Paliwa ropopochodne, takie jak paliwo do silników odrzutowych (JP) 4, JP5, JP8, i jet A1 (JetA) należą do najczęstszych zawodowych ekspozycji chemicznych spotykanych przez wojskowych i cywilnych pracowników. Chociaż ostra toksyczność w następstwie narażenia na wysokim poziomie na JP8 i podobne mieszaniny chemiczne została zgłoszona, związek między trwałym narażeniem zawodowym na niskim poziomie na paliwa odrzutowe i zarówno ostrej i długoterminowej funkcji ośrodkowego układu nerwowego (CNS) został stosunkowo mniej dobrze scharakteryzowany. W niniejszej pracy opisano wyniki oceny neurokognitywnej uzyskane wielokrotnie w ciągu tygodnia pracy (od piątku do piątku) w ramach badania Occupational JP8 Exposure Neuroepidemiology Study (OJENES) z udziałem personelu Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych (AF) o różnym poziomie narażenia na paliwo lotnicze (JP8). Poziomy narażenia na JP8 zostały określone ilościowo za pomocą osobistego monitoringu powietrza i biomarkerów narażenia w moczu. Sprawność neurokognitywna została oceniona przy użyciu obiektywnego, standaryzowanego zestawu testów. Nie zaobserwowano znaczących związków z wydajnością neurokognitywną pomiędzy osobami mającymi regularny kontakt i tymi, które miały minimalny/żaden bezpośredni kontakt z JP8 (mierzony przez średni tygodniowy poziom narażenia w osobistej strefie oddychania). Nie odnotowano również znaczących wyników pomiędzy powtarzanymi miarami zaabsorbowanej dawki (wielodniowe stężenie 1- i 2-naftolu w moczu przed zmianą) a obniżoną sprawnością w zadaniach neurokognitywnych w ciągu tygodnia pracy. Wyniki sugerują, że narażenie zawodowe na niższe (niż normy regulowane) poziomy JP8 nie wydają się być związane z ostrymi, mierzalnymi różnicami lub zmianami w wynikach neurokognitywnych.