Bob Humphrey | Pierwotnie opublikowane w GameKeepers: Farming for Wildlife Magazine. Aby zaprenumerować, kliknij tutaj.
- Etapy wzrostu poroża
- Co to jest Antler Genesis?
- Dlaczego jelenie mają poroże?
- Jak szybko rośnie poroże jelenia?
- Co sprawia, że poroże jelenia rośnie?
- Kiedy poroże jelenia rośnie najbardziej?
- Jak rośnie poroże jelenia?
- Dlaczego jeleniom co roku rośnie nowe poroże?
- Dlaczego poroże jeleni odpada?
- Co możemy zrobić, aby pomóc w hodowli najzdrowszych jeleni?
Faza wzrostu poroża 1: Poroże młodego jelenia
Proces wzrostu poroża zaczyna się bardzo wcześnie w życiu jelenia. W rzeczywistości, komórki kości czołowej zaczynają się różnicować w coś, co nazywa się okostną antlerogeniczną już w stadium embrionalnym. W rezultacie, młody kozioł rodzi się z maleńkimi szypułkami, ukrytymi pod skórą czoła. W ciągu pierwszych kilku miesięcy jego życia postnatalnego te szypułki tworzą gąbczastą, silnie unaczynioną kość z bogatą siecią naczyń, które służą jako przewód dla substancji odżywczych do rozwijającego się poroża i będą charakteryzować proces wzrostu poroża do końca jego życia.
Jak szybko i jak bardzo poroże rośnie w pierwszym roku może się różnić w zależności od warunków i wieku, a także wśród poszczególnych jeleni. Już pierwszej jesieni, cielęta często mają na czole wypukłości lub guzki pokryte włosem. Czasami, rzadsza sierść i tłusta wydzielina sprawiają, że guzki te wyglądają jak skórzaste guziki – stąd określenie „guzik kozła”. Czasami przez skórę mogą wystawać małe „kolce” kości. Może to mieć miejsce w przypadku, gdy łanie są hodowane wcześnie podczas rutyny, a ich młode rodzą się miesiąc lub więcej przed ich kohortami następnej wiosny, co daje im trochę więcej czasu na wzrost „poroża”. W każdym razie, wzrost ustaje podczas jesieni, ale zaczyna się ponownie jak tylko dzień zaczyna się wydłużać.
Wzrost poroża II etap: Aksamitne poroże
W drugiej wiośnie wzrost poroża u kozła naprawdę się zaczyna. Zmiany w fotoperiodzie (ilość światła dziennego) skłaniają przysadkę mózgową do produkcji hormonów wzrostu. To powoduje uwalnianie Insulinopodobnego Czynnika Wzrostu (IGF), który ostatecznie stymuluje wzrost poroża. Proces ten zaczyna się powoli, ale zwiększa się wraz z wydłużaniem się dni.
W tym okresie poroże jest żywą, rosnącą tkanką. W rzeczywistości są one jednymi z najszybciej rosnących form tkanki, zdolnymi do wzrostu nawet o cal lub więcej dziennie w szczytowych okresach. Wewnątrz składa się z chrząstki, tkanki nerwowej i tysięcy naczyń krwionośnych. Ślady układu krwionośnego poroża można czasem zobaczyć w stwardniałym porożu w postaci płytkich, rozgałęziających się rowków. Na zewnątrz są one pokryte owłosioną skórą, zwaną „aksamitem”.”
Pod aksamitem rosnące poroże składa się z dwóch rodzajów kości. Zewnętrzna warstwa to twardsza, bardziej zwarta kość, która zapewnia siłę i strukturę rosnącym ozdobom. Warstwa wewnętrzna to wysoko unaczyniona kość gąbczasta, która umożliwia transport składników odżywczych i hormonów. To dlatego, gdy znajdziemy kozła, który zginął przed zatrzymaniem wzrostu poroża, prawdopodobnie z powodu choroby takiej jak EHD, jego poroże wydaje się lekkie i prawie puste.
Istnieje wiele czynników fizjologicznych, które przyczyniają się do wzrostu poroża, których szczegóły nie są ważne dla naszej dyskusji. Wystarczy powiedzieć, że fotoperiodyzm stymuluje produkcję hormonów takich jak testosteron i tak, estrogen, które powodują przyspieszony wzrost poroża. Na tempo wzrostu wpływa ostatecznie odżywianie, które obejmuje białko, energię i minerały.
Zgodnie z kilkoma badaniami, proporcja białka w diecie kozła ma głęboki wpływ na wzrost poroża. French i in. stwierdzili, że roczne kozły karmione 16 procentami białka miały znacznie większe poroże niż te karmione 5 czy nawet 10 procentami. Wydaje się, że istnieje również różnica wieku, gdyż młodsze kaczki wymagają więcej białka. Starsze kaczki mogą uzyskać dobry wzrost poroża już przy 10 procentach białka, ale ogólne zalecenia mówią o co najmniej 16 procentach. Dlatego tak ważne są poletka ciepłolubne i pasza uzupełniająca, które sprzyjają wzrostowi poroża.
Następnie energia. Całe życie zależy od utrzymania właściwego bilansu energetycznego – przyjmowania więcej niż się zużywa. Na szczęście wzrost poroża następuje w czasie, gdy energia jest najbardziej dostępna i najmniej wydatkowana. Niewiele może lub musi zrobić zarządca, aby to wzmocnić, poza kontrolowaniem populacji drapieżników. Oprócz bezpośredniego efektu drapieżnictwa, sama obecność drapieżników zwiększa zapotrzebowanie na energię, ponieważ jelenie muszą być bardziej czujne i wydatkować więcej energii, aby ich uniknąć. Należy również ograniczyć do minimum inne zakłócenia, takie jak ingerencja człowieka.
Ostatnie, ale z pewnością nie najmniej ważne, są minerały, i to jest miejsce, gdzie rzeczy naprawdę stają się interesujące. Naukowcy przeprowadzili wiele badań na ten temat, ale nadal nie wiedzą zbyt wiele o wymaganiach mineralnych dla wzrostu poroża. Wiemy jednak, że wapń i fosfor są kluczowymi składnikami produktu końcowego, ponieważ stanowią jego znaczną część. Inne minerały śladowe, takie jak mangan, miedź, cynk i selen, prawdopodobnie również odgrywają pewną rolę, choć w jakim stopniu, nie wiadomo. Wiemy również, że selen jest obecny w wyższych stężeniach w aksamicie i rosnących czubkach poroża. Nie wiemy tylko jeszcze dlaczego.
Dlatego gleba jest tak ważna i dlatego powinieneś przetestować swoją glebę i postępować zgodnie z zaleceniami. Rośliny pobierają minerały i inne składniki odżywcze z gleby. Im bogatsza gleba, tym bogatsze rośliny. Jeleń następnie zjada te rośliny i przekształca ich składniki odżywcze w formę użyteczną dla różnych funkcji organizmu, z których nie najmniej ważną jest wyhodowanie korony poroża.
Jednakże droga od gleby do poroża jest pośrednia. Proces przekształcania tych elementów w kość nazywa się mineralizacją. I nawet jeśli minerały są obfite w środowisku, wiele z tego, co trafia do poroża, jest mobilizowane z innych części szkieletu. W szczytowym okresie wzrostu poroża u kaczek może dojść do 20-procentowego spadku zawartości minerałów w innych kościach.
To częściowo wyjaśnia, dlaczego między trzecim a czwartym rokiem życia następuje duży skok wzrostu poroża. W czwartym roku życia kozioł jest już dojrzały. Jego szkielet przestał rosnąć i nie wymaga już tak wielu składników mineralnych. Poroże nadal jest luksusem, ale nadwyżka minerałów, która nie jest potrzebna do normalnego funkcjonowania organizmu, może być teraz przeznaczona bezpośrednio na wzrost poroża.
Także dlatego wiek jest tak ważnym czynnikiem we wzroście poroża. Kozioł nie może w pełni wykorzystać swojego potencjału genetycznego w zakresie rozwoju poroża przynajmniej do czwartego roku życia. Maksymalny rozmiar poroża jest zwykle osiągany pomiędzy piątym a siódmym rokiem życia. Po tym okresie jelenie osiągają wiek starczy i następuje okres stopniowego pogarszania się ich stanu. Ale wyprzedzamy się.
Trzecie stadium wzrostu poroża: Z aksamitu w kość
Proces mineralizacji występuje głównie pod koniec rocznego cyklu wzrostu poroża. Fotoperiodyzm – w tym przypadku skrócenie długości dnia – ponownie odgrywa rolę, stymulując przysadkę mózgową do zwiększenia wydzielania testosteronu. Wywołuje to proces mineralizacji, w którym miękka tkanka poroża przekształca się w kość, gdy minerały odkładają się w macierzy chrząstek i naczyń krwionośnych. Niegdyś rozproszony system naczyń krwionośnych krzepnie, odcinając dopływ krwi i minerałów. Poroże i jego aksamitna powłoka dosłownie umierają. Aksamit odpada całkowicie w ciągu około 12 godzin, pozostawiając za sobą martwe kości zakończonego stojaka.
Wyjątki zdarzają się i są zazwyczaj wynikiem urazu, często jąder, lub czasami wynikiem opóźnionego wzrostu jąder. W takich przypadkach kaczkom może wyrosnąć poroże, ale nie dostają wtórnego przypływu testosteronu niezbędnego do zahamowania wzrostu. Dotknięte tym problemem kozły, zwane czasami „jeleniami”, mogą zachować swoje pokryte aksamitem racice. Zdarza się to również w przypadku jeleni błędnie oznaczonych jako jelenie z porożem. W rzeczywistości mogą to być kaczki, których drugorzędne cechy płciowe (penis i jądra) nigdy nie zostały w pełni uformowane.
Faza wzrostu poroża IV: Odrzucenie
Poroża mają wiele interesujących cech, ale jedną z najbardziej fascynujących jest to, że podobnie jak liście na drzewie liściastym, są one liściaste. W cyklu rocznym są one hodowane, zrzucane i ponownie odrastają. Po zakończeniu sezonu lęgowego ich przeznaczenie jest spełnione. W zimnym klimacie działają jak grzejniki, pobierając cenną energię cieplną z ciała, a zatrzymanie ich tylko marnuje cenną energię. Eony doboru naturalnego określiły, że jest to bardziej wydajne energetycznie, aby odrzucić je i wyhodować nową parę, niż nosić je przez całe życie, jak rogi.
Jeszcze raz, fotoperiodyzm odgrywa rolę. Zmniejszające się światło dzienne sygnalizuje zmiany fizjologiczne i ciało kozła zaczyna wciągać minerały z poroża z powrotem, czyniąc końcówkę szypułki poroża bardziej kruchą i porowatą. W końcu, wyspecjalizowana warstwa komórek zwanych osteoklastami tworzy się na linii oddzielającej trzon od podstawy poroża, ostatecznie degradując punkt mocowania, aż poroże po prostu odpadnie. Cykl jest zakończony, ale rozpocznie się ponownie, gdy słońce powoli zwiększy swój czas trwania na niebie.
Większość ludzi wie, że trzy główne czynniki wpływające na wzrost poroża to wiek, odżywianie i genetyka. Jako zarządcy mamy wpływ tylko na dwa z nich. Zapewniając odpowiednie żywienie i pozwalając kaczkom osiągnąć dojrzałość, pozwalamy im osiągnąć maksymalny potencjał genetyczny. A to właśnie geny ostatecznie decydują o wielkości, kształcie i konfiguracji poroża kozła. Podobnie jak płatki śniegu, każdy zestaw jest niepowtarzalny, co jest częściowo powodem, dla którego jesteśmy tak zafascynowani tymi cudownymi dziełami sztuki natury.
Co to jest geneza poroża?
Dlaczego jelenie mają poroże?
Jak szybko rośnie poroże jelenia?
Co sprawia, że poroże jelenia rośnie?
Kiedy poroże jelenia rośnie najbardziej?
Jak rośnie poroże jelenia?
.