Życie z samotnością

Czy miałeś doświadczenie poczucia samotności, jakby nie było nikogo w pobliżu i nikogo, z kim można by porozmawiać, gdy pogrążasz się w stanie smutku lub niepokoju, którego obawiasz się, że nigdy nie pokonasz? Czy takie uczucie czasem cię przytłacza? Jeśli doświadczyłeś takich uczuć samotności, nie jesteś sam. Samotność jest jedną z najbardziej powszechnych, choć nieprzyjemnych emocji, których doświadczają miliony ludzi. Dla niektórych może to być emocja przejściowa. Dla innych jest to powracające poczucie desperacji i smutku. Ale dla wszystkich z nas, to jest częścią bycia człowiekiem.

Samotność może prowadzić do nadmiernego picia lub binge eating, aby stłumić te nieprzyjemne uczucia. To może prowadzić do depresji i ruminacji, jak rozwodzić się nad pytaniem: „Dlaczego jestem sam?”. Może również prowadzić do poczucia beznadziejności. Ale posiadanie strategii radzenia sobie z samotnością może być ważnym zabezpieczeniem przed depresją, nadużywaniem substancji, a nawet dokonywaniem złych wyborów dotyczących partnerów.

Przyjrzyjrzyjmy się siedmiu sposobom radzenia sobie z uczuciem samotności:

1. Znormalizuj samotność.

John Cacioppo, badacz zajmujący się samotnością, podkreśla, że samotność rośnie – z 11 do 20 procent w latach 70. i 80. ubiegłego wieku do 40 do 45 procent w roku 2010. Nie jesteś więc sam w poczuciu samotności. Być może ostatnie załamanie więzi można powiązać z zanikiem więzi rodzinnych, wyższym wskaźnikiem rozwodów, częstszymi przeprowadzkami, spadkiem frekwencji w kościele czy zmniejszającym się uczestnictwem w organizacjach takich jak PTA czy związki zawodowe. Jak pokazał historyk społeczny z Harvardu, Robert Putnam, w swojej książce Bowling Alone, ludzie w latach 50. uczestniczyli w takich rzeczach jak ligi kręglarskie, ale teraz grają w kręgle sami. Tak jak powszechna i coraz częstsza jest samotność, musimy uznać, że musimy mieć strategie radzenia sobie z nią.

2. Odnieś samotność do swoich wartości związanych z połączeniem.

Może to zabrzmieć nieważnie, ale możemy też zapytać: „Do czego przydaje się samotność?”. Sugerowałbym, że samotność przypomina nam o wartości połączenia, intymności lub po prostu dzielenia się doświadczeniami z innymi. Wyewoluowaliśmy do życia w mniejszych społecznościach z codziennym kontaktem twarzą w twarz – i wspólnym wychowywaniem dzieci. To się zmieniło dla większości ludzi, ale samotność może przypominać ci o tym, że cenisz sobie kontakty z innymi ludźmi i że ta wartość jest ważną częścią bycia człowiekiem. Nie rezygnuj z połączenia, gdy czujesz się samotny.

3. Miej plan.

Pierwszą częścią opracowania planu jest zidentyfikowanie swoich „czasów kłopotów” z samotnością. Mogą to być wieczory, weekendy lub święta. Miej plan z wyprzedzeniem na te czasy. W weekendy możesz robić plany z przyjaciółmi lub rodziną; możesz chodzić do muzeów, na koncerty, wycieczki rowerowe, spacery z przewodnikiem, wydarzenia w kościele lub synagodze, albo łączyć się z ludźmi na Meetup.com lub innych stronach. Lubię myśleć o zamienieniu się w turystę na jeden dzień lub noc. Albo jeśli twój niepokojący czas jest w nocy, miej plan na kilka nocy każdego tygodnia, kiedy możesz się z kimś połączyć; może to być po prostu na Skype. Zaplanuj jakieś filmy do oglądania, muzykę do słuchania, weź udział w zajęciach jogi, dołącz do klubu zdrowia, zajmij się jakimś hobby. Mój przyjaciel, który jest niesamowicie odporny, w wieku 68 lat zaczął grać na gitarze i pływać – osobno. Te czynności sprawiają mu ogromną radość. Jaki jest twój plan?

4. Nie potrzebujesz kogoś innego, aby robić coś satysfakcjonującego.

Tak często ludzie będą mówić: „Nie mam z kim robić rzeczy”. Nie potrzebujesz kogoś innego, aby pójść do kina, pójść na spacer, poćwiczyć, pójść na koncert lub podjąć się nowego hobby. Niektórzy ludzie mówią: „Czuję się skrępowany, robiąc te rzeczy samemu”. Spróbuj określić, jakie są te myśli o samoświadomości – mogą to być rzeczy w rodzaju: „Ludzie zobaczą mnie samego i pomyślą, że jestem żałosny”. Ale skąd wiesz, co myślą inni? A nawet gdyby tak myśleli, dlaczego miałoby cię to obchodzić? Może robienie rzeczy samemu oznacza, że jesteś niezależny, wzmocniony i wolny.

• Zrozumienie samotności
• Znajdź terapeutę w pobliżu mnie

W rzeczywistości, robienie czegoś samemu może być faktycznie dobrym sposobem na poznanie nowych ludzi. Wyobraź sobie, że jesteś w muzeum lub księgarni, a ty zaczynasz rozmawiać z kimś obok ciebie o obrazie lub książce. Albo wyobraź sobie, że bierzesz udział w zajęciach z gotowania lub jogi i zaczynasz rozmawiać z ludźmi. Wzmocnij swoją pozycję, wychodząc z domu i zdając sobie sprawę, że nie potrzebujesz kogoś innego do robienia rzeczy. Masz siebie.

5. Zidentyfikuj swoje myśli o samotności.

Zapisz niektóre z myśli, które masz, gdy jesteś samotny. Mogą to być myśli takie jak te powyżej, lub następujące:

• Zawsze będę sam.
• Jeśli jestem sam, muszę czuć się samotny i nieszczęśliwy.
• Muszę być nieudacznikiem, bo jestem sam.
• Nie mogę znieść uczucia samotności.

Jeśli masz te lub inne negatywne myśli, to jesteś jak miliony innych ludzi, którzy czują się zatrzymani w swoich torach przez samotność. Ale możesz spróbować niektórych z tych racjonalnych i pomocnych odpowiedzi:

• Jesteś sam tylko na te chwile (minuty, godziny), i będziesz wchodził w interakcje z innymi ludźmi wkrótce – w pracy, czekając w kolejce, rozmawiając z przyjacielem, lub uczestnicząc w działalności. Nie jesteś na bezludnej wyspie.
• Tylko dlatego, że jesteś sam, nie oznacza, że musisz czuć się smutny i samotny. Możesz spojrzeć na to jako na okazję do zrobienia kilku rzeczy, które lubisz. Możesz cieszyć się, że masz spokój, aby przeczytać coś, co lubisz, słuchać własnej muzyki, gotować ulubione jedzenie, oglądać ulubiony film lub odwiedzić muzeum w swoim własnym tempie.
• Pomysł, że jesteś „przegrany”, ponieważ jesteś sam, nie ma sensu: Każdy jest sam w pewnym momencie. A jak pokazują ostatnie badania, około 45 procent ludzi doświadcza samotności. Bycie samotnym to sytuacja – a sytuacje się zmieniają.
• Pomysł, że nie możesz znieść samotności również nie ma sensu. To może być prawda, że nie lubisz być sam, ale to sposób, w jaki się do tego odnosisz, ma znaczenie. Jeśli odnosisz się do samotności z protestem, gniewem, desperacją lub porażką, wtedy będzie ona nieprzyjemna. Bardziej pomocne może być odniesienie się do niej z myślą, że uczucie samotności lub bycia samotnym przychodzi i odchodzi, i że jest to coś, z czym wszyscy sobie radzimy. Zaakceptowanie tego, co jest, może być lepsze niż katastrofizowanie czegoś, czego wszyscy doświadczamy.

6. Kieruj współczucie i czułość w stronę siebie.

Raczej niż myślenie, że musisz polegać na innych na miłość, akceptację i współczucie, możesz skierować te myśli i uczucia w stronę siebie. Może to obejmować akty miłosierdzia wobec siebie, takie jak zrobienie sobie zdrowego przysmaku lub kupienie sobie prostego prezentu; kierowanie miłosnych myśli ku sobie poprzez dawanie sobie wsparcia za to, kim jesteś i bycie swoim najlepszym przyjacielem; oraz poprzez przypominanie sobie kochającej osoby z dzieciństwa (matki, babci, ojca, ciotki), którą pamiętasz okazującą ci czułość. Dbanie o siebie i łagodzenie siebie jest wspaniałym antidotum na samotność.

7. Zbuduj społeczność powiązań.

Wszyscy potrzebujemy jakiegoś połączenia z innymi ludźmi – a nawet zwierzętami. Tak wielu ludzi – przyjaciół, rodziny, pacjentów – powiedziało mi, jak wiele miłości i połączenia doświadczają ze swoimi zwierzętami. Rozważ więc kupno kota lub psa. Albo udaj się do lokalnego schroniska dla zwierząt i zaoferuj wolontariat. Jedna kobieta, którą znam, była wolontariuszką przez kilka miesięcy w schronisku, „socjalizując kocięta”. Mów o wielkiej pracy, aby mieć.

Innym sposobem łączenia jest wykonywanie pracy wolontariusza, ponieważ wszyscy potrzebujemy być potrzebni. Możesz szukać online w swojej społeczności dla organizacji wolontariuszy, które odpowiadają twoim zainteresowaniom. Być może jest to praca z dziećmi, osobami starszymi, chorymi na raka lub biednymi. Wątpię, abyś czuł się samotny, kiedy okazujesz komuś życzliwość.

I rób plany, aby spotkać się z ludźmi. (Dotyczy to również korzystania z mediów społecznościowych). To, że ostatnio nie utrzymywałeś zbyt wielu kontaktów, nie oznacza, że nie możesz przejąć inicjatywy. Albo dołącz do organizacji, w których ludzie podzielają twoje zainteresowania – polityczne, kulturalne, religijne lub społeczne.

Bycie samemu nie oznacza, że musisz czuć się samotny. I nie oznacza, że musisz się tak czuć bez końca. Wszystkie emocje przemijają, w zależności od tego, co myślisz i co robisz.

To zależy od Ciebie.

Wszystko zależy od Ciebie.