Zes veel voorkomende slaapstoornissen en bijbehorende ICD-10-codes

0shares

Slaap is een belangrijk onderdeel van iemands dagelijkse routine en het krijgen van voldoende slaap van goede kwaliteit is van vitaal belang voor de lichamelijke en geestelijke gezondheid. Slaap van goede kwaliteit is essentieel om kritische lichaamsfuncties in stand te houden, energie te herstellen en de hersenen in staat te stellen nieuwe informatie te verwerken. Slaaptekort kan een reeks mentale en fysieke problemen veroorzaken. Chronisch slaaptekort kan het risico op ernstige gezondheidsaandoeningen zoals diabetes, hart- en vaatziekten, obesitas en depressie verhogen. Bovendien kan het ook het immuunsysteem aantasten, waardoor het lichaam minder goed in staat is om infecties en andere ziekten te bestrijden. Slaapstoornissen zijn een groep aandoeningen die het vermogen om regelmatig te slapen aantasten. Veroorzaakt door fysieke of psychologische factoren, kunnen deze stoornissen een persoon verhinderen een rustgevende slaap te krijgen en, als gevolg daarvan, overdag slaperigheid en disfunctioneren veroorzaken. De eerste stap op weg naar een betere nachtrust is een uitgebreide evaluatie door een specialist op het gebied van slaapstoornissen. Behandelingsmethoden voor deze stoornissen omvatten antidepressiva, stimulerende middelen, antivirale of antischimmelmedicijnen, veranderingen in levensstijl, cognitieve gedragstherapie en oefentherapie. Facturering en codering voor slaapstoornissen is een uitdagende taak. Door deze taken uit te besteden aan een betrouwbaar medisch facturerings- en codeerbedrijf kunnen zorgverleners op de hoogte blijven van de veranderende codes en factureringsregels, en kunnen ze een correcte betaling voor de geleverde diensten garanderen.

Rapporten suggereren dat bijna 75 procent van de volwassen Amerikanen ten minste een paar nachten per week last heeft van slaapstoornissen. Geschat wordt dat ongeveer 25 tot 30 procent van de baby’s en kinderen ook enige vorm van slaapstoornissen ondervindt. Slaapstoornissen kunnen de kwaliteit en kwantiteit van de slaap aantasten of problemen veroorzaken met het handhaven van een normale waakzaamheid – die beide een groot aantal medische en psychologische problemen kunnen veroorzaken.

Symptomen die slaapstoornissen veroorzaken

Er zijn ongeveer tachtig verschillende soorten slaapstoornissen. Ze worden meestal gegroepeerd op basis van gedrag, ademhalingsproblemen, slaappatronen overdag en problemen met de natuurlijke slaap-waakcycli. Een van de meest voorkomende symptomen is overmatige slaperigheid overdag en moeite hebben om ’s nachts in slaap te vallen. Anderzijds kunnen sommige mensen op ongeschikte momenten in slaap vallen, bijvoorbeeld tijdens het autorijden. Andere symptomen zijn: onregelmatige ademhaling, onregelmatige slaappatronen en waakcycli, en ongewone of hinderlijke bewegingen of ervaringen tijdens de slaap.

Typen slaapstoornissen

Slaapstoornissen verhinderen dat u regelmatig goed slaapt. Af en toe voorkomende slaapstoornissen zoals jetlag, stress en een druk schema kunnen iemands slaap verstoren. Als uw slaap echter regelmatig wordt verstoord, kan dit een teken zijn van een slaapstoornis. Hier is een blik op de zes veel voorkomende slaapaandoeningen –

Insomnia – Volgens de American Psychiatric Association (APA), is slapeloosheid een van de meest voorkomende van alle slaapstoornissen, met rapporten die suggereren dat ongeveer een derde van de volwassenen slapeloosheid symptomen rapporteert. De APA definieert slapeloosheid als een aandoening waarbij mensen moeite hebben in slaap te vallen of in slaap te blijven. De aandoening kan niet alleen het energieniveau en de stemming aantasten, maar ook de gezondheid, de werkprestaties en de kwaliteit van het leven. Slapeloosheid kan acuut (kortdurend) of chronisch (langdurig) zijn, gebaseerd op de duur ervan. Acute slapeloosheid is kortdurend en komt vaak door levensomstandigheden en lost meestal op zonder behandeling. Chronische slapeloosheid daarentegen is een verstoorde slaap die ten minste drie nachten per week voorkomt en ten minste drie maanden duurt. Behandeling voor deze aandoening omvat gedragsmatige, psychologische, medische componenten of een combinatie van deze procedures. Gerelateerde ICD-10-codes omvatten –

G47.0 – Slapeloosheid
- G47.00 – Slapeloosheid, niet gespecificeerd
- G47.01 – Slapeloosheid, als gevolg van medische aandoening
- G47.01 – Slapeloosheid, als gevolg van medische aandoening
- G47.00 – Slapeloosheid, als gevolg van medische aandoening
- .09 – Overige slapeloosheid

Hypersomnia – Ook wel excessieve slaperigheid overdag (excessive daytime sleepiness, EDS) genoemd, verwijst hypersomnia naar een aandoening waarbij iemand zich overdag overmatig slaperig voelt. Mensen met deze slaapstoornis kunnen op elk moment in slaap vallen. Uit rapporten van de National Sleep Foundation blijkt dat tot 40% van de mensen van tijd tot tijd symptomen van hypersomnie heeft. Het belangrijkste symptoom van hypersomnie is constante vermoeidheid en weinig energie. Hypersomnie kan primair of secundair zijn. Primaire hypersomnie omvat diagnoses zoals narcolepsie, idiopathische hypersomnie en het Klein-Levin syndroom, terwijl secundaire hypersomnie het gevolg kan zijn van andere aandoeningen zoals depressie, obesitas, epilepsie, of multiple sclerose. De aandoening wordt meestal behandeld met stimulerende middelen zoals amfetamine, methylfenidaat en modafinil en positieve gedragsveranderingen. ICD-10-codes omvatten –

Circadiane ritmestoornissen – Deze slaapstoornis treedt op als gevolg van verstoringen in het natuurlijke slaap-waakritme, aangeduid als circadiane ritme timing van slapen en waken en de daarmee samenhangende gevolgen. Wanneer uw circadiaan ritme is verstoord, kan dit symptomen veroorzaken die variëren van slaperigheid overdag tot depressie. Andere gerelateerde symptomen zijn – problemen met inslapen, hoofdpijn, concentratieproblemen, verminderde cognitieve prestaties en vermoeidheid. Het werken in nachtdiensten en het reizen tussen tijdzones behoren tot de belangrijkste factoren die uw slaap-waakritme kunnen beïnvloeden. Andere factoren die de slaap beïnvloeden zijn: het melatonineniveau (een slaaphormoon dat de slaap helpt reguleren), licht, lichamelijke activiteit en sociale activiteiten. Lichttherapie en slaapmedicatie zoals benzodiazepinen of niet-benzodiazepinen hypnotica zullen worden aanbevolen om circadiane ritmestoornissen te behandelen. ICD-10-codes voor het diagnosticeren van circadiane ritmestoornissen zijn –

G47.20 – Circadiane ritme slaapstoornis, niet gespecificeerd type
G47.21 – Circadiaans-ritmeslaapstoornis, vertraagde slaapfase type
G47.22 – Circadiaans-ritmeslaapstoornis, gevorderde slaapfase type
G47.23 – Circadiaans-ritmeslaapstoornis, onregelmatige slaap-waak type
G47.24 – Circadiaans-ritmeslaapstoornis, type free running
G47.25 – Circadiaans-ritmeslaapstoornis, type jetlag
G47.26 – Circadiaans-ritmeslaapstoornis, type ploegendienst
G47.27 – Circadiaans-ritmeslaapstoornis bij elders ingedeelde aandoeningen
G47.29 – Andere slaapstoornis door circadiaan ritme

Slaapapapapneu – Een mogelijk ernstige slaapstoornis, slaapapneu treedt op wanneer de ademhaling van een persoon herhaaldelijk wordt onderbroken tijdens de slaap. De onwillekeurige pauze in de ademhaling kan het gevolg zijn van een geblokkeerde luchtweg of een signaalprobleem in de hersenen. Mensen met deze aandoening snurken luid en voelen zich moe, zelfs na een volledige nachtrust. De belangrijkste oorzaken van deze aandoening zijn: zwaarlijvigheid, grote amandelen, vroeggeboorte, hart- of nierfalen, endocriene stoornissen, neuromusculaire stoornissen en andere genetische syndromen. Er zijn twee soorten slaapapneu – obstructieve en centrale. Obstructieve slaapapneu (OSA) wordt veroorzaakt door episodes van volledige of gedeeltelijke blokkering van de luchtwegen tijdens de slaap. Bij centrale slaapapneu (CSA) is de luchtweg niet geblokkeerd, maar geven de hersenen de spieren geen signaal om te ademen. Als slaapapneu niet wordt behandeld, kan het leiden tot ernstige gezondheidsproblemen zoals hartaandoeningen en depressie. Lichte gevallen van slaapapneu kunnen effectief worden aangepakt door een gezonde/positieve levensstijl te veranderen, zoals het verminderen van het lichaamsgewicht of stoppen met roken. Medicijnen kunnen worden aanbevolen voor mensen met neusallergieën. ICD-10-codes voor slaapapneu omvatten –

Narcolepsie – Een chronische slaapstoornis, narcolepsie wordt gekenmerkt door overweldigende slaperigheid overdag en plotselinge aanvallen van slaap. Mensen met deze slaapaandoening vinden het vaak moeilijk om lang wakker te blijven, ongeacht de omstandigheden. Er zijn twee vormen van narcolepsie – type 1 (narcolepsie met kataplexie) en type 2 (narcolepsie zonder kataplexie). Symptomen zijn spierverslapping of onverwachte ontspanning van de knieën, mond, hangende ogen, opvallende dromen of levensechte slaaphallucinaties, en slaapverlamming. Medicijnen (stimulerende middelen, antidepressiva of andere geneesmiddelen) en andere veranderingen in de levensstijl kunnen patiënten helpen hun symptomen onder controle te houden. Daarnaast kan het nemen van dutjes op regelmatige tijdstippen van de dag ook overmatige slaperigheid gedurende de dag verminderen. ICD-10-codes voor deze slaapstoornis zijn –

G47.42 – Narcolepsie bij elders ingedeelde aandoeningen

G47.421 – Narcolepsie bij elders ingedeelde aandoeningen, met kataplexie
G47.429 – Narcolepsie bij elders ingedeelde aandoeningen, zonder kataplexie

Restless legs syndrome (RLS) – Het meest voorkomend bij oudere volwassenen is het rustelozebenensyndroom (RLS), een “kruipend” gevoel dat gepaard gaat met pijn in de benen en wordt verlicht door beweging van de benen. Symptomen zijn: een oncontroleerbare drang om de benen te bewegen (meestal door een onaangenaam gevoel), onaangename pijnen, tintelingen, branderigheid en het gevoel dat er iets in de kuiten kruipt. Medicijnen en gedragstherapie kunnen worden gebruikt om RLS te behandelen. De ICD-10 code is –

G25.81 – Restless legs syndrome

Een vroege diagnose en een effectieve therapie kunnen helpen de symptomen van slaapstoornissen op een betere manier te verlichten. Om goede slaapgewoonten te bevorderen, beveelt de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) aan dat iedereen een specifieke routine voor het slapengaan vaststelt, een positieve slaapomgeving creëert, grote maaltijden, alcohol, roken en cafeïne vermijdt gedurende ten minste een paar uur voor het slapengaan, en de blootstelling aan elektronische voorwerpen vermindert. Het volgen van deze stappen zal de slaapkwaliteit helpen verbeteren.

Zorgverleners moeten voldoende kennis hebben over de specifieke ICD-10-codes om veel voorkomende slaapstoornissen te rapporteren. Door gebruik te maken van de medische factureringsdiensten die worden aangeboden door een betrouwbaar facturerings- en codeerbedrijf kunnen artsen ervoor zorgen dat de declaratie nauwkeurig wordt ingediend voor een optimale vergoeding.

Geef een reactie Antwoord annuleren