Implications of Covid-19 and emerging zoonotic infectious diseases for pastoralists and Africa
Door Anthony Egeru (Makerere University, Uganda), Sintayehu W. Dejene (Haramaya University Ethiopië) en Aggrey Siya (Makerere University, Oeganda)
Pastoralism volume 10, Article number: 12 (2020)
De wereldwijde uitbraak van coronavirusziekte in 2019 (COVID-19) heeft het discours over de ontwrichtende werking van zoönotische opkomende infectieziekten, vanwege hun grensoverschrijdende karakter, nieuw leven ingeblazen. De meeste infectieziekten die de mens treffen, zijn in verband gebracht met virussen die afkomstig zijn van zoönotische overdracht via contact tussen mens en dier als gastheer. Pastorale gemeenschappen lopen een groot risico op interactie met zoönotische infectieziekten, terwijl veel pastorale gemeenschappen erkennen dat interacties tussen dieren en mensen het potentieel hebben om ziekten in beide richtingen over te brengen.
Grootschalige zoönotische infectieziekten hebben verwoestende gevolgen voor de gezondheid, economie en bestaansmiddelen van Afrikaanse veehouders, die het grootste deel van de veestapel van het continent houden in semi-aride en dorre gebieden.
Deze ziekten omvatten mond- en klauwzeer, Rift Valley-koorts en het coronavirus van het ademhalingssyndroom in het Midden-Oosten. Er zijn ook zoönotische besmettelijke ziekten in de herdersgemeenschappen, die echter grotendeels verwaarloosd blijven, zoals menselijke Afrikaanse trypanosomiasis, brucellose, cysticercose/taeniasis, rundertuberculose en Q-koorts. De aandacht van de wereld is meer gericht op de opkomende zoönoses die een mondiale economische en gezondheidsbedreiging vormen, terwijl de aandacht voor endemische zoönoses in herdersstreken minimaal is. Aangezien herdersgemeenschappen voor de meeste plattelands- en stadsgemeenschappen in Afrika een belangrijke bron van vee en dierlijke producten zijn, kunnen zij een belangrijke bron van overdracht naar andere gemeenschappen vormen. Dit risico neemt verder toe onder transhumant veehouders wanneer zij verschillende regio’s en grenzen doorkruisen.
Zoönotische infectieziekten worden beïnvloed door een aantal op elkaar inwerkende factoren en moeten worden aangepakt door meerdere belanghebbenden – veterinair, volksgezondheid, geneeskunde, milieuwetenschap, voedselveiligheid, economie en overheidsbeleid. One Health erkent de onderlinge afhankelijkheid van de menselijke gezondheid, de diergezondheid en de milieugezondheid. Om “One Health” in de praktijk te brengen, moet worden gezorgd voor politieke en beleidsmatige steun voor de vereiste langetermijninvesteringen en beleidsmaatregelen.