Przegląd
Analiza publiczności obejmuje identyfikację publiczności i dostosowanie przemówienia do jej zainteresowań, poziomu zrozumienia, postaw i przekonań. Podejście skoncentrowane na publiczności jest ważne, ponieważ skuteczność mówcy wzrośnie, jeśli prezentacja zostanie stworzona i wygłoszona w odpowiedni sposób. Zidentyfikowanie publiczności poprzez szeroko zakrojone badania jest często trudne, więc dostosowanie się do publiczności często opiera się na zdrowym wykorzystaniu wyobraźni.
Jak w przypadku wielu cennych narzędzi, analiza publiczności może być wykorzystana w nadmiarze. Dostosowanie przemówienia do publiczności to nie to samo, co po prostu mówienie publiczności tego, co chce usłyszeć. Analiza publiczności nie oznacza „wychwalania się” lub „kłaniania się” publiczności. Dostosowanie się do publiczności jest raczej wskazówką dla mówcy w zakresie wyboru stylu i treści prezentacji. Dostosowanie się do publiczności często wiąże się z koniecznością przestrzegania bardzo cienkiej granicy między nadmiernym dostosowaniem się a niedostosowaniem – to rozróżnienie można lepiej docenić, rozumiejąc ogólne elementy tej umiejętności. Departament Komunikacji oferuje wskazówki dotyczące analizy publiczności.
Czynniki analizy publiczności
Oczekiwania publiczności
Kiedy ludzie stają się członkami publiczności w sytuacji wystąpienia, przynoszą ze sobą oczekiwania dotyczące okazji, tematu i mówcy. Naruszenie oczekiwań publiczności może mieć negatywny wpływ na skuteczność przemówienia. Wyobraźmy sobie, że lokalny polityk został poproszony o przemówienie podczas nabożeństwa żałobnego dla ukochanego byłego burmistrza. Publiczność będzie oczekiwać, że przemówienie polityka będzie wychwalać życie i karierę zmarłego.
Jeśli polityk wykorzysta tę okazję do omówienia jakiegoś aktu prawnego, publiczność prawdopodobnie poczuje się urażona, a mówca straci wiarygodność. Oczywiście, mogą zdarzyć się sytuacje, w których naruszenie oczekiwań słuchaczy będzie skuteczną strategią. Prezenterzy, którzy wygłaszają polityczne oświadczenia podczas rozdania Oscarów, robią to właśnie dlatego, że nieprzystawalność przekazu do okazji zwiększa siłę oddziaływania proklamacji.
Wiedza na temat
Wiedza publiczności na dany temat może być bardzo różna przy każdej okazji, dlatego komunikatorzy powinni dowiedzieć się, co ich publiczność już wie na dany temat. Nigdy nie należy przeceniać wiedzy słuchaczy na dany temat. Jeśli mówca rozpoczyna techniczną dyskusję na temat inżynierii genetycznej, a słuchacze nie znają podstaw genetyki, nie będą w stanie śledzić jego wypowiedzi i szybko stracą zainteresowanie. Z drugiej strony, drastyczne niedocenianie wiedzy publiczności może skutkować przemówieniem, które brzmi protekcjonalnie.
Postaraj się zrobić kilka badań, aby dowiedzieć się, co publiczność już wie na dany temat. Dając krótki przegląd ważnych terminów i pojęć jest prawie zawsze właściwe, a czasami może być wykonane przez uznanie heterogenicznej publiczności i znaczenie „umieszczenie wszystkich na tej samej stronie. Na przykład, nawet jeśli członkowie audytorium byli zaznajomieni z podstawową genetyką, krótki przegląd kluczowych terminów i pojęć na początku przemówienia odświeża pamięć bez protekcjonalnego traktowania.
Stosunek do tematu
Znajomość nastawienia członków audytorium do tematu pomoże prelegentowi określić najlepszy sposób osiągnięcia swoich celów. Wyobraźmy sobie, że prezenter próbuje przekonać społeczność do budowy parku. Mówca prawdopodobnie byłby skłonny spędzić większość przemówienia podając powody, dla których park przyniósłby korzyści społeczności.
Jednakże, jeśli dowiedział się z wyprzedzeniem, że większość sąsiadów uważa, że park to dobry pomysł, ale obawiają się kwestii bezpieczeństwa, wtedy mówca mógłby poświęcić swój czas na pokazanie im, że użytkownicy parku będą bezpieczniejsi w parku niż obecnie bawią się na ulicach. Siła perswazyjna przemówienia jest w ten sposób skierowana na najważniejszą przeszkodę w budowie parku.
Wielkość audytorium
Wiele elementów przemówienia zmienia się w zależności od wielkości audytorium. Ogólnie rzecz biorąc, im większa publiczność, tym bardziej formalna powinna być prezentacja. Siedzenie i używanie potocznego języka podczas przemówienia do grupy 10 osób jest często całkiem odpowiednie. Jednak taki styl prezentacji byłby prawdopodobnie nieodpowiedni lub nieskuteczny, gdybyś przemawiał do 1000 osób. Duża publiczność często wymaga, abyś używał mikrofonu i przemawiał z podwyższonej platformy.
Demografia
Demograficzne czynniki publiczności obejmują wiek, płeć, religię, pochodzenie etniczne, klasę, orientację seksualną, zawód, wykształcenie, przynależność do grupy i niezliczone inne kategorie. Ponieważ kategorie te często organizują indywidualne tożsamości i doświadczenia, mądry mówca zwraca na nie uwagę. Politycy zazwyczaj zwracają dużą uwagę na czynniki demograficzne, kiedy są na szlaku kampanii wyborczej. Jeśli polityk przemawia w hrabstwie Day na Florydzie (hrabstwo o największej populacji osób starszych), prawdopodobnie będzie omawiał kwestie, które są bardziej istotne dla ludzi w tym przedziale wiekowym – Medicare i Social Security.
Komunikatorzy muszą być ostrożni w stereotypowym traktowaniu publiczności na podstawie informacji demograficznych – jednostki są zawsze bardziej skomplikowane niż uproszczone kategorie tożsamości. Należy również uważać, aby nie kierować się wyłącznie interesami opartymi na danych demograficznych. Na przykład, osoby starsze z pewnością interesują się kwestiami politycznymi wykraczającymi poza ubezpieczenia społeczne i Medicare. Używanie czynników demograficznych do kierowania przemówieniem nie oznacza zmiany celu przemówienia dla każdej innej publiczności; raczej rozważ, jakie informacje (lub rodzaje dowodów) będą najważniejsze dla członków różnych grup demograficznych.
Ustawienie
Ustawienie prezentacji może wpłynąć na zdolność do wygłoszenia przemówienia oraz zdolność i chęć słuchania publiczności. Niektóre z tych czynników to: ustawienie pokoju (zarówno wielkość, jak i sposób rozmieszczenia publiczności), pora dnia, temperatura, hałasy zewnętrzne (kosiarki do trawy, ruch uliczny), hałasy wewnętrzne (płacz dzieci, kaszel) i rodzaj przestrzeni (kościół, sala szkolna, na zewnątrz). Ustalenie z wyprzedzeniem różnych czynników wpływających na oprawę pozwoli mówcy odpowiednio dostosować swoje wystąpienie. Czy będzie scena? Czy będzie podium lub mównica? Jakie pomoce technologiczne będą dostępne? Jak rozmieszczone są miejsca siedzące? Jaka jest kolejność mówców?
Chociaż te kwestie mogą wydawać się mało istotne w porównaniu z treścią przemówienia i składem publiczności, taka wiedza pozwoli na ukojenie nerwów, pomoże w nawiązaniu kontaktu wzrokowego i zapewni, że odpowiednia technologia, jeśli to konieczne, jest dostępna. Należy wziąć pod uwagę sposób, w jaki otoczenie wpłynie na uwagę i uczestnictwo publiczności. Ludzie są zazwyczaj zmęczeni po posiłku i późno w ciągu dnia. Jeśli zaplanowano wystąpienie na godzinę 13:00, prelegent może być zmuszony do urozmaicenia swojego wystąpienia poprzez animację lub humor, wykazać więcej entuzjazmu lub w inny sposób zaangażować publiczność, aby utrzymać jej uwagę.
Woluntarność
Słuchacze są albo dobrowolni, w którym to przypadku są szczerze zainteresowani tym, co prezenter ma do powiedzenia, albo niedobrowolni, w którym to przypadku nie są z natury zainteresowani prezentacją. Znajomość tej różnicy pomoże ustalić, jak ciężko mówca musi pracować, aby wzbudzić zainteresowanie publiczności. Mimowolnych słuchaczy notorycznie trudno jest zainteresować tematem (pomyśl o stosunku większości ludzi do zajęć lub obowiązkowych spotkań, na które woleliby nie przychodzić.)
Egocentryzm
Większość słuchaczy jest egocentryczna: zazwyczaj najbardziej interesują ich rzeczy, które bezpośrednio dotyczą ich samych lub ich społeczności. Skuteczny mówca musi być w stanie pokazać słuchaczom, dlaczego temat, na który się wypowiada, powinien być dla nich ważny.