutel is dat de tegenprestatie een overeengekomen waarde heeft tussen de ondertekenaars van het contract.

Contractuele bekwaamheid

In de eenvoudigste bewoordingen kan een individu zijn rechten niet weg ondertekenen. De werkelijkheid is natuurlijk iets gecompliceerder, en daarom vereist het contractenrecht dat alle ondertekenaars aantonen dat zij de verplichtingen, voorwaarden en gevolgen van het contract duidelijk begrijpen voordat zij tekenen.

De rechter definieert dat begrip als “handelingsbekwaamheid”, en elke partij die een contract ondertekent moet deze handelingsbekwaamheid aantonen om het contract geldig te laten zijn.

In het algemeen kunnen mensen die in een of meer van deze categorieën vallen, niet handelingsbekwaam zijn om een contract te bekrachtigen:

  • Minderjarigen
  • Iemand met een hersenaandoening (bijv, dementie)
  • Iemand onder invloed van drugs of alcohol
  • Iemand die de taal in het contract niet voldoende begrijpt

Er zijn natuurlijk manieren om deze belemmeringen voor de capaciteit te overwinnen. Een minderjarige kan bijvoorbeeld een door de rechter aangewezen vertegenwoordiger hebben. In het geval van een vreemde taal kan een vertaalde kopie van het contract volstaan. De uiteindelijke beslissing over de handelingsbekwaamheid berust op begrip: begrijpt iedere partij de woorden en de betekenis van het contract?

Wettigheid van het contract

Ten slotte zijn alle contracten onderworpen aan de wetten van het rechtsgebied waarin zij gelden, met inbegrip van alle toepasselijke federale, staats- en lokale wetten en verordeningen. Het is duidelijk dat een contract voor een illegale handeling of een illegaal product niet kan worden afgedwongen. Zelfs indien de partijen aanvankelijk niet op de hoogte waren, is, indien hun overeenkomst in strijd is met de plaatselijke wetgeving, dat gebrek aan kennis onvoldoende om de legaliteitslast te overwinnen. Het spreekt ook voor zich dat een overeenkomst die een criminele activiteit inhoudt, niet geldig is.

Zoals altijd zijn er nuances. In het algemeen moet het contract in overeenstemming zijn met de wet in het rechtsgebied waar het is ondertekend. Soms zijn de wetten van de staat en die van de federale overheid niet op elkaar afgestemd, en in die gevallen is de Contract Clause (artikel I, sectie 10, clausule 1 van de Grondwet van de Verenigde Staten) de leidende autoriteit.

Daarnaast zijn er bepaalde gevallen waarin een contract niet langer rechtsgeldig is, waaronder:

  • Onbehoorlijke beïnvloeding, dwang, onjuiste voorstelling van zaken: Wanneer een partij bij het contract tekent als gevolg van dwang, bedreigingen, valse verklaringen of ongepaste overreding
  • Onverzoenlijkheid: Wanneer het resultaat van een contract tot onderdrukkende verplichtingen leidt of resultaten oplevert die “het geweten van de rechter schokken.”
  • Overheidsbeleid en onwettigheid: Wanneer een contract de openbare orde schendt of het algemeen welzijn in gevaar brengt
  • Fout: Wanneer een fout in het contract een “wezenlijk effect” heeft op de oorspronkelijk overeengekomen verplichtingen en verantwoordelijkheden
  • Overmacht: Wanneer omstandigheden buiten de macht van de partijen het onmogelijk maken om aan de verplichtingen van het contract te voldoen

In closing

Contracten zijn cruciale bedrijfsinstrumenten. Dat betekent dat het van cruciaal belang is een geldig contract op te stellen, ervoor te zorgen dat alle voorwaarden duidelijk zijn en dat beide partijen op de hoogte zijn, bekwaam zijn en in staat om een juridisch bindende overeenkomst aan te gaan.

Het beoordelen van contracten met het oog op deze zes hoofdelementen zal helpen ervoor te zorgen dat uw document aan alle wettelijke vereisten voldoet en afdwingbaar en handhaafbaar zal zijn.

Voor meer

Lees waarom het belangrijk is om zakelijke contracten te beheren, en de evolutie van systemen – waaronder digitaal contracteren – die daarvoor zijn ontworpen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *