W starożytnym Peru była przygotowywana z żółtych ziemniaków, które mają miękką konsystencję, i ugniatana z rozgniecioną papryką chili; chociaż może być również przygotowywana z każdej innej odmiany ziemniaków. Podczas ery wicekrólestwa, pomiędzy XVI a XIX wiekiem, dodano składnik cytryny (oryginalnie z Azji), osiągając aktualną formę, zarówno składników, jak i prezentacji.
EtymologiaEdit
Istnieje wiele hipotez na temat nazwy dania. Po pierwsze sugeruje się, że pochodzi ona od quechua Kawsay, co oznacza „niezbędne utrzymanie” i „jedzenie”, lub „to, co karmi”, nazwa nadana również ziemniakowi.
Istnieją inne hipotezy dotyczące nazwy potrawy, które łączą ją z wojennymi epizodami współczesnej historii kraju andyjskiego. Nawet jeśli to wyraźnie limonkowe danie istnieje od czasów wicekrólestwa, nie miało ono konkretnej nazwy; to właśnie wraz z przybyciem libertadora José de San Martín, w celu pokrycia wydatków związanych z kampanią wojskową, danie to zostało sprzedane na rogach limonkowych ulic, jako sposób na przyczynienie się do sprawy (por la causa w języku hiszpańskim, „dla sprawy”). Z drugiej strony, możliwe jest również, że causa limeña była daniem patriotycznym podczas peruwiańsko-chilijskiej wojny na Pacyfiku. W tym czasie kobiety pomagały żołnierzom oferując im to zimne danie.
Podczas gdy w Limie danie to nazywa się causa, w północnym mieście Trujillo nazwa ta jest używana do określenia każdego pikantnego posiłku, nawet jeśli causa limeña jest również przygotowywana w tym mieście i jest równie dobra jak ta stołeczna.