Longkanker ontstaat wanneer bepaalde cellen in de longen op een ongecontroleerde, abnormale manier groeien. Er zijn twee hoofdcategorieën longkanker – kleincellige longkanker (SCLC) en niet-kleincellige longkanker (NSCLC). Longkanker is de belangrijkste doodsoorzaak door kanker in de Verenigde Staten. Volgens de American Cancer Society zal in 2011 bij meer dan 221.000 patiënten longkanker worden vastgesteld en zullen bijna 157.000 patiënten aan de ziekte overlijden.
Moleculaire beeldvorming speelt een steeds belangrijkere rol bij de opsporing, diagnose en behandeling van NSCLC, dat de meerderheid van de gevallen van longkanker uitmaakt. Behandelingsopties voor NSCLC omvatten chemotherapie en bestraling en, indien vroeg genoeg gediagnosticeerd, chirurgie. Nauwkeurig vaststellen of de kanker is uitgezaaid naar andere delen van het lichaam is van cruciaal belang voor het bepalen van de behandelingsmogelijkheden voor patiënten.
Wetenschappers verwachten dat moleculaire beeldvormingsprocedures in de toekomst in toenemende mate zullen worden gebruikt om de voortgang van de ziekte te evalueren, behandelingsstrategieën te beoordelen en de effecten van de behandeling te bewaken. Technologieën die momenteel worden gebruikt voor de diagnose en behandeling van niet-kleincellige longkanker (NSCLC) zijn onder meer p_ositronemissietomografie (PET) en een combinatie van PET en computertomografie (CT).
Wat is PET?
Hoe wordt PET gebruikt bij longkanker?
- Diagnose en stadium: door de plaats van de kanker te bepalen en waar de kanker zich in het lichaam heeft uitgezaaid, met name de lymfeklieren en veel voorkomende plaatsen van uitzaaiing buiten de borstkas zoals de bijnieren
- Behandeling plannen: door een plaats te bepalen die geschikt is voor een biopsie en door in onderzoekstudies te helpen de beste therapie te kiezen op basis van de unieke biologie van de kanker en van de patiënt
- Evaluatie: door te bepalen hoe de kanker op de behandeling reageert
- De lopende zorg beheren: door vroegtijdige opsporing van de kanker die terugkomt, waaronder het onderscheiden van de effecten van bestralingstherapie van terugkerende ziekte.
Voordelen van PET
- PET en PET-CT zijn de meest nauwkeurige instrumenten die beschikbaar zijn om te bepalen of kankerbehandelingen kankercellen vernietigen, of cellen zich verspreiden naar andere delen van het lichaam en of kanker is teruggekomen na een operatie of andere behandelingen.
- Omdat PET-CT-beeldvorming zeer nauwkeurig is in het bepalen of niet-kleincellige kanker is uitgezaaid naar de lymfeklieren, kan het een niet-invasief alternatief bieden voor een chirurgische procedure die mediastinoscopie wordt genoemd. Bij deze procedure wordt weefsel uit de lymfeklieren in de borstholte afgenomen en onder een microscoop geanalyseerd om te bepalen of er kankercellen aanwezig zijn. Als dit type biopsie nodig is, kan een chirurg PET-CT-begeleiding gebruiken om de lymfeklieren te identificeren die het meest waarschijnlijk kankercellen bevatten.
- Hoewel longtumoren in eerste instantie vaak worden geëvalueerd door middel van een röntgenfoto van de borstkas of een CT-scan, zijn PET- en PET-CT-scans zeer nauwkeurig in het bepalen of een longmassa kankerachtig is en kunnen ze zelfs de noodzaak voor een chirurgische biopsie elimineren.
- Onderzoek wijst op een correlatie tussen de hoeveelheid FDG-radiotracer die tijdens een PET-scan door de kankercellen wordt geabsorbeerd en de overlevingskansen van de patiënt. Patiënten bij wie de longkanker minder FDG absorbeert, hebben een grotere overlevingskans.
- Detailrijke beelden die door PET worden geleverd, zijn in staat om nauwkeurig onderscheid te maken tussen goedaardige en kwaadaardige tumoren van slechts één centimeter.
Aan de horizon
Onderzoekers maken opwindende vorderingen bij het begrijpen van de moleculaire en genetische mechanismen die een rol spelen bij de ontwikkeling van longkanker.
Belovende onderzoeksgebieden zijn onder meer de ontwikkeling van nieuwe reporter-gen-beeldvormingssystemen, waarbij genen worden ontwikkeld die zich aan specifieke cellen kunnen hechten, zodat deze met moleculaire beeldvormingstechnologieën kunnen worden gevolgd. Daarnaast werken wetenschappers aan manieren om moleculaire markers en biologische paden in beeld te brengen die inzicht kunnen geven in de progressie van longziekten en de respons op behandeling.
