For centuries, historians held that the Caribbean’s earliest inhabitants were peaceful farmers who were wiped out by the ferocious man-eating Carib people. Ale archeolodzy z Antigui twierdzą, że nowe dowody z jednego z najważniejszych miejsc w regionie pomagają skorygować „spekulatywne i błędne” rachunki przekazywane przez wczesnych kolonistów.
Wykopaliska na 12-akrowym stanowisku w Indian Creek spowodowały ponowną ocenę starszych narracji, powiedział dr Reg Murphy, który kieruje zespołem z Syracuse University, Farmingdale State College i Brooklyn College.
Historycy epoki kolonialnej twierdzili, że Arawakowie zostali wytępieni w około 1300 roku przez Caribów, którzy zostali zdemonizowani jako ludożercy – a następnie sami wysiedleni – przez pierwszych europejskich osadników.
„Mamy nadzieję przewartościować te długo utrzymywane założenia” – powiedział Murphy. „Z analizy ich diety nie znaleźliśmy żadnych dowodów na to, że Caribs kiedykolwiek jedli ludzi.”
Strona jest jedną z niewielu znanych, które wspierały każdy wiek ludzkości od Arawaków do dnia dzisiejszego.
„Myślimy, że Amerindians migrowali w górę mniejszych wysp, takich jak Antigua, a następnie rozdzielili się, gdy osiągnęli większe wyspy, takie jak Puerto Rico”, powiedział. „Ale czy była tam jedna kultura czy wiele kultur? To jedno z pytań, na które mamy nadzieję odpowiedzieć.”
Obszar najbliższy nierównej drodze łączącej Indian Creek z centrum turystycznym English Harbour ujawnia rozproszone fragmenty porcelany Wedgwood i Delftware z XVIII-wiecznych kolonistów. Dalej, w ciernistych zaroślach, zastępują je znacznie starsze pozostałości glinianych misek do serwowania i krzemiennych narzędzi.
„Często można określić funkcję, patrząc na formę” – powiedział Murphy, podnosząc niebiesko zabarwiony złom. „To ma zagięty brzeg, wskazujący na okres od około 200BC do 600AD, a to mogła być kratownica do robienia chleba z manioku.”
Poprzednie pola bawełny Indian Creek zostały po raz pierwszy wykopane przez zespół z Uniwersytetu Yale w latach 60-tych, ale od tego czasu technologia znacznie się rozwinęła, obejmując metody takie jak obrazowanie lotnicze, elektroniczne pomiary geodezyjne i mikroskopy elektronowe.
„Badanie Yale spojrzało na ceramikę i węgiel drzewny, aby określić epokę i sekwencję migracji tylko,” powiedział Murphy. „Nasze jest o wiele bardziej intensywne: badamy drobne kości, pyłki i mikropłatki. Interesują nas pozostałości żywności, sami ludzie, ich rzemiosło, ich zdrowie.”
Gdyż tak zrujnowane dla upraw cukru w epoce kolonialnej, jałowe, nieurodzajne środowisko tego miejsca stało się dobrodziejstwem archeologów.
„Ziemia była tak nieprzyjaznym miejscem, że nie była długo używana do uprawy cukru. Nigdy nie używali żadnych wielkich pługów, więc nadal jest w dużej mierze nienaruszona” – powiedział Murphy.
Ciągnącą się tajemnicą jest to, dlaczego – pomimo surowego terenu – tradycyjnie migrujący Amerindians pozostali żyjący w tym miejscu przez prawie 2000 lat.
„Miejsce jest daleko od nabrzeża i zasobów morskich, od których byli całkowicie zależni” – powiedział Murphy. „Nie wiemy, co było tak wyjątkowe w tym miejscu, ani jak mogli przetrwać w tych zaroślach.”
Jeszcze wiele można się dowiedzieć o ich codziennej egzystencji, analizując mikroskopijne zadrapania na wydobytych narzędziach. Pozostałości pokarmów takich jak ryby i kukurydza również dostarczyły cennych informacji na temat diety Amerykanów.
To właśnie Caribowie są szczególnie interesujący dla asystentki Murphy’ego, Carlyn Valmond, która sama jest z pochodzenia Caribem lub „Kalinago”.
„Zaczęłam studiować Karibów, bo nie mogłam uwierzyć w historię, którą czytałam” – powiedziała. „Dowiedzieliśmy się, że daleko im do bycia kanibalami, w dużej mierze żyli na zwierzętach muszlach i rybach.”
Wizerunek Karibów jako dzikich kanibali jest całkowicie oparty na kolonialnych relacjach, powiedziała Murphy. „Nie wiemy o nich nic poza tym, co powiedzieli nam Europejczycy – a oni mieli swoje własne plany” – powiedział.
„My, jako potomkowie niewolników, jesteśmy na Antigui dopiero od 1630 roku, ale byli tu ludzie przez tysiące lat przed nami – ludzie, którzy nie mają głosu. To do nas należy opowiedzenie ich historii.”
{{topLeft}}
{{bottomLeft}}
{{topRight}}
{{bottomRight}}
{{/goalExceededMarkerPercentage}}
/ticker}}
{{heading}}
{{#paragraphs}}
{{.}}
{{/paragraphs}}{{highlightedText}}
- Share on Facebook
- Share on Twitter
- Share via Email
- Share on LinkedIn
- Share on Pinterest
- Share on WhatsApp
- Share on Messenger
.