Plantar Fasciitis and Heel Pain
Ból pięty jest najczęściej spowodowany zapaleniem powięzi podeszwowej, stanem, który czasami jest również nazywany zespołem ostrogi piętowej, gdy ostroga jest obecna. Ból pięty może być również spowodowany innymi przyczynami, takimi jak złamanie, zapalenie ścięgna, zapalenie stawów, podrażnienie nerwu lub, rzadko, torbiel. Ponieważ istnieje kilka potencjalnych przyczyn, ważne jest, aby mieć ból pięty prawidłowo zdiagnozowane. Chirurg specjalizujący się w leczeniu stóp i stawów skokowych jest w stanie rozróżnić wszystkie możliwości i określić podstawowe źródło bólu pięty.
What Is Plantar Fasciitis?
Plantar fasciitis jest stanem zapalnym pasma tkanki (powięzi podeszwowej), która rozciąga się od pięty do palców stóp. W tym stanie, powięź najpierw ulega podrażnieniu, a następnie zapaleniu, co skutkuje bólem pięty.
Przyczyny
Najczęstszą przyczyną plantar fasciitis jest wadliwa budowa stopy. Na przykład, ludzie, którzy mają problemy ze swoimi łukami, albo zbyt płaskie stopy lub wysoko wysklepione stopy, są bardziej podatni na rozwój plantar fasciitis.
Noszenie nie podtrzymującego obuwia na twardych, płaskich powierzchniach powoduje nieprawidłowe obciążenie powięzi podeszwowej i może również prowadzić do plantar fasciitis. Jest to szczególnie widoczne, gdy praca wymaga długich godzin spędzonych na nogach. Otyłość może również przyczynić się do powstania plantar fasciitis.
Objawy
Objawy zapalenia powięzi podeszwowej to:
- Ból w dolnej części pięty
- Ból, który jest zwykle gorszy po wstaniu
- Ból, który nasila się przez okres miesięcy
Osoby z zapaleniem powięzi podeszwy często opisują ból jako gorszy, gdy wstają rano lub po długim siedzeniu. Po kilku minutach chodzenia ból zmniejsza się, ponieważ chodzenie rozciąga powięź. U niektórych osób ból ustępuje, ale powraca po spędzeniu długich okresów czasu na nogach.
Diagnoza
Aby postawić diagnozę, chirurg zajmujący się stopami i stawami skokowymi uzyska od Pana/Pani wywiad medyczny i zbada stopę. W trakcie tego procesu chirurg wykluczy wszystkie możliwe przyczyny bólu pięty inne niż plantar fasciitis.
Dodatkowo, badania diagnostyczne, takie jak zdjęcia rentgenowskie lub inne metody obrazowania mogą być użyte w celu rozróżnienia różnych rodzajów bólu pięty. Czasami ostrogi piętowe są znajdowane u pacjentów z plantar fasciitis, ale rzadko są one źródłem bólu. Kiedy są one obecne, stan może być zdiagnozowany jako plantar fasciitis/heel spur syndrome.
Bezoperacyjne leczenie
Leczenie plantar fasciitis rozpoczyna się od strategii pierwszego rzutu, które możesz rozpocząć w domu:
- Ćwiczenia rozciągające.Ćwiczenia rozciągające mięśnie łydki pomagają złagodzić ból i wspomagają powrót do zdrowia.
- Unikaj chodzenia boso.Kiedy chodzisz bez butów, niepotrzebnie obciążasz powięź podeszwową.
- Lód.Przykładanie okładu z lodu do pięty na 20 minut kilka razy dziennie pomaga zmniejszyć stan zapalny. Umieść cienki ręcznik pomiędzy lodem a piętą; nie przykładaj lodu bezpośrednio do skóry.
- Ogranicz aktywność. Ogranicz dłuższą aktywność fizyczną, aby dać pięcie odpocząć.
- Modyfikacja obuwia. Noszenie butów podtrzymujących, które mają dobre podparcie łuku i lekko podniesioną piętę zmniejsza nacisk na powięź podeszwową.
- Leki.Doustne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NSAIDs), takie jak ibuprofen, mogą być zalecane w celu zmniejszenia bólu i stanu zapalnego.
Jeśli po kilku tygodniach nadal odczuwasz ból, skonsultuj się z chirurgiem zajmującym się stopami i kostkami, który może dodać jedną lub więcej z tych metod leczenia:
- Wyściełanie i wiązanie. Umieszczenie wkładek w bucie zmiękcza uderzenia podczas chodzenia. Paski pomagają wspierać stopę i zmniejszają obciążenie powięzi.
- Urządzenia ortopedyczne. Niestandardowe urządzenia ortotyczne, które pasują do buta pomagają skorygować podstawowe nieprawidłowości strukturalne powodujące plantar fasciitis.
- Terapia iniekcyjna. W niektórych przypadkach, zastrzyki z kortykosteroidów są stosowane w celu zmniejszenia stanu zapalnego i złagodzenia bólu.
- Zdejmowany gips do chodzenia. Zdejmowany gips do chodzenia może być użyty do unieruchomienia stopy na kilka tygodni, aby umożliwić jej odpoczynek i gojenie.
- Szyna nocna. Noszenie szyny nocnej pozwala na utrzymanie przedłużonego rozciągania powięzi podeszwowej podczas snu. Może to pomóc w zmniejszeniu porannego bólu odczuwanego przez niektórych pacjentów.
- Fizykoterapia. Ćwiczenia i inne środki fizykoterapii mogą być stosowane w celu zapewnienia ulgi.
Kiedy potrzebna jest operacja?
Mimo, że większość pacjentów z zapaleniem powięzi podeszwowej odpowiada na leczenie nieoperacyjne, niewielki odsetek pacjentów może wymagać operacji. Jeśli po kilku miesiącach leczenia nieoperacyjnego, nadal odczuwasz ból pięty, należy rozważyć operację. Twój chirurg stopy i kostki omówi z Tobą opcje chirurgiczne i określi, które podejście będzie dla Ciebie najbardziej korzystne.
Długoterminowa opieka
Niezależnie od rodzaju leczenia, któremu poddasz się z powodu zapalenia powięzi podeszwy, podstawowe przyczyny, które doprowadziły do tego stanu mogą pozostać. Dlatego też, będziesz musiał kontynuować stosowanie środków zapobiegawczych. Noszenie wspierających butów, rozciąganie i używanie niestandardowych urządzeń ortopedycznych są podstawą długoterminowego leczenia plantar fasciitis.
Co to jest kość piętowa?
Kość piętowa, zwana również kością piętową, jest dużą kością, która tworzy podstawę tylnej części stopy. Łączy się ona z kością piętową i kością sześcienną. Połączenie między kością piętową i piętą tworzy staw skokowo-piętowy. Staw ten jest ważny dla prawidłowego funkcjonowania stopy.
Kość piętowa jest często porównywana do jajka ugotowanego na twardo, ponieważ na zewnątrz ma cienką, twardą skorupkę, a wewnątrz miękką, gąbczastą kość. Przy złamaniu zewnętrznej skorupki kość ma tendencję do zapadania się i fragmentacji. Z tego powodu złamania kości piętowej są ciężkimi urazami. Ponadto, jeśli złamanie dotyczy stawów, istnieje możliwość wystąpienia długotrwałych konsekwencji, takich jak zapalenie stawów i przewlekły ból.
Jak dochodzi do złamań kości piętowej?
Większość złamań kości piętowej jest wynikiem urazu – najczęściej upadku z wysokości, np. z drabiny, lub wypadku samochodowego, w którym pięta zostaje przygnieciona płytą podłogową. Do złamania kości piętowej może dojść również przy innych urazach, jak np. skręcenie stawu skokowego. Mniejsza liczba złamań kości piętowej jest złamaniami stresowymi, spowodowanymi przez nadużywanie lub powtarzające się obciążenie kości piętowej.
Typy złamań kości piętowej
Złamania kości piętowej mogą, ale nie muszą obejmować stawu skokowego i okolicznych stawów. Złamania, które dotyczą stawów (złamania wewnątrzstawowe) są najcięższymi złamaniami kości piętowej i zawierają uszkodzenia chrząstki (tkanki łącznej pomiędzy dwoma kośćmi). Perspektywy wyzdrowienia zależą od tego, jak mocno została zmiażdżona piętka przy urazie.
Złamania, które nie dotyczą stawu (złamania pozastawowe) obejmują:
- Złamania spowodowane urazem, takie jak złamania awulsyjne (w których kawałek kości zostaje oderwany od kości piętowej przez ścięgno Achillesa lub więzadło) lub urazy zmiażdżeniowe, w wyniku których powstaje wiele fragmentów złamania.
- Złamania stresowe, spowodowane nadużyciem lub łagodnym urazem.
Szerokość i leczenie złamań pozastawowych zależy od ich lokalizacji i rozmiaru.
Objawy
Złamania kości piętowej dają różne oznaki i objawy, w zależności od tego czy są to złamania urazowe czy stresowe.
Znaki i objawy złamań urazowych mogą obejmować:
- Nagły ból pięty i niezdolność do utrzymania ciężaru ciała na tej stopie
- Puchnięcie w okolicy pięty
- Brudzenie pięty i kostki
Znaki i objawy złamań stresowych mogą obejmować:
- Uogólniony ból w okolicy pięty, który zwykle rozwija się powoli (w ciągu kilku dni do tygodni)
- Puchnięcie w okolicy pięty
Diagnoza
Aby zdiagnozować i ocenić złamanie kości piętowej, chirurg stopy i kostki będzie zadawał pytania na temat tego, jak doszło do urazu, zbada dotkniętą stopę i kostkę oraz zleci wykonanie zdjęć rentgenowskich. Dodatkowo, często wymagane są zaawansowane badania obrazowe.
Leczenie
Leczenie złamań kości piętowej jest podyktowane rodzajem złamania i rozległością urazu. Chirurg stopy i kostki omówi z pacjentem najlepsze leczenie – chirurgiczne lub niechirurgiczne – dla danego złamania.
W przypadku niektórych złamań można zastosować leczenie niechirurgiczne. Odpoczynek, lód, ucisk i uniesienie (R.I.C.E.) Odpoczynek (pozostawanie poza kontuzjowaną stopą) jest potrzebny, aby umożliwić gojenie się złamania. Lód zmniejsza obrzęk i ból; przyłóż woreczek z lodem przykryty cienkim ręcznikiem do dotkniętego obszaru. Kompresja (owijanie stopy bandażem elastycznym lub noszenie pończochy uciskowej) i elewacja (utrzymywanie stopy na równi z poziomem serca lub nieco powyżej) również zmniejszają obrzęk.
W przypadku złamań urazowych, leczenie często obejmuje operację rekonstrukcji stawu, lub w ciężkich przypadkach, zespolenia stawu. Chirurg wybierze najlepsze podejście chirurgiczne dla danego pacjenta.
Rehabilitacja
Niezależnie od tego, czy leczenie złamania kości piętowej było chirurgiczne czy niechirurgiczne, fizykoterapia często odgrywa kluczową rolę w odzyskaniu siły i przywróceniu funkcji.
Powikłania złamań kości piętowej
Złamania kości piętowej mogą być poważnymi urazami, które mogą powodować problemy przez całe życie. Często dochodzi do zapalenia stawów, sztywności i bólu w stawie. Czasami złamana kość nie może się wygoić w prawidłowej pozycji. Inne możliwe długofalowe następstwa złamań kości piętowej to ograniczenie ruchu w stawie skokowym i utykanie z powodu zapadnięcia się kości piętowej i utraty długości nogi. Pacjenci często wymagają dodatkowej operacji i/lub długotrwałego lub stałego stosowania ortezy lub aparatu ortopedycznego (podparcie łuku), aby poradzić sobie z tymi powikłaniami.