 Paul podczas meczu Thunder. |
||
| No. 3 – Phoenix Suns | ||
|---|---|---|
| Pełne imię i nazwisko | Christopher Emmanuel Paul | |
| Urodzony | 6. maja, 1985 (w wieku 35 lat) Winston-Salem, Karolina Północna Stany Zjednoczone |
|
| Narodowość |  Amerykanin |
|
| Statystyki fizyczne | ||
| Podana wysokość | 6 ft 0 in (1.83 m) | |
| Podana waga | 175 lbs (79 kg) | |
| Pozycja | Point guard | |
| Liga | NBA | |
| Informacje o karierze | ||
| Szkoła średnia | West Forsyth (Clemmons, North Carolina) |
|
| College | Wake Forest (2003-2005) | |
| NBA Draft | 2005 / Round: 1 / Pick: 4. | |
| Wybrany przez New Orleans Hornets | ||
| Wykonywanie kariera | 2005-obecnie (16 lat) | |
| Historia kariery | ||
| 2005-2011 | New Orleans Hornets | |
| 2011-2017 | Los Angeles Clippers | |
| 2017-2019 | Houston Rockets | |
| 2019 | Oklahoma City Thunder | |
| 2020-present | Phoenix Suns | Career highlights and awards |
|
||
| NBA.com profile | ||
Christopher Emmanuel Paul (ur. 6 maja 1985) – amerykański zawodowy koszykarz grający w Phoenix Suns w National Basketball Association (NBA). Według jego książki „Chris Paul: Long Shot”, jego pseudonim to „CP3”, ponieważ jego tata jest CP1, a jego starszy brat jest CP2. Zdobył nagrodę debiutanta roku NBA, nagrodę dla najbardziej wartościowego gracza NBA All-Star Game, dwa złote medale olimpijskie, czterokrotnie był liderem NBA w asystach i sześciokrotnie w stealach. Został również wybrany do dziesięciu drużyn NBA All-Star, ośmiu All-NBA i dziewięciu NBA All-Defensive.
Paul był McDonald’s All-American w szkole średniej. Przez dwa lata studiował koszykówkę na Uniwersytecie Wake Forest, gdzie pomógł Demon Deacons osiągnąć pierwszy w historii ranking numer jeden. W 2005 roku został wybrany jako czwarty w drafcie NBA przez New Orleans Hornets, gdzie stał się jednym z najlepszych graczy ligi, zajmując drugie miejsce w głosowaniu na NBA Most Valuable Player Award w 2008 roku. Podczas offseason 2011, Paul został sprzedany do Los Angeles Lakers, ale transakcja została kontrowersyjnie unieważniona przez NBA. Później tego samego lata, w zamian za to został sprzedany do innej drużyny NBA z Los Angeles – Los Angeles Clippers. Za Paul’s playmaking, Clippers rozwinęli reputację ich szybkiej ofensywy i spektakularnych alley-oop dunks, zyskując przydomek „Lob City”. W 2017 roku został sprzedany do Houston Rockets i pomógł drużynie wygrać franchise-record 65 meczów w swoim debiutanckim sezonie. 16 lipca 2019 roku został przehandlowany do Oklahoma City Thunder za Russella Westbrooka, a 16 listopada 2020 roku ponownie został przehandlowany do Phoenix Suns m.in. za Kelly’ego Oubre Jr, Ricky’ego Rubio, Ty’a Jerome’a.
Off the court, Paul od sierpnia 2013 roku pełni funkcję prezydenta National Basketball Players Association. Jeden z najlepiej zarabiających sportowców na świecie, posiada umowy z takimi firmami jak Nike i State Farm.
Szkoła średnia
Freshman Year
Chris Paul grał w swojej drużynie junior varsity w West Forsyth zlokalizowanej w Clemmons w Północnej Karolinie.
Sophomore Year
Chris Paul również grał w swojej drużynie junior varisty w tym roku, i miał znaczący wpływ.
Junior Year
W swoim juniorskim roku, zdobywał średnio 25 punktów, 5.3 asysty, i 4.4 steals na mecz, pomagając West Forsyth dotrzeć do półfinałów stanowych, zanim spadł do nieznanej drużyny. Jednakże, w ciągu następującego po tym lata, poprowadził Winston-Salem-based Kappa Magic do krajowego tytułu U-17 AAU, zdobywając honory MVP turnieju w procesie.
Senior Year
Podczas swojego seniorskiego roku, notował średnio 30.8 punktów, 5.9 zbiórek, 9.5 asyst i 6 kradzieży na mecz, co doprowadziło jego szkołę do rekordu 27-3 i awansu do finału Class 4A Eastern Regional, gdzie został uznany za McDonald’s All-American, pierwszą drużynę Parade All-American, a przede wszystkim, North Carolina’s Mr.
Specjalny moment w jego starszym roku, zyskał popularność po zdobyciu 61 punktów w grze po tym, jak jego 61-letni dziadek został zabity. #Respect
College
Freshmen Year
Chris Paul uczęszczał do Wake Forest University, gdzie jako freshmen zdobywał średnio 14.8 punktów, 5.9 asyst i 2.7 steali na mecz, co ustanowiło rekord szkoły. Niestety, zakwalifikował się do turnieju NCAA, ale przegrał w Sweet Sixteen z St Josephs. Paul został nazwany ACC Rookie of the Year i Third Team All-ACC.
Sophomore Year
Chris Paul drybluje piłkę.
Wake Forest po raz pierwszy w historii szkoły znalazł się w rankingu numer jeden podczas drugiego roku Paula. Zdobywał średnio 15,3 punktu, 4,5 zbiórki, 6,6 asysty i 2,4 steala na mecz, został uznany za First Team Consensus All-American i miał 3,21 GPA (został wybrany do ESPN’s Academic All-America Team).
Paul otrzymał jednomeczowe zawieszenie w ostatnim meczu sezonu, którego doznał w turnieju AAC. Spowodowane to było jego akcją uderzenia w pachwinę Juliusa Hodge’a z NC State, co w niewielkim stopniu zrujnowało jego wizerunek jako gracza. 15 kwietnia 2005 roku ogłosił, że przechodzi na zawodowstwo, a 2 marca 2011 roku jego koszulka (#3) została wycofana przez Wake Forest.
Profesjonalna kariera
New Orleans Hornets (2005-2011)
Wczesny sezon (2005-2007)
Chris Paul jako zawodnik New Orleans Hornets.
Paul został wybrany jako czwarty w drafcie NBA w 2005 roku przez New Orleans Hornets. Ze względu na zniszczenia spowodowane przez huragan Katrina, Hornets większość swoich meczów rozgrywali w tym roku w Oklahoma City. Paul zakończył sezon na czele wszystkich debiutantów w punktach, asystach, stealach i double-double, a także został dopiero drugim debiutantem w historii NBA, który poprowadził ligę w łącznej liczbie steali. Z końcowymi średnimi na poziomie 16,1 punktu, 5,1 zbiórki, 7,8 asysty i 2,2 steala na mecz, został uznany debiutantem roku NBA, któremu zabrakło zaledwie jednego głosu do jednogłośnego zdobycia tej nagrody. Jedynym innym debiutantem, który otrzymał nagrodę za pierwsze miejsce był Deron Williams, z którym Paul miał krótką rywalizację na początku kariery.
W 2007 roku podczas All-Star Weekend, Paul ustanowił nowe rekordy Rookie Challenge z 17 asystami i 9 kradzieżami. W swoim drugim sezonie zwiększył swoje średnie punktowe i podaniowe do 17,3 punktu i 8,9 asysty na mecz, ale z powodu kontuzji zagrał tylko w 64 spotkaniach.
Wzlot do gwiazd (2007-2011)
Paul został wybrany do swojego pierwszego NBA All-Star Game w sezonie 2007-08, grając przed swoimi rodzinnymi kibicami w Nowym Orleanie. Za jego przywództwem Hornets byli blisko czołówki Konferencji Zachodniej przez cały rok, tymczasowo zajmując pierwsze miejsce 17 marca po wygranej z Chicago Bulls. Nowy Orlean zakończył sezon z rekordem 56 zwycięstw i drugim miejscem na Zachodzie. Paul prowadził w NBA z 11.6 asystami i 2.7 kradzieżami na mecz oraz 21.1 punktami na mecz, zajmując drugie miejsce w NBA
Chris Paul używa crossover move na Chrisie Boshu.
W głosowaniu na nagrodę Most Valuable Player Award i został wybrany do swoich pierwszych drużyn All-NBA i All-Defensive. W swoim debiucie w playoffach zdobył 35 punktów przeciwko Dallas Mavericks. W meczu nr 2 ustanowił rekord sezonu z 17 asystami. Hornets pokonali Mavericks w pięciu meczach, a w ostatnim spotkaniu Paul zanotował 24 punkty, 11 zbiórek i 15 asyst. Nowy Orlean został wyeliminowany w kolejnej rundzie przez San Antonio Spurs.
Przed rozpoczęciem sezonu 2008-09, Paul podpisał z Hornets przedłużenie kontraktu warte 68 milionów dolarów. 17 grudnia 2008 roku ustanowił rekord NBA w liczbie kolejnych meczów ze stealem na poziomie 106. Kilkakrotnie był o krok od historycznego quadruple-double, w tym 26 stycznia 2009 roku w meczu z Philadelphia 76ers, w którym zanotował 27 punktów, 10 zbiórek, 15 asyst i 7 kradzieży. Jego końcowe średnie to 22.8 punktów, 5.5 zbiórek, 11 asyst i 2.8 kradzieży na mecz. Mimo indywidualnych osiągnięć Paula, rekord Nowego Orleanu spadł w stosunku do roku poprzedniego i zostali oni wyeliminowani w pierwszej rundzie playoff przez Denver Nuggets.
Chris Paul próbuje ominąć Stephena Curry’ego.
Po słabym początku sezonu 2009-10, Hornets zwolnili trenera Byrona Scotta. Paul wzbudził kontrowersje, gdy ogłosił swoje niezadowolenie z tego posunięcia, komentując, że kierownictwo drużyny powinno było „skonsultować się ze mną i zapytać, jak się czuję, zanim to się stało”. Na początku lutego 2010 roku, Paul zerwał chrząstkę w lewym kolanie i został odstawiony na boczny tor na ponad miesiąc przez operację, co zmusiło go do opuszczenia All-Star Game. W sumie zagrał tylko w 45 meczach, a jego średnie spadły do 18.7 punktów, 3.8 zbiórek, 10.7 asyst i 2.1 steali na mecz. Bez Paula, Hornets walczyli o awans do playoffs.
W sezonie 2010-11, Paul doznał kolejnej kontuzji 6 marca 2011 roku, doznając wstrząśnienia mózgu po zderzeniu z obrońcą Cavaliers Ramonem Sessionsem i został zniesiony z boiska na noszach. Do gry powrócił dwa mecze później, notując 33 punkty i 15 asyst w meczu z Sacramento Kings. Dzięki temu, że Paul rozegrał cały sezon, Hornets zakwalifikowali się do playoffów i w pierwszej rundzie zmierzyli się z broniącymi tytułu Los Angeles Lakers. Paul zaliczył „historycznie świetny” występ w tej serii, zdobywając 33 punkty, 14 asyst i 4 steale w Game 1 oraz 27 punktów, 13 zbiórek i 15 asyst w Game 4. Jego końcowe średnie to 22 punkty, 6,7 zbiórki, 11,5 asysty i 1,8 steala na mecz przy 54,5 procentowym rzucie. Nowy Orlean został wyeliminowany w sześciu meczach, a właściciele, obawiając się, że Paul opuści franczyzę poprzez wolną agenturę, zaczęli aktywnie poszukiwać handlu, który zapewniłby drużynie godziwą rekompensatę w zamian za jego usługi.
Los Angeles Clippers (2011-2017)
Trade to Los Angeles (2011)
W 2011 r, Chris Paul pierwotnie miał zostać przehandlowany do Los Angeles Lakers, ale NBA, która była wtedy właścicielem Hornets, zniweczyła ten handel. Paul został ostatecznie sprzedany do Los Angeles Clippers, gdzie ożywił franczyzę, ponieważ zespół zyskał reputację dzięki szybkiej ofensywie i spektakularnym alley-oop dunkom, i został nazwany „Lob City”.
8 grudnia 2011 roku Hornets zgodzili się na trójstronną wymianę, wysyłając Paula do Los Angeles Lakers. NBA, która była wówczas właścicielem drużyny, zniweczyła transakcję, a komisarz David Stern stwierdził, że lepiej byłoby, gdyby Nowy Orlean zatrzymał Paula. Transakcja została zawetowana z „powodów koszykarskich”. Drużyny zaangażowane w handel próbowały lobbować w lidze, aby odwrócić swój wyrok i zrekonstruować umowę, ale bezskutecznie. 12 grudnia Hornets zgodzili się na wymianę Paula do Los Angeles Clippers, ale transakcja upadła po tym, jak NBA dodała do pierwotnych warunków dodatkowe żądania. Dwa dni później drużyny w końcu dobiły targu, wysyłając Paula i dwa przyszłe drugorundowe picki do Clippers w zamian za Erica Gordona, Chrisa Kamana, Al-Farouqa Aminu i niezabezpieczony pierwszorundowy pick Minnesoty Timberwolves w drafcie 2012. Po zakończeniu transakcji Paul ogłosił, że zdecyduje się na ostatni rok swojego kontraktu i pozostanie w Los Angeles jeszcze przez co najmniej dwa sezony.
Playoff contention (2011-2017)
Paul wykonuje through the legs move na Clippers.
Przybycie Paula do Los Angeles odmłodziło franczyzę Clippers, a kolega z drużyny Blake Griffin skomentował to później słowami „It put us on the map.” Wcześnie w debiutanckim sezonie Paula, zespół rozwinął reputację ze względu na ich szybką ofensywę i spektakularne alley-oop dunki, zwykle od Paula do Griffina lub DeAndre Jordana, zarabiając im przydomek „Lob City”. Paul kończył rok ze średnimi 19,8 punktu, 9,1 asysty i 2,5 steala na mecz, stając się pierwszym Clipperem, który został wybrany do All-NBA First Team od czasu przeprowadzki do Los Angeles w latach 80-tych. Dzięki jego spektakularnej grze i pojawieniu się Griffina jako wykonawcy All-NBA, Los Angeles zakwalifikowało się do playoffów, pokonując Memphis Grizzlies w pierwszej rundzie, zanim zostało zmiecione przez San Antonio Spurs w Półfinałach Konferencji.
W 2013 All-Star Game, Paul poprowadził Zachód do zwycięstwa z występem na poziomie 20 punktów i 15 asyst, zdobywając swoją pierwszą nagrodę NBA All-Star Game Most Valuable Player Award. Sezon zakończył notując średnio 16,9 punktu, 9,7 asysty i 2,4 steala na mecz, pomagając Clippersom odnieść rekordowe dla całej ligi 56 zwycięstw. W playoffach Los Angeles zajęli czwarte miejsce na Zachodzie, ale w pierwszej rundzie pokonali ich Memphis Grizzlies. Tuż po odpadnięciu z rozgrywek Clippers ogłosili, że nie przedłużą kontraktu z trenerem Vinnym Del Negro, a w środowisku pojawiły się plotki, że Paul wymusił na nim odejście. Los Angeles zaprzeczyło później, jakoby zawodnik miał jakikolwiek wpływ na decyzję trenerską.
Chris Paul podaje do JJ Redicka.
Przed rozpoczęciem sezonu 2013-14, Paul ponownie podpisał z Clippersami pięcioletni kontrakt warty około 107 milionów dolarów. Pomimo kontuzji barku, która zatrzymała go na ponad miesiąc, w Los Angeles ustanowił kolejny nowy rekord franczyzy w ilości zwycięstw – 57. Jego końcowe średnie to 19.1 punktu, 10.7 asysty i 2.5 steala na mecz. W Game 1 drugiej rundy playoffów trafił osiem rzutów za trzy, co pozwoliło Clippersom objąć prowadzenie nad Oklahoma City Thunder. W meczu nr 5, gdy seria była remisowa 2-2, a Clippers mieli komfortową przewagę na około minutę przed końcem, popełnił serię błędów, które doprowadziły do zwycięstwa Thunder. Wszystko, co stało się w końcówce jest na mnie”. Oklahoma City ostatecznie wyeliminowała Los Angeles w sześciu meczach.
W sezonie 2014-15, Paul po raz pierwszy w karierze zagrał we wszystkich 82 meczach, notując średnio 19,1 punktu i league-high 10,2 asysty na mecz. W Game 7 pierwszej rundy playoffów, trafił go-ahead shot z sekundą w lewo, aby podnieść Clippers nad broniącym się mistrzem NBA San Antonio Spurs pomimo kontuzji hamstring. Kontuzja zmusiła go do opuszczenia dwóch pierwszych spotkań kolejnej serii przeciwko Houston Rockets, a Los Angeles ostatecznie przegrało w siedmiu meczach, mimo prowadzenia 3-1. Porażka ta oznaczała dla Paula dziesięć kolejnych sezonów i siedem kolejnych występów w playoffach bez występu w Finałach Konferencji.
Chris Paul wywołuje zagrywkę na parkiecie.
W styczniu sezonu 2015-16, Paul poprowadził Clippers na dziesięciomeczową passę zwycięstw, pomimo braku Griffina i Jordana w różnych momentach z powodu kontuzji. Trzeci rok z rzędu zakończył sezon ze średnimi powyżej 19 punktów, 10 asyst i 2 steali na mecz. Na początek postseason Clippers wylosowali Portland Trail Blazers, obejmując prowadzenie 2-1 na początek serii. W Game 4 Paul złamał rękę i został wykluczony na czas nieokreślony. Bez Paula, a także Griffina, który również doznał kontuzji w Game 4, Los Angeles ostatecznie przegrało serię w sześciu meczach.
W sezonie 2016-17, Paul opuścił 21 spotkań sezonu regularnego z powodu odpoczynku lub kontuzji i notował średnio 18,1 punktu, 9,2 asysty i 5 zbiórek w nieco ponad 31 minut na mecz. Na koniec sezonu Paul nie został nagrodzony wyróżnieniem All-NBA, co oznacza, że po raz drugi od 2008 roku nie znalazł się w drużynie All-NBA i po raz pierwszy w ciągu sześciu lat spędzonych w Clipperach. W playoffach Los Angeles zostało wyeliminowane po pierwszej rundzie z Utah Jazz, a Paul w siedmiu meczach notował średnio 25.3 punktów, 9.9 asyst i 5 zbiórek na mecz.
Houston Rockets (2017-2019)
Chris Paul został przehandlowany z Clippers do Houston Rockets podczas off-season 2017.
28 czerwca 2017 roku Paul został przehandlowany do Houston Rockets w zamian za Patricka Beverleya, Sama Dekkera, Montrezla Harrella, Darruna Hilliarda, DeAndre Ligginsa, Lou Williamsa, Kyle’a Wiltjera, przyszły pierwszorundowy pick oraz względy gotówkowe. W swoim debiucie dla Rockets w ich otwarciu sezonu 17 października 2017 roku, Paul miał tylko cztery punkty na 2-for-9 strzelania w 122-121 zwycięstwo nad broniącym mistrza NBA Golden State Warriors. Paul usiadł na ławce rezerwowych, podczas gdy Rockets wykonali swój ostateczny push, a później okazało się, że grał przez kontuzję kolana. Później opuścił 14 kolejnych spotkań. Do składu powrócił 16 listopada i miał 11 punktów oraz 10 asyst w wygranym 142-116 spotkaniu z Phoenix Suns. 13 grudnia zanotował season-high 31 punktów, 11 asyst i 7 zbiórek w wygranym 108-96 spotkaniu z Charlotte Hornets. Dwa dni później miał 28 punktów, osiem asyst i siedem kradzieży, by poprowadzić Rockets do 12. zwycięstwa z rzędu, 124-109 nad San Antonio Spurs. Paul został pierwszym graczem w historii NBA, który w meczu przeciwko Spurs zanotował 28 punktów, osiem asyst i siedem kradzieży. W ciągu poprzednich 10 lat, taka statystyka zdarzyła się tylko 10 razy – z czego sześć razy Paul. Paul został wybrany Graczem Tygodnia Konferencji Zachodniej za mecze rozegrane od poniedziałku, 11 grudnia do niedzieli, 17 grudnia. Było to jego 13. wyróżnienie w karierze i pierwsze od stycznia 2016 roku. 10 stycznia, Paul oddał 29 rzutów i zakończył z ówczesnym season-high 37 punktami w wygranej 121-112 nad Portland Trail Blazers. 18 stycznia, przeciwko Minnesota Timberwolves, Paul zdobył swój 1,958. steal, mijając Dereka Harpera i przesuwając się na 13. miejsce na liście steali w karierze w NBA. 26 stycznia zdobył season-high 38 punktów w przegranym 115-113 meczu z New Orleans Pelicans. 3 lutego zanotował 22 punkty i 11 asyst w wygranym 120-88 spotkaniu z Cleveland Cavaliers. Podczas tego meczu Paul wyprzedził Andre Millera (8,624) na dziewiątym miejscu na liście asyst w karierze. 23 lutego, w wygranej 120-102 nad Timberwolves, Paul wyprzedził Allena Iversona na 12 miejscu na liście steali w karierze NBA z liczbą 1,984. Rockets zakończyli sezon regularny jako nr 1 po raz pierwszy w historii, z rekordem 65-17.
W meczu nr 5 drugiej rundy playoff z Utah Jazz, Paul zdobył rekordowe w karierze 41 punktów, trafiając osiem rzutów za trzy punkty i po raz pierwszy w karierze dotarł do finału konferencji, pomagając Rakietom wyeliminować Jazz w pięciu meczach, wygrywając 112-102. Miał także 10 asyst i siedem zbiórek. W meczu nr 5 Finałów Konferencji Zachodniej, Paul doznał kontuzji ścięgna pod koniec meczu, gdy Rockets prowadzili 3-2 w serii z Warriors. Z Paulem na Games 6 i 7, Rockets zostali wyeliminowani z playoffów z back-to-back strat, odmawiając Paulowi jego pierwszej podróży do NBA Finals.
8 lipca 2018 roku Paul podpisał czteroletnie, 160 milionów dolarów maksymalnego przedłużenia umowy z Rockets. Paul otrzymał dwumeczowe zawieszenie na początku sezonu 2018-19 za udział w bójce na parkiecie przeciwko Los Angeles Lakers 20 października. Dodatkowo, Paul został ukarany grzywną w łącznej wysokości 491 782 dolarów za swoją rolę w tej awanturze. 11 grudnia zanotował triple-double z 11 punktami, 11 zbiórkami i 10 asystami w wygranej 111-104 nad Portland Trail Blazers. 20 grudnia, w meczu z Miami Heat, doznał kontuzji lewego ścięgna szyjnego. Później opuścił 17 spotkań, by powrócić do gry 27 stycznia przeciwko Orlando Magic. 23 lutego zanotował 23 punkty i 17 asyst w wygranym 118-112 meczu z Golden State Warriors. 10 marca przeciwko Dallas Mavericks, Paul wyprzedził Isiaha Thomasa (9,061) i zajął siódme miejsce na liście najlepszych asyst w karierze w NBA. W poprzednim sezonie notował średnio 15,6 punktu, 4,6 zbiórki i 8,2 asysty, jednocześnie strzelając 41,9 procent z pola i 35,8 procent z dystansu trzypunktowego w sezonie 2018-19.
Oklahoma City Thunder (2019-2020)
11 lipca 2019 roku Paul został przehandlowany do Oklahoma City Thunder wraz z dwoma pierwszorundowymi pickami i kilkoma pickami wymiennymi za Russella Westbrooka.
Zadebiutował dla Thunder w przegranej 100-95 z Utah Jazz 23 października 2019 roku, kładąc 22 punkty i 8 zbiórek w 30 minut gry. 16 grudnia Paul zanotował prawie triple-double, umieszczając 30 punktów, 10 zbiórek i 8 asyst w wygranej 109-106 nad Chicago Bulls. Niewiele zabrakło mu również do triple-double 29 grudnia, kiedy to zanotował 25 punktów, 11 zbiórek i 8 asyst w wygranej 98-97 nad broniącymi tytułu mistrza NBA Toronto Raptors. 30 stycznia 2020 roku, Paul został wybrany do swojego dziesiątego All-Star nod, a pierwszy od 2016 roku, będąc nazwany rezerwowym Konferencji Zachodniej. 11 lutego Paul zdobył season-high 31 punktów w przegranym 114-106 meczu z San Antonio Spurs. Paul był w stanie poprowadzić młodych do piątego nasienia w Konferencji Zachodniej, co było lepsze niż to, co większość ludzi przewidywała. Thunder zmierzyli się z Houston Rockets w 1. rundzie playoffów, a Paul notował średnio 21.3 punktów, 7.4 zbiórek i 5.3 asyst na konkurs.
Phoenix Suns (2020-obecnie)
16 listopada 2020 roku Thunder przehandlowali Paula i Abdela Nadera do Phoenix Suns za Kelly’ego Oubre Jr, Ricky’ego Rubio, Ty’a Jerome’a, Jalena Lecque’a i chroniony pierwszorundowy pick z 2022 roku.