Prowadzenie nowego życia za granicą jest łatwiejsze niż kiedykolwiek – ale to zależy od tego, czego szukasz. Bez względu na to, czy chcesz znaleźć pracę w wymarzonym kraju, czy też zamierzasz prowadzić biznes niezależny od lokalizacji, Expatica przygląda się najłatwiejszym krajom do imigracji.
Masz dość pracy, życia i deszczu? Może dopadł Cię Brexit blues? A może po prostu chcesz zmiany tempa. Uwolnienie się od harówki i rozpoczęcie życia od nowa jeszcze nigdy nie było tak proste. Z odrobiną gotówki, szczyptą pewności siebie i ładunkiem cierpliwości, możesz wkrótce rozpocząć wielką przygodę w zupełnie innym środowisku, pracując w domu (lub gdziekolwiek, naprawdę) tak długo, jak masz dach nad głową. Jakie są więc najłatwiejsze kraje, do których można wyemigrować bez wydawania kroci na złotą wizę lub przeprowadzkę do raju podatkowego offshore – i gdzie można żyć tanio i wygodnie?
Nalej sobie kawy i usiądź wygodnie, podczas gdy Expatica przedstawi opcje Twojej następnej wielkiej przeprowadzki. Na początek kilka założeń. Wyrównaliśmy szanse, biorąc pod uwagę szeroką gamę narodowości. Po drugie, założyliśmy, że nie szukasz obywatelstwa, a jedynie miejsca, do którego mógłbyś się przeprowadzić na kilka lat, aby spróbować życia ekspata. Wreszcie, nie jest to lista najtańszych krajów do przeprowadzki; bierze ona pod uwagę potrzeby przemieszczającego się ekspata.
Paragwaj
Zamknięte na lądzie, subtropikalne serce Ameryki Południowej często pojawia się na listach dla emerytów szukających możliwości rozciągnięcia swojej emerytury. Ekspatów przenoszących się do Paragwaju przyciąga stabilna gospodarka, niskie podatki i niskie koszty życia. Jednak, podobnie jak w wielu innych krajach rozwijających się, życie tutaj ma swoje minusy, w tym korupcję.
Aby uzyskać prawo stałego pobytu, wystarczy wpłacić depozyt w lokalnym banku w wysokości co najmniej 5 000 USD. Wizy dla inwestorów są dostępne za około dwukrotnie wyższą cenę. Będziesz musiał odwiedzać Paragwaj przynajmniej raz na trzy lata, w przeciwnym razie twoje dokumenty pobytowe mogą zostać anulowane.
Prawnie, stali rezydenci mogą ubiegać się o obywatelstwo paragwajskie w ciągu trzech lat. Zanim jednak ekspaci będą mogli uznać 24. najpotężniejszy paszport świata za swój, muszą wykazać się znaczącymi więzami lokalnymi. Należą do nich małżeństwo, posiadanie ziemi lub firmy, ciągłość pobytu podatkowego lub praca na miejscu; ponadto wymagana jest podstawowa znajomość języka hiszpańskiego oraz historii, geografii i polityki kraju. W praktyce, może to potrwać znacznie dłużej.
Poza tradycyjnymi rolami nauczyciela, praca dla obcokrajowców jest trudna do zdobycia. Jeśli faktycznie chcesz mieszkać w Paragwaju, najlepiej mieć pracę, która pozwala ci pracować gdziekolwiek.
Ile kosztuje życie w Paragwaju? Wynajem mieszkania w centrum Asunción będzie cię ustawić z powrotem PYG8 mln.
Ecuador
Mniejszy niż Filipiny, ale większy niż Wielka Brytania, Ekwador często wyskakuje na listach rajów emerytalnych. Romantyczny, pocztówkowy urok tego producenta ropy naftowej leży w zróżnicowanym krajobrazie, który obejmuje amazońską dżunglę, andyjskie wyżyny i ponad 2200 kilometrów linii brzegowej, w tym bogate w dziką przyrodę Wyspy Galapagos. Dzięki swojemu położeniu na szczycie Ameryki Południowej, jest to również wspaniała baza wypadowa do zwiedzania całego kontynentu.
Przeprowadzka do Ekwadoru na wizie emerytalnej jest prosta; Wystarczy udowodnić miesięczny dochód w wysokości 800 USD za pomocą zaświadczenia z organu emerytalnego, pracodawcy lub innego dostawcy dochodu. Możesz ubiegać się o stały pobyt po 21 miesiącach na podstawie wizy na pobyt czasowy. Rezydencja przez inwestycję wymaga jedynie ulokowania 27.000 USD w nieruchomości lub w ekwadorskim banku. Wirtualny konsulat tego kraju oferuje informacje na temat rodzajów dostępnych wiz.
Po trzech latach legalnego pobytu czasowego/stałego cudzoziemiec może wystąpić o list naturalizacyjny. W praktyce jednak będzie musiał wykazać się więzami z krajem, takimi jak ciągłe zamieszkiwanie lub małżeństwo.
Życie jest tu tanie, z niskimi cenami konsumpcyjnymi, niedrogim czynszem i publiczną opieką zdrowotną. Miesięczne koszty dla jednej osoby w Quito, stolicy kraju, szacuje się na mniej niż 1 000 USD, wliczając w to czynsz.
Panama
Jej status raju podatkowego offshore – i związane z tym naloty – w niewielkim stopniu wpłynęły na atrakcyjność Panamy jako miejsca docelowego dla ekspatriantów. Tropikalny klimat, niskie koszty życia i wysoki poziom bezpieczeństwa sprawiają, że Panama jest idealnym wyborem.
Dwa programy wizowe ułatwiają ten proces. Wprowadzona w 2012 roku wiza „Friendly Nations” pozwala obywatelom 50 różnych krajów, w tym Stanów Zjednoczonych, większości krajów Unii Europejskiej, Japonii, Korei Południowej, Australii, Nowej Zelandii, Brazylii, Argentyny i Meksyku, ubiegać się o szybki pobyt stały. Jeśli to Ty, musisz zdeponować 5 000 USD w panamskim banku i założyć lokalną firmę. Pięć lat później możesz otrzymać paszport, ale musisz wykazać swoje związki z krajem, najlepiej poprzez spędzenie w nim większości czasu.
Emerytom polecamy program wizowy pensionado. Wprowadzony w 1987 r., jest dostępny dla każdego, kto ma dochód z emerytury w wysokości co najmniej 1000 USD miesięcznie; kwota ta spada do 750 USD miesięcznie, jeśli kupisz nieruchomość wartą co najmniej 100 000 USD. Nie ma ograniczeń wiekowych; seniorzy otrzymują wszelkiego rodzaju zniżki, w tym na pobyt w hotelu, przeloty i rozrywkę.
Praca dla obcokrajowców, którzy nie mówią po hiszpańsku nie jest łatwa do zdobycia. Ponadto, obcokrajowcy nie mogą pracować w niektórych sektorach, w tym w medycynie, inżynierii, księgowości i dziennikarstwie. W zależności od zawodu, płace mogą być niższe niż gdzie indziej, ale jest to równoważone przez niskie koszty życia. Mieszkanie z jedną sypialnią w centrum miasta może kosztować 1 268 USD miesięcznie. Wystarczający powód, aby się tam wybrać?
Meksyk
Jeśli myśl o wszystkich tacos, które możesz zjeść przyprawia Cię o ślinotok, Meksyk może być miejscem, do którego powinieneś się udać. Dzięki wysokiej jakości życia, doskonałemu systemowi opieki zdrowotnej i żywej kulturze, ta najbardziej wysunięta na zachód kolebka cywilizacji jest domem dla 1,2 miliona (szacunki ONZ) do 4 milionów (nieoficjalne szacunki) osób urodzonych za granicą.
Istnieje wiele różnych wiz i pozwoleń dostępnych dla tych, którzy chcą przenieść się do Meksyku; Twoim pierwszym portem, do którego powinieneś zadzwonić jest Instituto Nacional de Migración (w języku hiszpańskim). Amerykanie, Europejczycy z Europy Zachodniej i obywatele z części Ameryki Łacińskiej mogą przyjechać bez wizy na okres do 180 dni; inni mogą uzyskać wizę za MX$332. Podczas gdy jest to idealne rozwiązanie dla tych, którzy prowadzą niezależny od lokalizacji biznes, jeśli chcesz pracować dla meksykańskiej firmy, będziesz potrzebował pozwolenia na pracę za 155 dolarów, o które możesz się ubiegać po przyjeździe. Tymczasowe (czteroletnie) i stałe wizy pobytowe dla tych, którzy chcą pozostać dłużej niż sześć miesięcy są również dostępne od 40 dolarów, z zastrzeżeniem wymagań dotyczących salda bankowego, ale ponownie, te wizy nie pozwalają na pracę. O wizę pobytową należy ubiegać się przed przyjazdem. Meksyk wprowadził system punktowy dla imigrantów, ale szczegóły nie zostały jeszcze ogłoszone.
Praca w Meksyku
Po uzyskaniu pozwolenia na pracę, lokalne agencje rekrutacyjne będą traktować Cię bardziej poważnie; na ogół międzynarodowe firmy będą działać jako sponsor w razie potrzeby. Coraz częściej meksykańskie firmy zatrudniają pracowników jako niezależnych wykonawców lub za pośrednictwem agencji pracy, ze względu na bardziej rygorystyczne przepisy dotyczące pracy.
Obywatelstwo meksykańskie – paszport jest 17. najpotężniejszym paszportem z możliwością podróżowania bez wiz do 145 krajów – wymaga pięcioletniego pobytu przed datą złożenia wniosku. Jeśli pochodzisz z kraju hiszpańskojęzycznego, możesz ubiegać się o naturalizację po dwóch latach; z drugiej strony, Brytyjczycy, Amerykanie i Australijczycy mogą od razu ubiegać się o podwójne obywatelstwo.
Życie w Meksyku jest o wiele tańsze niż w pozostałej części Ameryki Północnej. Mieszkanie z jedną sypialnią w centrum miasta wynajmuje się za 24 207 MX$ miesięcznie.
Montenegro
Z jej wspaniałymi średniowiecznymi wioskami, dramatycznymi kontrastami naturalnymi, atrakcyjnością żeglarską i nieprawdopodobnym statusem hotspotu sportów przygodowych, maleńka Czarnogóra jest rajem dla Instagrammerów. Niskie podatki i koszty rozpoczęcia działalności gospodarczej oraz wielokulturowa populacja tylko zwiększają jej atrakcyjność. Została nazwana następną Riwierą Francuską i jest domem dla 64 milionerów.
Od ogłoszenia niepodległości w 2006 r. gospodarka Czarnogóry opiera się na usługach, z pewną zależnością od sektorów turystyki i energii odnawialnej. Jako kraj kandydujący do Unii Europejskiej, Czarnogóra posiada stabilny rating kredytowy, a jej gospodarka rozwija się w tempie 4,1% rocznie.
Każdy może ubiegać się o roczną wizę pobytową w tym, jak się wydaje, jednym z najłatwiejszych krajów do imigracji z powodu zatrudnienia, edukacji, leczenia lub łączenia rodzin. Rezydencja poprzez zatrudnienie jest bardzo łatwa dla nierezydentów, którzy zakładają firmę i mianują się pracownikami. Kraj uruchomił również nowy program dla obywatelstwa poprzez inwestowanie pieniędzy; jest to szybsza (choć znacznie droższa) droga, wymagająca minimalnej inwestycji w wysokości co najmniej €350,000. Więcej informacji na ten temat można uzyskać w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.
Życie w Czarnogórze jest bardzo przystępne cenowo. Samotna osoba może żyć za 451 euro miesięcznie w X-wiecznej stolicy Podgoricy; za dodatkowe 300 euro można znaleźć apartament z jedną sypialnią w centrum miasta.
Czechy
Od czasu przystąpienia do Unii Europejskiej w 2004 r., Czechy znacznie zdywersyfikowały swoją gospodarkę. Kraj nie koncentruje się już wyłącznie na produkcji; Czechy przechodzą również do zaawansowanych technologicznie sektorów opartych na wiedzy i usługach. Silny rynek pracy w Czechach oznacza, że kraj ten ma obecnie najwyższy wskaźnik wolnych miejsc pracy w Unii Europejskiej – 6%, czyli prawie dwa razy więcej niż Belgia i Niemcy.
Ponad pół miliona mieszkańców, Według statystyk Ministerstwa Spraw Wewnętrznych ponad pół miliona obcokrajowców stanowi niecałe 5% populacji kraju i 11% siły roboczej. Chociaż ekspaci zarabiają tu zwykle więcej niż obywatele, ogólne nastawienie do obcokrajowców jest pozytywne, a ponad połowa społeczeństwa z zadowoleniem przyjmuje imigrantów, którzy mają powody biznesowe, by mieszkać w kraju. Większość ekspatów to obywatele innych krajów UE, którzy przyjechali z umową o pracę. Atrakcyjność tego kraju dla osób spoza Europy wynika z jego statusu jako siódmego najbezpieczniejszego kraju na świecie, według Global Peace Index.
Praca w Czechach
Obywatele spoza EOG mogą ubiegać się o przeniesienie do Czech jako osoby samozatrudnione, na podstawie Niebieskiej Karty Zatrudnienia UE, na podstawie wizy rodzinnej lub w ramach programu wakacji pracowniczych. Osoby posiadające stały pobyt od pięciu lat mogą ubiegać się o obywatelstwo i muszą zdać egzamin z języka czeskiego. Według szacunków Departamentu Stanu USA, płynne posługiwanie się językiem czeskim wymaga 1100 godzin lekcyjnych dla rodowitego Anglika.
Choć Czechy leżą w sercu Europy, założenie firmy jest trudniejsze niż w innych krajach UE; kraj ten zajmuje 35 miejsce w najnowszym indeksie Banku Światowego. Jednak nadal jest to stosunkowo niedrogie miejsce do życia. Apartament z jedną sypialnią w centrum miasta kosztuje około 29 314 koron czeskich.
Zjednoczone Emiraty Arabskie
Niewiele więcej niż senny zaścianek zaledwie 50 lat temu, Zjednoczone Emiraty Arabskie zmieniły swoją pozycję jako międzynarodowe centrum handlu i rzemiosła; dokonały tego poprzez kapitalizację swoich rezerw węglowodorów i geostrategiczne położenie na skrzyżowaniu Azji, Afryki i Europy. Obecnie jest siedzibą najwyższego budynku na świecie i największego centrum handlowego na świecie, a federacja przyciąga około 20 milionów turystów każdego roku.
Zakładanie firmy w ZEA jest niemal skandalicznie łatwe; kraj zajmuje imponujące 11. miejsce w rankingu Banku Światowego Ease of Doing Business Index (tuż za Wielką Brytanią i Stanami Zjednoczonymi, a znacznie powyżej Niemiec i Holandii), kraj stał się również magnesem dla milionerów szukających bezpieczeństwa, ochrony, lepszej opieki zdrowotnej i edukacji oraz wyższej jakości życia.
Bycie ekspatem w Zjednoczonych Emiratach Arabskich
Ekspatrianci stanowią 89% populacji, a kraj ma żywą, kosmopolityczną kulturę. Chociaż ostatnie zmiany nadały priorytet lokalnym talentom, znalezienie pracy w Emiratach z zagranicy pozostaje stosunkowo łatwe. Eksperci finansowi i prawni oraz inżynierowie sieciowi są jednymi z najbardziej poszukiwanych miejsc pracy w ZEA. Gospodarka ostatnio powróciła na ścieżkę wzrostu w okresie odliczania do Expo 2020; oczekuje się, że Expo 2020 to światowe targi, które stworzą 277 000 nowych miejsc pracy, zasilą gospodarkę kwotą prawie 146 miliardów AED i przyciągną 25 milionów turystów.
Proces uzyskiwania prawa pobytu sprawia, że jest to jeden z najłatwiejszych krajów do imigracji – choć z pewnością nie najtańszy. Jeśli nie jest się obywatelem kraju należącego do Rady Współpracy Państw Zatoki Perskiej, każdy, kto chce przenieść się do Zjednoczonych Emiratów Arabskich musi być zatrudniony lub posiadać własną firmę. Najtańsza wiza pracownicza dla freelancerów w ZEA, GoFreelance, oraz pojedyncza wiza pobytowa, może kosztować około AED25,800 na trzy lata. Uzyskanie obywatelstwa emirackiego jest notorycznie trudne, ponieważ Emiratczycy obawiają się, że znaczny napływ emigrantów może doprowadzić do utraty tożsamości narodowej.
Wynajem w ZEA nie jest tani, chociaż twoja pensja prawdopodobnie to zrekompensuje. Mieszkanie z jedną sypialnią w centrum miasta w Dubaju, stolicy handlowej, kosztuje około 6 200 AED. Miesięczne wydatki to około dodatkowe 3 400 AED.
Katar
Masz ochotę na życie w jednym z najbogatszych krajów świata? Przy średnim dochodzie na głowę mieszkańca wynoszącym około 490 000 QAR$, bogaty w zasoby Katar oferuje ekspatom wysoki standard życia, który jest stosunkowo łatwo dostępny. W czasie, gdy kraj przygotowuje się do organizacji Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej w 2022 roku, realizowanych jest wiele nowych projektów rozwojowych, które mogą przyczynić się do dalszego podniesienia jakości życia w kraju – i prawdopodobnie do wzrostu kosztów utrzymania.
Chcesz wynająć mieszkanie w Katarze? Mieszkanie z jedną sypialnią w centrum miasta może kosztować 4 615 QAR miesięcznie. Koszty życia w Katarze nie są jednak tak wysokie jak w innych krajach regionu, więc jest to pewna ulga.
Praca w Katarze
Znalezienie pracy w Katarze jako ekspat mówiący po angielsku jest łatwiejsze niż w kilku innych krajach. Rosnąca gospodarka oznacza, że miejsca pracy są dostępne w różnych sektorach, od finansów i przemysłu po media i marketing. Założenie firmy w Katarze jest inną drogą, ale musi się to odbywać w wyznaczonych strefach wolnocłowych lub we współpracy z lokalnymi sponsorami.
Zezwolenie na pobyt w Katarze jest stosunkowo prostym procesem, a kraj ten jest jednym z niewielu na Bliskim Wschodzie, który oferuje ścieżkę do stałego pobytu. Obcokrajowcy muszą jednak być w związku małżeńskim z Katarczykami lub mieszkać w kraju od 20 lat.
Singapur
Skrajnie czysty (mówią, że można jeść poza drogami, ale nie ryzykowalibyśmy grzywny) Singapur od dawna przyciąga ekspatów swoją silną gospodarką, stabilnością polityczną i przyjaznym dla rodzin społeczeństwem. Ponieważ głównymi językami biznesu są chiński i angielski, przemawia on w równym stopniu do zachodnich i chińskich emigrantów. Jednak gwałtownie rosnące ceny i coraz bardziej restrykcyjne ograniczenia wizowe przyćmiły urok tego kraju w ostatnich latach.
Niemniej jednak Miasto Lwa konsekwentnie plasuje się w czołówce miejsc docelowych dla ekspatów, zajmując pierwsze miejsce na liście HSBC czwarty rok z rzędu w 2018 roku. Ekspaci stanowią około jednej czwartej 5,6 mln mieszkańców miasta-państwa, według Departamentu Statystyki. Technologia, finanse, produkcja i opieka zdrowotna to największe branże, a jedna na trzy wysoko wykwalifikowane miejsca pracy pozostaje nieobsadzona przez co najmniej sześć miesięcy.
Praca w Singapurze
Aby ułożyć sobie życie w Singapurze, musisz albo znaleźć pracę, która płaci ponad SGD3,300, zakwalifikować się do jednej z krajowych wiz dla przedsiębiorców EntrePass, albo dokonać inwestycji biznesowej w wysokości SGD2,5 miliona w ramach Global Investor Program. Kiedy masz już pracę, dość łatwo jest ubiegać się o stały pobyt, po dwóch latach od którego kwalifikujesz się do otrzymania obywatelstwa. Singapur jest drugim najłatwiejszym miejscem na świecie do prowadzenia działalności gospodarczej (po Nowej Zelandii); kilka dotacji pieniężnych jest dostępnych dla firm rozpoczynających działalność, również tych prowadzonych przez obcokrajowców.
Singapur pozostaje jednak drogim miejscem do życia, a życie w Red Dot skutkuje podwyższonymi kosztami konsumpcyjnymi. Mieszkanie w centrum miasta może kosztować Cię SGD1,745 za czynsz.
Tajlandia
Dla wielu, doświadczenie ekspata polega na możliwości zanurzenia się w innej kulturze. Jeśli to brzmi jak Ty i masz ochotę na życie w Azji, Tajlandia może być odpowiedzią. Z fantastycznym jedzeniem ulicznym, niekończącymi się masażami i imprezami na plaży, Tajlandia jest ekscytującym miejscem, które można nazwać domem.
Jako kraj rozwijający się, życie w Tajlandii jest bardziej przystępne niż w wielu innych miejscach. Mieszkanie z jedną sypialnią w centrum miasta może kosztować 40.500 THB miesięcznie.
W przeciwieństwie do pobliskiej Bali, gdzie do zamieszkania potrzebne jest pozwolenie na pracę, tajlandzka wiza Elite Easy Access daje odnawialną, wielokrotnego wjazdu pięcioletnią wizę pobytową za jednorazową opłatą w wysokości THB500 000. Mimo, że proces trwa około czterech miesięcy, czyni to Tajlandię jednym z najłatwiejszych krajów do imigracji. Ta pierwsza w swoim rodzaju wiza skierowana jest do osób o wysokich dochodach; w zależności od wybranego poziomu, obejmuje zniżki na zakupy oraz przywileje związane z golfem, spa i prywatnymi odrzutowcami. Krótszą opcją jest wiza nieimigracyjna „A”; ta wiza jest przeznaczona dla osób powyżej 50 roku życia, które mogą zdeponować 800 000 THB w lokalnym banku lub wykazać miesięczny dochód w wysokości co najmniej 65 000 THB. Jednakże oba rodzaje wiz nie pozwalają na pracę.
Praca w Tajlandii
Jeśli szukasz pracy zarobkowej lub chcesz rozpocząć działalność gospodarczą w Tajlandii, będziesz musiał ubiegać się o wizę nieimigracyjną 'B', której koszt wynosi THB5,000 za rok ważności. Zazwyczaj, podobnie jak w przypadku innych rynków ekspatów, pracodawca będzie musiał dostarczyć szereg dokumentów finansowych.
Jeśli chcesz otrzymać tajski paszport, musisz mieszkać w kraju przez pięć lat, przedstawić minimalny dowód dochodu i zrzec się obywatelstwa. Pozwolenia na pracę dla turystów i nieimigrantów nie pozwalają na ubieganie się o obywatelstwo.
Praca dla obcokrajowców obejmuje nauczanie języków lub nurkowanie, pracę w branży informatycznej lub działalność gospodarczą. Z populacją 69 milionów ludzi i długą historią bezdomnych z Zachodu, Tajlandia nie jest dziś łatwym miejscem do znalezienia pracy. Jeśli jesteś niezależnie zamożny – lub możesz sobie pozwolić na kilka lat przerwy – istnieje niewiele bardziej ekscytujących miejsc do życia.