Decolonize Your Bookshelf With These Books by Native American Writers

Ponieważ Święto Dziękczynienia jest czasem, kiedy zbiorowa amerykańska wyobraźnia wyobraża sobie pokojowy posiłek dzielony między kolonizatorem i kolonizowanym, gdzie obaj wydają się dzielić wzajemne zrozumienie i korzyści, dlaczego nie urzeczywistnić tej fantazji poprzez ćwiczenie niektórych mięśni empatii dla innych i czytanie dzieł literackich napisanych z ich perspektywy?

Moja lista nie ma standardów kwantu krwi i jest kompletna z rez i urban, przeszłością i teraźniejszością, perspektywami tak samo, co uważam za najlepszy sposób na przedstawienie pięknie splątanej złożonej masy, jaką jest współczesna rdzenna ludność. Walki i perspektywy przedstawione w tych pracach są moim zdaniem najbardziej istotne dla dobrze dostrojonej perspektywy społeczno-politycznej. Wiele z nich to nowsze publikacje, ponieważ renesans literatury rdzennej jest obecnie w pełnym rozkwicie, zmienia się, ewoluuje i sięga w sposób, w jaki rdzenny głos literacki nigdy wcześniej tego nie robił.

Perma Red by Debra Magpie Earling

Miłość jest skomplikowana bez względu na scenerię, ale potencjał miłości jest najbardziej skazany na zagładę w miejscu Perma, Montana dla głównej bohaterki Louise w tej powieści osadzonej w latach czterdziestych. Louise jest opisana jako piękna dziewczyna o mieszanej krwi, która wchodzi w wiek dojrzały w rezerwacie Indian Flat Head. Jako mieszaniec, o jaśniejszej skórze i rudych włosach, zawsze była outsiderem wśród mieszkańców rezerwatu; nazywana Perma Red, poniżana i seksualizowana od najmłodszych lat przez wszystkich wokół. Historia kataloguje jej paradoksalną egzystencję, jednocześnie pragnącą akceptacji i ucieczki z rezerwatu. Niestety, tylko w mężczyznach, którzy się do niej zalecają, tkwi jej opcja akceptacji lub ucieczki. Opublikowana w 2002 roku i nagrodzona w 2003 roku American Book Award, ta psychologicznie złożona, empatyczna i intensywna powieść ukazuje nam surowy krajobraz Rez dla wchodzącej w wiek dojrzewania kobiety mieszanej krwi rdzennej – najbardziej zaciekłej, a zarazem absolutnej subaltern innej Ameryki.

Heart Berries: A Memoir by Terese Marie Mailhot

Pamiętnik Terese Marie Mailhot wprowadził próby współczesnej rdzennej kobiety do obecnego głównego nurtu literackiego. W swoim debiucie z 2018 r. otworzyła naszą zaginioną narrację w jeden z najbardziej uderzających sposobów, jakie można było – publikując dzienniki, które prowadziła przez cały okres swojej instytucjonalizacji podczas załamania psychicznego po tym, jak straciła opiekę nad swoim pierworodnym synem. Nie jest tajemnicą, że struktury kolonializmu wprowadzone wieki temu wciąż działają, by uciszyć i psychicznie okaleczyć rdzennych mieszkańców i ludność Pierwszych Narodów, a dzięki temu pamiętnikowi nie jest to już coś, co dzieje się w kuluarach historii. Heart Berries jest obecnie New York Times Best Seller i został uznany za jedną z najlepszych książek non-fiction z 2018 roku przez TIME Magazine. Poprzez opowiadanie o swoich próbach, rodzinnej traumie i odrębnym rodzaju opresji rdzennych kobiet, Mailhot wnosi dawno zagubiony głos rdzennej matki do teraźniejszości, a ona krzyczy.

Abandon Me: Memoirs by Melissa Febos

W tym wydanym w 2017 roku zbiorze esejów wspomnieniowych podróżujemy wraz z Melissą w odkrywaniu jej osobistej i kulturowej tożsamości. Podążamy za nią przez rozpad jej toksycznego związku z zamężną kobietą i budowanie relacji z dawno zaginionym rdzennie amerykańskim ojcem. Opowieść Febos jest najsilniejsza, gdy stara się przekazać złożone emocje związane z próbą ponownego nawiązania kontaktu z nieobecnym ojcem – takim, którego historię można poczuć we krwi i na ziemi wokół siebie. Trauma krwi jest prawdziwa i Febos sprawia, że ją czujemy. Febos pracuje poprzez wspomnienia, rodzinne i osobiste, mity kulturowe, współczesne i dawne, odsiewane znaczenia, aby zrozumieć ontologię swojej istoty. Aby zbliżyć się do jądra swojej jaźni, kieruje swoje dociekania ku przeszłym porzuceniom. Patrząc na swoje życie poprzez sekwencje strat, skupia się wyłącznie na sobie. Traktuje porzucenie bez tragedii, ale jako konieczność rozwoju, naturalny stan emocjonalnej ewolucji. Porzucenie to nic innego jak początek własnej historii, w pojedynkę.

Men We Reaped: A Memoir by Jesmyn Ward

W pamiętniku Jesmyn Ward z 2013 roku zaczyna od opowiedzenia nam, co wie o mieszanym rodowodzie swojej rodziny. Jest czarna, Choctaw, Haitanka i biała, urodziła się i wychowała w Mississippi. Chce, byśmy wiedzieli, czym i gdzie jest, byśmy mogli zrozumieć coś, czego była świadkiem. Z kompleksem rasy i miejsca mocno osadzonym w umyśle czytelnika, rozpoczyna powolny zapis tragicznych, przedwczesnych śmierci mężczyzn z jej rodziny. Napisała to dla swoich braci – krewnych i nie. Próbuje zrozumieć struktury rasowe, klasowe, kulturowe i traumy międzypokoleniowe, które tak bardzo utrudniły przetrwanie tym mężczyznom. Men We Reaped została uznana za jedną z najlepszych książek stulecia przez magazyn New York, a dzięki temu głęboko inteligentnemu, prowokującemu do myślenia i tragicznemu pamiętnikowi możemy zobaczyć, jak bardzo obecna jest amerykańska machina rasizmu, spleciona z przenikającym ją klasizmem i kulturą; i że nie można już dłużej ignorować subtelnych i nie tak subtelnych sposobów, w jakie nadal pożera mężczyzn żywcem.

There There by Tommy Orange

Debiutancka powieść Tommy’ego Orange’a z 2018 r, długolisted for the 2018 National Book Award, to spleciona narracja podążająca za historiami dwunastu wielopokoleniowych miejskich Indian żyjących we współczesnym Oakland, CA. To powieść w stylu Pulp Fiction z mniejszą ilością rozpusty, a większą tragedii. Każdy rozdział to nowy głos, a bohaterowie wirują razem, tworząc żywą opowieść o mieszanych historiach, polityce i rodowodach. Bohaterowie krążą wokół siebie, próbując zrozumieć własną tożsamość w surowej amerykańskiej klasie niższej, nieustannie rozwarstwianej przez biedę i przemoc. Próby, którym muszą stawić czoła, są nieubłagane, ale ich duchy pozostają silne, łącząc się w końcowej scenie, która sprawi, że twoje serce będzie pękać razem z nimi.

Dwellings: A Spiritual History of the Living World by Linda Hogan

W wydanej w 2007 roku książce Dwellings Linda Hogan pisze historię naturalną amerykańskiej ziemi, zwierząt, duchów i ludzi. Jej ekspozycje pokazują nam, jak świat przyrody jest przedłużeniem emocjonalnej dynamiki ludzkiej historii. Naturalizm w Dwellings dotyczy tego, jak ludzie odcisnęli piętno na ziemi i zwierzętach oraz jak ziemia i zwierzęta odcisnęły piętno na nas, w rozległych, subtelnych cyklach. Przypomina nam, że zawsze byliśmy już w ten sposób związani z ziemią. Hogan artykułuje świat przyrody – jego rozwój, formę, szczególne cele i mechanizmy – wszystkie te postacie są głównymi bohaterami, a ewolucja tych postaci może być postrzegana jako informacja dla ludzkich przedsięwzięć. Wszystko w przyrodzie jest ze sobą powiązane i współzależne, a ludzie na przestrzeni dziejów albo próbowali z tym walczyć, albo pozwalali, by to ona ich prowadziła. W Dwellings, Hogan przypomina nam, jak natura musi ostatecznie prowadzić.

Bad Indians: A Tribal Memoir by Deborah Miranda

Historie rdzennych mieszkańców Kalifornii nie są zbyt często słyszane. W szkole podstawowej uczyliśmy się o Indianach Mission, ale tylko o ich życiu po schwytaniu i kolonizacji, tak jakby zawsze tak było. Spędziliśmy bezsensowne godziny na omawianiu, a potem odtwarzaniu z kartonu tych hiszpańskich Misji. W książce Deborah Mirandy z 2013 roku, nagrodzonej PEN Oakland – Josephine Miles Literary Award, będącej po części historycznym projektem badawczym, a po części pamiętnikiem, fragmentarycznym, ale płynnym i osobistym, wreszcie słyszymy tę historię od strony rdzennych mieszkańców, którzy ją przeżyli. Badania Mirandy nad historią jej rodziny, rdzennych Kalifornijczyków, są dla niej podstawą do opowiedzenia ich zbiorowej, plemiennej historii. Książka jest pełna slajdów fotograficznych, uzyskanych w wyniku jej skrupulatnych badań, a autorka pisze tak, by uczłowieczyć ludzi na nich przedstawionych; niektórzy z nich to jej bezpośredni przodkowie. Dzięki poetyckiej liryce Mirandy i obiektywnym badaniom nie możemy nie poczuć ich przez obiektyw.

The Tao of Raven: An Alaska Native Memoir by Ernestine Hayes

Pisana w 2017 roku w swojej wyjątkowo kunsztownej prozie, Ernestine Hayes opowiada o szczególnym rodzaju przetrwania rdzennych mieszkańców Alaski po wojnie, jaką wytoczył im kolonializm. Jej język porusza się z gracją między pamiętnikiem, fikcją, badaniami historycznymi, tradycyjnymi opowieściami Tlingitów i metaforą, a wszystko to dopełnia się jako wojenna, zmęczona epopeja. Splata historię swojego ludu o kruku i pudełku światła dziennego ze Sztuką wojny Sun Tzu, tworząc swój własny mityczny język siły i przetrwania. Poprzez jej opowiadania widzimy prawdziwy literacki ruch poza suchą dyktaturą rdzennego życia po kolonializmie. Jej epicki język daje tak potrzebną łaskę jej ludowi, który wciąż przeżywa wszystkie skutki, jakie powolne i stałe ludobójstwo może mieć na tak odosobnionej grupie ludzi. Tworzy teksty, by wyprowadzić swój lud z cykli historycznej traumy, w światło nadziei po wojnie.