Eigenschappen van zuren vs. basen
Zuren voelen glibberig aan op de vingers en smaken bitter. Ze kleuren lakmoespapier blauw. Zuren smaken zuur en geven een prikkend gevoel op de slijmvliezen. Zij kleuren lakmoespapier rood. Ze kunnen reageren met basen en daarbij zouten en water produceren. Ze geleiden allebei elektriciteit, afhankelijk van de dissociatie van ionen. Zuren hebben een pH kleiner dan 7,0 en hoe lager deze is, hoe sterker het zuur wordt. Basen hebben een pH tussen 7 en 14. Hoe hoger de pH-waarde, hoe sterker de base. Een pH-waarde van 7 is een neutrale stof, dat is water.
Litmusproef en andere reacties
Litmuspapier wordt gemaakt van kleurstoffen afkomstig van korstmossen; het is in water oplosbaar, dat wil zeggen dat het volledig in water kan worden opgelost. Zuren maken blauw lakmoespapier rood, en basen maken rood lakmoespapier blauw. De volgende video laat zien hoe rood en blauw lakmoespapier reageert op ammoniak, zoutzuur, water en zuiveringszout.
Zware zuren hebben een bijtende werking op metalen. Ze reageren met de meeste metalen en vormen waterstofgas. Sterke basen hebben een bijtend effect op organisch materiaal.
Verschillen in toepassingen voor zuren en basen
Zuren worden vaak gebruikt om roest van metalen te verwijderen, als elektrolyt in batterijen, voor de verwerking van mineralen, voor de productie van meststoffen en benzine en als additieven in voedsel en dranken. Basen worden vooral gebruikt in de schoonmaak als vaatwas- en wasmiddelen, ovenreinigers en vlekverwijderaars.
Types & Voorbeelden van zuren en basen
Zuren kunnen worden ingedeeld in Minerale zuren, Sulfonzuren, Carboxylzuren, Vinylogene carboxylic zuren en Nucleïnezuren. Enkele veel voorkomende zuren zijn zoutzuur (HCl), zwavelzuur (H2SO4), salpeterzuur (HNO3), azijnzuur, citroenzuur en melkzuur, naast enkele andere. Basen zijn er in 2 soorten – een base en een alkali (een oplosbare base). Enkele veel voorkomende basen zijn Kaliumhydroxide (KOH), Natriumhydroxide (NaOH) en Magnesiumhydroxide (Mg (OH)2).