Osoby zaabsorbowane sobą określamy różnymi nazwami – narcystyczne, egocentryczne, zapatrzone w siebie, próżne, samolubne czy zarozumiałe. Takie osoby mają dodatkowe cechy, które zebrane razem tworzą odrębny styl osobowości. Osobowość obejmuje swoje trwałe sposoby myślenia, zachowania i wyświetlania emocji.
W studiach egocentrycznych ludzi przez czterdzieści lat, Homer B. Martin, M.D. i ja odkryliśmy szczegóły ich unikalnych sposobów myślenia, zachowania i emocji, które składają się na ich osobowości. Odkryliśmy, że przechodzą oni przez swoje życie wierząc nieświadomie, że są bezwładni i bezradni. W naszej książce „Życie automatyczne” określamy to mianem „osobowości bezsilnej”
Słowo „bezsilny” oznacza bezradny, nieskuteczny, słaby, pozbawiony wigoru i niezdolny do podjęcia skutecznego działania. Odkryliśmy, że cechy osobowości impotentnej obejmują bycie wymagającym, kapryśnym, nieodpowiedzialnym, aroganckim, kapryśnym i nienasyconym. Tacy ludzie mają zawyżoną samoocenę. Obwiniają innych za swoje własne braki i mają wizję tunelową. Ich zaangażowanie w relacje jest warunkowe, nie niezłomne.
Co jest główną trudnością w osobowości osób pochłoniętych sobą? Jakie jest źródło tej trudności? Przyjrzyjmy się temu.
Tworzenie osobowości impotenta
Gdy zbadaliśmy dzieciństwo osób o osobowości impotenta, odkryliśmy, że nieświadomy trening, warunkowanie emocjonalne, uczy dziecko bycia bezwładnym. Rodzice uczą te dzieci, aby oczekiwały dużo pomocy od innych. Rodzice nadmiernie pobłażają im na różne sposoby. Rodzice wierzą, że dziecko jest niezdolne i kruche. Niańczą je, karmiąc i ubierając o wiele dłużej niż to konieczne. Rodzice nie stawiają granic ani nie ustalają oczekiwań co do osobistych osiągnięć – mycia zębów, odrabiania lekcji, obowiązków domowych, przestrzegania zasad, dobrych wyników w szkole, dzielenia się z innymi. Kiedy te dzieci marudzić lub płakać ktoś natychmiast uczęszcza do nich, dopóki nie są pacified.
Te dzieci zrobić emocjonalne i behawioralne skojarzenia z jak rodzice zachowują się z nimi. W ciągu kilku lat, są one emocjonalnie uwarunkowane. Kiedy tylko czegoś pragną, dostają to. Rodzice spełniają każdą prośbę. Emocjonalnie warunkują ich dzieci tak, że dzieci spodziewają się, że praca spełniania ich pragnień będzie wykonywana przez innych ludzi, a nie przez nich samych. Jedynym udziałem dzieci w tym scenariuszu jest płacz, prośba lub żądanie. Ten emocjonalny proces warunkowania jest podobny do tego, jak trenujesz swojego psa, aby usiadł, przewrócił się lub błagał. To jest asocjacyjne learning.
Move naprzód w czasie do dorosłości i widzimy wynik tego dzieciństwa emocjonalnego warunkowania. Powoduje on bezsilne osobowości z następującymi atrybutami. Opiszę każdą z nich i opiszę, jak odnosi się do podstawowej trudności, jaką jest bezradność.
Żądania wsparcia emocjonalnego. Osobowości impotentne żądają, aby inni spełniali ich pragnienia. Jest to jedyny sposób, w jaki nie są bezradne. Łatwo podnoszą wrzawę, wpadają w złość, grożą i mogą stać się agresywne. Inni pracują pilnie, aby spełnić ich prośby i żądania, podczas gdy impotent pozostaje bezwładny, robiąc niewiele lub nic. Gdy udaremniał, impotent osobowości żądają więcej i robią mię głośno. Ten sposób angażowania się w relacje jest jedynym sposobem, w jaki impotent wie, jak współdziałać, ponieważ był to jedyny sposób, jakiego nauczono go w dzieciństwie.
Kapryśna jakość myśli. Ci z osobowością impotenta zmieniają swoje żądania zgodnie z ich kaprysami. Chcą czegoś, a w następnej chwili żądają czegoś przeciwnego. Nie widzą żadnej niekonsekwencji w nowym oczekiwaniu. Uzasadniają kapryśne żądania mówiąc: „Zmieniłem zdanie. I chcieć to teraz.” Mieć taki kapryśny zachowanie akomodowany w dzieciństwie. Ja zostać częścią ich bezsilnie uwarunkowana rola i ich bezradność. Wierzą, że są niezdolni do bycia niezłomnymi lub trzymania się jednej idei lub jednego pragnienia.
Irresponsible Actions. Osoba może pozostać bezradna i bezwładna, gdy inni biorą odpowiedzialność za załatwianie spraw. Impotentne osobowości mogą łatwo być nieodpowiedzialne, ponieważ przenoszą odpowiedzialność za załatwianie spraw na innych.
Arogancka postawa. Impotentne osobowości przyjmują wyniosłą postawę w swoim zachowaniu. To może być śledzone do ich nieustannie bycia catered do jako dzieci. Są one również zaspokajane w życiu dorosłym. Kiedy oczekują i żądają, aby inni robili to, co oni chcą, zachowują się impertynencko i arogancko. Dochodzą do przekonania, że są czczeni i uwielbiani, ponieważ byli jako niemowlęta i dzieci.
Standard poszukiwania ścieżki najmniejszego oporu. Ponieważ impotenci niewiele oczekują od siebie, a wiele od innych, wkładają minimalny wysiłek. Szukają najłatwiejszych dróg manewru, jeśli nie mogą skłonić innych, by zajęli się czymś za nich. Będą wkładać minimalny wysiłek. Podążają najłatwiejszą drogą.
System wartości nadmuchanego poczucia własnej wartości. Jeśli rodzice nadmiernie cię uwielbiają w dzieciństwie i spieszą się, aby spełnić każde twoje pragnienie, abyś nie musiał kiwnąć palcem, wkrótce będziesz miał przesadne poczucie tego, kim jesteś. Zaczniesz postrzegać siebie jako nadmiernie wartościowego, nawet jeśli nie włożysz w to żadnego wysiłku w swoim własnym imieniu. To napompowuje swoją koncepcję siebie, nawet jeśli nie zrobiłeś nic o prawdziwej treści lub merit.
Nasycone żądania wsparcia emocjonalnego. Impotentne osobowości są uwarunkowane przez interakcje, w których dostają dużo uwagi. Oni naturalnie oczekują więcej i więcej uwagi, ponieważ jest to ich jedyny znany sposób interakcji z innymi ludźmi. To sprawia, że są nienasyceni, jeśli chodzi o pragnienie uwagi i utrzymania status quo, którego oczekują. Czują się bezradni, zwłaszcza gdy są udaremnione. W takich momentach stają się wściekli i żądają więcej. Jest to jedyne narzędzie, jakie zdobyli.
Tunnel Vision Zakres zainteresowania. Odkryliśmy, że osobowości impotentne koncentrują się tylko na działaniach lub myślach, które ich interesują. Nie mają szeroko zakrojonych zainteresowań. Nie chcą też zwracać uwagi na działania, które poszerzają ich horyzonty. Skupiają się tylko na osobistych przyjemnościach w pracy, w domu, lub w hobby.
Projekcje obwiniania innych. Czując się bezwładnymi i nieudolnymi, kiedy coś idzie nie tak niż to, czego pragną bezsilne osobowości, obwiniają innych. Nie widzą siebie jako posiadających potężną osobistą agencję. To co jest najważniejsze w ich myślach to oczekiwanie, że inni wezmą stery i sprawią, że rzeczy się wydarzą. Jeśli inni tego nie robią lub nie są z nich zadowoleni, wtedy inni są winni. Jest to projekcja własnych braków impotentów i niezdolności do przyjęcia odpowiedzialności za siebie i swoje działania.
Cieszy się z bycia zależnym. Kiedy pracuję w terapii z ludźmi, którzy mają osobowość impotenta, skupiamy się na ich egocentrycznym spojrzeniu na związki, które utrudnia im opiekę nad innymi. To jest węzłowy problem z powodu ich emocjonalnego uwarunkowania. Oni widzą siebie jako potrzebujących całej opieki w związku.
Osoby te opisują uczucie uderzenia w mur z cegły z myślą o wspieraniu współmałżonka, dziecka lub przyjaciela. Kiedy emocjonalne uwarunkowania skutkują niezdolnością do zapewnienia opieki tym, których kochają, impotenci są niezdolni do działania, zarówno w domu, jak i w pracy.
W psychoterapii pracujemy razem nad odwarunkowaniem ich poprzez uświadomienie im części życia, o której istnieniu nigdy nie wiedzieli – punktów widzenia i potrzeb innych ludzi.
Kondycjonalny sposób angażowania się w związki. Kiedy nie spodoba ci się osobowość impotenta, impotent gwałtownie zakończy związek. Robią to nawet przy niewielkich rozczarowaniach. Impotentne osobowości są przyzwyczajone do otrzymywania gratyfikacji. Kiedy nie są zadowolone, chcą odrzucić osobę, która im to udaremniła. Nie potrafią poradzić sobie z dyskomfortem lub rozczarowaniem.
Chwilowe sumienie. Osobowościom impotentnym brakuje stałego, niezachwianego sumienia, co jest dobre a co złe. Określają dobro i zło w sposób płynny, w zależności od tego, co myślą lub czują w danej chwili. Często coś, czego pragną, jest słuszne. Coś, czego nie chcą, jest złe. Ale nie mają spójnej zasady, której się trzymają. Sumienie waha się w zależności od ich ostatniego kaprysu.
Kiedy widzimy te cechy razem, otrzymujemy kompletny obraz osoby z osobowością impotenta. Doceniamy również, jak emocjonalne uwarunkowania w dzieciństwie do bycia bezwładnym i bezradnym programują dziecko do życia powtarzalnego i automatycznego życia bez radzenia sobie z życiowymi problemami, a zamiast tego oczekując, że inni zrobią to za nich.
Facebook image: novak.elcic/