Severiano, syn Baldomero Ballesterosa i Carmen Sota, urodził się 9 kwietnia 1957 roku w małej rybackiej wiosce Pedreña, na południowej stronie Zatoki Santander w północnej Hiszpanii. Obszar ten ma jedną z największych tradycji golfowych w Europie kontynentalnej.
Bracia Seve’a byli profesjonalistami w golfie, a jego wujek, Ramón Sota, był jednym z najlepszych graczy w Europie w latach sześćdziesiątych. Z takim zapleczem, imponującym naturalnym talentem, determinacją i ciężką pracą, Seve nauczył się grać w golfa używając 3 żelazek, które dał mu jego brat Manuel, i rozwinął ogromną różnorodność uderzeń grając na lokalnej plaży.
W wieku dziesięciu lat wziął udział w swoim pierwszym turnieju caddy. Zanotował wynik 51 punktów na 9 dołkach w Pedreña Golf Club, zaczynając od 10 na pierwszym dołku – par 3. W następnym roku, zajął drugie miejsce z wynikiem 42.W wieku 12 lat zagrał pełne 18 dołków i wygrał zawody z wynikiem 79. 
Od tego momentu jego postępy były szybkie – w wieku 13 lat strzelił 65. Seve nie był często dopuszczany do gry na lokalnym polu Royal Pedreña Golf Club, więc większość jego wczesnego golfa była grana na plaży i kiedy wspinał się po murze w Pedreña, aby grać na polu w księżycowe noce.
Został profesjonalistą 22 marca 1974 roku, tuż przed swoimi 17 urodzinami i ogłosił przejście na emeryturę 16 lipca 2007 roku w wieku 50 lat, podczas The Open Championship. Jego osiągnięcia w karierze obejmują 93 zwycięstwa w turniejach, w tym pięć Majors; The Open Championship w 1979, 1984 i 1988 roku; Turniej Masters w 1980 i 1983 roku. Wygrał pięć World Match-Plays, dwa Puchary Świata i zagrał w dziewięciu meczach Ryder Cups, będąc kapitanem zwycięskiej drużyny w Hiszpanii w 1997 roku.
W 1974 roku zajął dwudzieste miejsce w swoim pierwszym profesjonalnym turnieju, Spanish Professionals Championship w San Cugat. Był rozczarowany, gdyż spodziewał się zwycięstwa. Wkrótce potem wygrał swoje pierwsze Mistrzostwa Hiszpanii Under-25 w Pedreña. W następnym tygodniu był wicemistrzem w Santander Open, a siedem dni później wygrał Biscay Open. Zawody te były częścią North of Spain Circuit. Na arenie międzynarodowej jego najlepszym wynikiem w tym czasie był udział w Italian Open, gdzie zajął 5. miejsce. We wczesnych latach gry za granicą wspierał go jego przyjaciel, doktor Cesar Campuzano.
W 1976 roku w Open Championship, gdzie zajął drugie miejsce za Johnnym Millerem, dzieląc ten zaszczyt z Jackiem Nicklausem, Seve zaprezentował się na światowej scenie. Przez trzy dni trafiał na pierwsze strony gazet za swój olśniewający wygląd, pomysłowe uderzenia i odważną grę, zakończoną brawurowym pitch and run chip shotem na 72. dołku i birdie, które widział cały świat. W tym roku wygrał Order of Merit w Europie z zwycięstwami w Dutch Open i Trofeum Lancome, łapiąc Arnold Palmer z 4 strzałów za z dziewięciu dołków do zrobienia. Wygrał także drużynowe zawody World Cup of Golf w Kalifornii z Manuelem Piñero dla Hiszpanii.
W 1977 roku ponownie wygrał European Order of Merit, a w 1978 roku jego zwycięstwa w USA, Kenii i Japonii uczyniły z niego międzynarodową gwiazdę. Wygrał sześć kolejnych turniejów na czterech kontynentach, co przez wiele lat nie miało sobie równych. W wieku 20 lat wygrał już turnieje golfowe na pięciu kontynentach.
Pośród pięciu Majorów, które wygrał, pierwszym był The Open Championship w 1979 roku. Był najmłodszym zwycięzcą w XX wieku. W 1980 roku, w wieku 23 lat, zadziwił świat golfowy prowadząc w turnieju Masters 10 uderzeniami na 9 dołków przed końcem, zaliczając 23 birdie i jednego orła. Był pierwszym Europejczykiem i dopiero drugim obcokrajowcem, który zdobył upragnioną Zieloną Kurtkę. W 1983 roku Seve zdobył swój drugi tytuł Masters dzięki zdumiewającemu startowi w ostatniej rundzie: birdie, eagle, par, birdie.
W 1984 roku w St. Andrews, kultowym i historycznym domu golfa, odbyły się Otwarte Mistrzostwa. Seve wygrał pokazując całą swoją charyzmę i pasję, szczególnie na ostatnim dołku, kiedy po zagraniu 6-metrowego putta na birdie, wykonał swój słynny rytuał uderzenia pięścią w zwycięstwo, który miał stać się ikonicznym momentem w jego karierze i jednym z najsłynniejszych zdjęć w golfie. To zdjęcie stało się logo Fundacji Seve Ballesterosa. Jego trzecie Otwarte Mistrzostwa przyszły w 1988 roku w Royal Lytham & St. Annes, miejscu pierwszego zwycięstwa Claret Jug w 1979 roku.
Seve jest powszechnie uważany za przyczynę zmiany historii Ryder Cup i uczynienia go jednym z najbardziej znanych wydarzeń sportowych na świecie dzisiaj. Z powodu Seve’a wydarzenie zmieniło się z meczu USA kontra Brytyjczycy & Irlandzcy gracze na mecz USA kontra gracze z Europy kontynentalnej. W 1979 roku Seve i Antonio Garrido byli pierwszymi kontynentalnymi graczami dopuszczonymi do drużyny, która od tej pory reprezentowała całą Europę. Reprezentował Europę w dziewięciu edycjach Ryder Cup, ośmiu jako zawodnik i raz jako kapitan.
W 1983 roku drużyna USA wygrała tylko jednym punktem u siebie, a w 1985 roku Europa wygrała po 28 latach posuchy. To było w 1987 roku w Muirfield Village, kiedy pokonali Amerykanów na ich ojczystej ziemi, że kapitan Tony Jacklin sparował Seve z José María Olazabal tworząc prawdopodobnie najlepszą parę w historii golfa. Europa utrzymała Trofeum w 1989 roku i od tego czasu jest to bardzo zacięta impreza. W 1995 roku Seve rozegrał swój ostatni Ryder Cup w Oak Hill, a w 1997 spełnił jedno ze swoich marzeń, kiedy Ryder Cup odbył się po raz pierwszy poza Wyspami Brytyjskimi w Valderrama, w Hiszpanii, gdzie był kapitanem zwycięskiej drużyny.
Seve był odpowiedzialny za popularyzację gry w golfa w Hiszpanii i Europie kontynentalnej. Jego firma Amen Corner, założona w 1986 roku, promowała golfa poprzez organizację ponad 50 międzynarodowych imprez European Tour w Hiszpanii, w tym Spanish Open. Ponadto stworzył Seve Trophy z European Tour, mecz pomiędzy Wielką Brytanią & Irlandią i Europą kontynentalną. Był również architektem pól golfowych i zaprojektował 34 projekty ze swoją firmą Trajectory.
Przez całe życie przyznano mu wiele nagród i ważnych odznaczeń: Medalla de Oro al Mérito Deportivo in Spain 1980, Príncipe de Asturias de los Deportes 1989, Gran Cruz de la Real Orden del Mérito Deportivo 1993, Olympic Order of Merit 1998, Hijo Predilecto de Cantabria 1999, World Golf Hall of Fame 1999, Doctor Honoris Causa by the University of St. Andrews (Szkocja) 2000, Spanish Athlete of the Century 2000, Honorary Ambassador of the Brand Spain 2004, BBC Sports Personality of the Year 2009.
5 października 2008 roku zdiagnozowano u niego guza mózgu. 7 maja 2011 roku Seve zmarł w swoim domu w Pedreña, miejscu urodzenia.
Seve zawsze powtarzał, że najbardziej ekscytującym momentem w jego życiu był ten, kiedy jego najstarszy syn, Javier, był jego caddiedem na The Open Championship w 2006 roku. Jego trójka dzieci: Javier (1990), Miguel (1992) i Carmen (1994) są teraz odpowiedzialni za jego dziedzictwo i utrzymywanie jego pamięci przy życiu poprzez Fundację Seve Ballesterosa.