McBride is misschien wel het karakter bij uitstek van Billy Bob Thornton. Hij woont in een hotel in Zuid-Californië, een woonvorm waar Thornton, die al vijf keer gescheiden is, naar eigen zeggen van genoot toen hij verschillende perioden van alleen-zijn op middelbare leeftijd doorbracht.
Zowel Thornton als McBride jongleren met gecompliceerde relaties met ex-echtgenotes en welvarende carrièreheroplevingen. Beiden zetten hun onconventionele charisma regelmatig in voor underdogs met wie ze zich kunnen identificeren.
Maar zoals zoveel personages die de 63-jarige heeft neergezet, is Billy McBride niet wie hij aan de oppervlakte lijkt.
“Ik ben in mijn leven in heel wat rare situaties terechtgekomen”, zegt Thornton vandaag, “en dit jaar kom ik in de show in nog veel meer situaties terecht. I pretty much play this character as me.”
Amazon heeft kwistig gespendeerd aan Goliath, met een budget van 10 miljoen dollar per aflevering.
Hoewel Thornton vorig jaar bij de Golden Globes de prijs voor Beste Acteur in de wacht sleepte voor zijn werk in seizoen één, is de weg van Goliath naar het nu gestreamde tweede seizoen verrassend tumultueus geweest.
De bedenker van de show, juridisch drama maestro David E. Kelley (The Practice en Ally McBeal) heeft zich voor seizoen twee teruggetrokken wegens “creatieve meningsverschillen” met Thornton.
Zijn vervanger, Dexter-veteraan Clyde Phillips, botste ook met Thornton en vertrok na slechts vier afleveringen.
De seizoenspremière van seizoen twee werd uiteindelijk herschreven en opnieuw opgenomen met een andere showrunner, Larry Trilling (Alias en Felicity). Drie afleveringen werden uiteindelijk helemaal geschrapt.
Thornton, 63, is ‘redelijk tevreden’ met zijn leven nu hij succes heeft met acteren en muziek. MERIE WALLACE
Thornton, zelf een Oscarwinnend filmmaker, zegt dat hij zijn rol als het publieke gezicht van Goliath oprecht opvat.
“Ik neem het heel serieus,” zegt hij. “Dat omvat het schrijven, de opnames of de montage: wat het ook is. Ik ben in constante communicatie. Larry en ik werken heel nauw samen.
Als we denken dat een scène niet helemaal goed is uitgewerkt, slaan we die dood tot we hem goed hebben.
Eén van de nieuwkomers voor seizoen twee was Mark Duplass, zelf een productief schrijver en regisseur.
Duplass zegt dat hij Thornton nog nooit had ontmoet en als fan “echt nerveus” was om met hem te werken.
De veteraan stelde hem snel op zijn gemak, en schermde de cast af van veel van het drama buiten het scherm dat de serie omhulde.
“Billy is heel kalm en afgemeten,” zegt Duplass. “Zijn manier van omgaan met mensen is eigenlijk heel beminnelijk en lief als je hem ontmoet. Sinds ik hem heb leren kennen, ben ik erachter gekomen dat hij levensmoe is op een zeer interessante en waarheidsgetrouwe manier die uniek is voor hem. Hij heeft een acceptatie van de duisternis in zichzelf.”
Thornton komt uit Hot Springs, Arkansas, en bracht een groot deel van zijn jeugd door in de buurt van Houston. Hij begon te werken toen hij 14 was, sleepte hooi als tiener en droomde van een ontsnapping, eerst via major league baseball, wat nooit helemaal lukte, en later muziek.
Hij verdeed zijn tijd met werken in een houtzagerij en asfalt scheppen voor de plaatselijke provinciale wegendienst.
Eindelijk kwam hij met een buurman in Los Angeles terecht.
Zo’n 38 jaar later noemt hij LA nog steeds zijn thuis.
“Er is zoveel dat ik leuk vind aan Texas en Arkansas, maar politiek en sociaal gezien is er een enorm verschil met Californië,” zegt hij. “Ik heb me altijd een Californiër in de geest gevoeld.”
Thornton was vastbesloten om in de muziekbusiness door te breken. Jarenlang leefde hij in LA van hand tot mond en was hij dakloos tussen baantjes in een pizzeria en de verkoop van inktpennen door.
“Onwetendheid was er een groot deel van,” zegt Thornton. “Ik was een grote onschuldige over de hele zaak. Ik ging er gewoon van uit dat morgen de dag was. Ik heb er nooit aan gedacht om het niet vol te houden. Ik had helemaal niets om naar terug te gaan. Als ik naar huis was gegaan, had ik in een zagerij of een machinewerkplaats gewerkt.”
Terwijl zijn muzikale ambities op niets uitliepen, nam hij acteerlessen.
Er ontstonden wat kleine rolletjes in Matlock en Knots Landing, maar het was een zich voortdurend ontwikkelende one-man-show met een personage dat hij Karl Childers noemde en dat zijn broodwinning zou blijken te zijn.
Na verschillende films te hebben verkocht, bedachten Thornton en zijn schrijfpartner uiteindelijk Sling Blade, een bescheiden film gehaakt rond het personage Childers.
Begroot op 980.000 dollar, bracht het 25 miljoen dollar op en won hij een Oscar voor Beste Aangepaste Scenario, op 41-jarige leeftijd.
“Ik ben eigenlijk blij dat het zo gelopen is, want als ik op mijn 19e een ster was geworden, had ik hier nu waarschijnlijk niet gestaan.”
Zijn vooruitzichten rezen de pan uit toen hij werd omarmd door de elite van Hollywood en hechte banden kreeg met Elizabeth Taylor, Gregory Peck, Marlon Brando en Roddy McDowall.
Toen was er zijn tabloid-vriendelijke huwelijk met Angelina Jolie in 2000, tegen die tijd zijn vijfde verbintenis.
Een popcultureel curiosum dat nu, twee decennia later, aanvoelt als een waas van paparazzi foto’s, bloedflesjes en gepersonaliseerde tatoeages.
De twee blijven vrienden, benadrukt hij. Het eindigde omdat hij een huismus was, zegt hij, en zij niet.
De breuk vormde nauwelijks een belemmering voor de decennialange reeks van carrièrebepalende filmrollen die volgden.
Eindelijk kreeg hij echter turbulentie, jaren van futiliteit gekenmerkt door onnodige sequels en afgezaagde remakes. Hij maakte een einde aan die tijdelijke malaise door terug te keren naar waar het allemaal begon: televisie, en een gitzwarte rol als Lorne Malvo, een psychopathische moordenaar in Noah Hawley’s serie Fargo.
“Ik mis indiefilms wel,” zegt hij. “Dat was mijn brood en boter, maar TV heeft me een wedergeboorte gegeven. Mijn humor is erg donker. Dat is een beetje mijn ding. Dat is waarschijnlijk ook de reden waarom ik na Sling Blade nooit echt succesvol ben geworden als regisseur, want ik hou ervan humor en drama te combineren en tegenwoordig snapt men dat in de filmwereld niet helemaal, je moet het een of het ander zijn.”
Nu hij zijn gouden jaren nadert, vindt Thornton ook eindelijk succes in de muziek met het rockabillytrio waarvan hij de frontman is, de Boxmasters.
“Het voelt alsof mensen eindelijk het acteur-spel-muziek-ding laten vallen en zich beginnen te realiseren dat ik een muziekman was die acteur werd,” zegt hij.
Het heeft vier decennia geduurd, maar met nog een seizoen van Goliath in het verschiet en twee albums die dit jaar van zijn band verschijnen, voelt Billy Bob Thornton iets heel nieuws: tevredenheid.
“Ik hou waarschijnlijk meer van acteren dan ik ooit heb gedaan,” zegt hij. “Op dit moment, tussen de muziek, het acteren en mijn familie die het goed maakt, voel ik me behoorlijk tevreden. Ik dank God dat het nu gebeurt, op mijn 63ste, en niet op mijn 73ste.”
Goliath is te zien op Amazon Prime Video.