Cicero, IL

Hrabstwo Cook, 7 mil na zachód od Pętli. Miasto Cicero, graniczące od północy i wschodu z Chicago, jest przedmieściem położonym najbliżej centrum. Nazwane na cześć miasta w stanie Nowy Jork, Cicero ma jedyną miejską formę rządu w hrabstwie Cook i jest zarządzane przez radę powierniczą. Obecne Cicero, o powierzchni 5,5 mil kwadratowych, stanowi mniej niż jedną szóstą jego pierwotnego obszaru 36 mil kwadratowych.

Ogden Avenue, dawny szlak indiański, był jedną z pierwszych arterii komunikacyjnych w Cicero. Pierwsi osadnicy w mieście osiedlili się na najwyżej położonej i najbardziej suchej części Cicero (obecnie Oak Park). Inne rodziny osiedliły się wzdłuż Ogden Avenue, Lake Street i Cermak Road (22nd Street). Kiedy w 1848 r. wybudowano linię kolejową Galena& Chicago Union Railroad, Cicero stało się pierwszym zachodnim przedmieściem połączonym z miastem koleją.

W 1857 r. mieszkańcy utworzyli Townhip of Cicero, aby pobierać podatki na drogi i rowy melioracyjne. W 1869 roku Cicero zostało zarejestrowane jako miasto i w tym samym roku Chicago dokonało aneksji 11 mil kwadratowych wzdłuż wschodniego krańca Cicero. Populacja miasta wynosząca 3000 osób spadła w rezultacie o 50 procent.

Położenie Cicero na kilku liniach kolejowych wpłynęło na to, że firmy Chicago & North Western Railway i Chicago & Alton Railroad założyły tam zakłady produkcyjne i naprawcze. Małe społeczności zaczęły się rozwijać wokół tych i innych gałęzi przemysłu, takich jak Brighton Silver Smelting & Refining Company i Brighton Cotton Mill.

W latach 80. XIX wieku nowi mieszkańcy zostali przyciągnięci do przemysłu w północnej części miasta, wzdłuż Galena & Chicago Union Railroad. W miarę rozwoju tych społeczności zaczęły się one zlewać. Niektóre z tych obszarów później oddzieliły się od Cicero; inne, takie jak Clyde i Hawthorne, pozostały jako nazwy przystanków kolejowych.

W 1889 roku Chicago ponownie zaanektowało terytorium wzdłuż wschodniej granicy Cicero, a do 1897 roku z miasta do Cicero wyjechały linie kolejowe. W 1899 roku Chicago zaanektowało ostatnią część Cicero, w tym obszar Austin. W 1900 roku Cicero przekazało tor wyścigowy Hawthorne do Stickney, a w 1901 roku Oak Park i Berwyn odłączyły się od Cicero.

Western Electric założył w Cicero w 1904 r. fabrykę produkującą sprzętelefoniczny, zatrudniającą ponad 20 000 osób, co przyćmiło liczbę mieszkańców Cicero, która w 1910 r. wynosiła zaledwie 14 557 osób. W ciągu następnych 20 lat populacja Cicero wzrosła ponad czterokrotnie, a większość przybyszów stanowili imigranci z Europy Wschodniej. Mimo to wciąż było tam wystarczająco dużo otwartego terenu dla Cicero Field, jednego z najwcześniejszych lotnisk w Chicago.

Położenie Cicero na obrzeżach Chicago przyciągało elementy przestępcze, które chciały uniknąć chicagowskich organów ścigania. W połowie i pod koniec lat dwudziestych XX wieku gangster Al Capone założył w Cicero swoją siedzibę. Pod koniec wieku urzędnicy państwowi zostali skazani pod zarzutem korupcji, która przypomniała o wcześniejszej reputacji miasta.

Napięcia na tle rasowym pojawiały się w Cicero w latach 50. i 60. ubiegłego wieku, kiedy mieszkańcy sprzeciwiali się wprowadzaniu się Afroamerykanów do ich społeczności. Pod koniec XX wieku, chociaż Cicero praktycznie nie miało czarnych mieszkańców, ludzie pochodzenia latynoskiego i azjatyckiego przyczynili się do powstania mieszanki kultur etnicznych. Napięcia etniczne pojawiły się w polityce miasta, gdy zakorzeniona organizacja republikańska niechętnie dzieliła się władzą z rodzącą się większością latynoską.

Betsy Gurlacz