Romantyczne związki oferują niektóre z największych radości życia. Mogą również powodować ogromny ból. Otwierając się na drugą osobę, pozostawiamy siebie podatnymi na odrzucenie i porzucenie, podsycając w ten sposób niektóre z naszych najgłębszych niepewności. Dla wielu, zwłaszcza tych, którzy doświadczyli traumy w dzieciństwie lub niestabilnych relacji rodzinnych, takie niepewności mogą prowadzić do zachowań autosabotażowych.
Psychoterapeutka Mercedes Coffman, MFT, odnosi się do koncepcji pamięci emocjonalnej dla zrozumienia, dlaczego tak się dzieje. „Chociaż możemy nie mieć pamięci o pewnych wczesnych doświadczeniach w życiu”, mówi Coffman, „nasza pamięć emocjonalna jest często tym, co wyzwala pogłębione poczucie krzywdy w romantycznych związkach, które może wydawać się przesadną reakcją dla innych, a czasem nawet dla siebie. To może zrobić nas self-sabotage związek który mógł mieć potencjał rosnąć w coś wspaniałego.”
Na szczęście, mamy wybór. Możemy pozwolić sobie na zalewanie się bólem przeszłości i ryzykować angażowanie się w zachowania autosabotażowe, albo możemy wybrać postrzeganie związków jako okazji do pracy nad sobą poprzez naprawianie starych ran.
Poniżej podajemy kilka sposobów, w jaki możesz rozpocząć tę pracę, uniknąć pułapki autosabotażu i ostatecznie przybliżyć się do kochającego związku, na który zasługujesz.
1. Zrozum swój styl przywiązania.
Gdy doświadczamy trudności, pomocne jest zrozumienie naszego stylu przywiązania. „Ludzie wychodzą ze swoich rodzin z planem tego, jak przywiązują się do innych” – mówi terapeutka związków Rhonda Milrad, LCSW. „Ten styl przywiązania jest odgrywany w każdym z ich związków. Dla ludzi które doświadczali traumy, porzucenie, enmeshment, etc., najczęściej rozwijają niepewne przywiązania jako dorośli, gdzie mają problemy z zaufaniem relacji.” Wyjaśnia, że im bliżej ktoś jest innej osoby, tym większe prawdopodobieństwo, że jego styl przywiązania może zostać zakwestionowany, a napięcia wydobędą jego najgorsze cechy, takie jak zazdrość, złość i zafiksowanie, często prowadzące do zachowań autosabotażowych.
„Sposób, w jaki nasi rodzice reagowali na nas jako niemowlęta i dzieci ma głęboki wpływ na to, jak się rozwijamy i rośniemy, zwłaszcza w tym, jak widzimy siebie i postrzegamy innych”, mówi psycholog kliniczny Lisa Herman. „Uwaga rodzica na nich w niemowlęctwie i dzieciństwie mogła być ciepła i uważna w jednej chwili, ale zimna lub zdystansowana w innych czasach. Nie wiedząc, co można dostać jako niemowlę primes jeden ewentualnie czuć się w ten sposób w przyszłych związkach.” Może to prowadzić do potrzeby nadmiernej ilości zapewnień, co może wyczerpać partnera. Milrad przyznaje, że to nie jest stałe: Wiele osób może przerobić sposób, w jaki przywiązują się w dorosłym życiu i rozwijać się w romantycznych związkach.
2. Zidentyfikuj swoje wyzwalacze.
Małżeńska i rodzinna terapeutka Shadeen Francis sugeruje prowadzenie dziennika na temat doświadczeń w twoim związku, które wyzwalają zachowania, które postrzegasz jako autosabotaż. Zadaj sobie pytanie: Co się działo? Co czułeś w tym czasie? Czego się obawiałaś? Jak prawdopodobne jest, że wynik, którego się obawiałeś, będzie miał miejsce?
„Zadawanie sobie tych pytań”, mówi Francis, „może pomóc ci znaleźć wzór w twoim zachowaniu i zacząć odkrywać swoją wrażliwość.” Posiadanie świadomości, co wyzwala te zachowania, może przygotować nas na nieuniknione konflikty, które powstają.
3. Bądź świadomy swojego zachowania.
Niepewność w związkach jest nieunikniona, „ponieważ każdy ma problemy, nad którymi musi pracować”, mówi psychoterapeutka Marina Lenderman, LCSW. „Kluczowe jest, aby wiedzieć, jakie są twoje. Świadomość idzie w parze z zachowaniem. Jeśli często wszczynasz kłótnie lub zaczynasz obwiniać swojego partnera, świadomość została utracona. Obie osoby mają rolę w konflikcie, więc ważne jest, aby być świadomym, ile z tego jest twoja część.”
Milrad opisuje potrzebę rozwijania „obserwującego ego”, które może pomóc ci zidentyfikować, kiedy twój partner działa z ich uczuć niepewności, nawet nieświadomie. (Na przykład, rozpoznaję, że czuję się niepewnie w związku, kiedy zaczynam myśleć, że mój partner mnie oszukuje, lub sprawdzam ich telefon). Mając ten wgląd, osoba może zaprzestać zachowań, nauczyć się tolerować dyskomfort i zaangażować się w alternatywne, zdrowsze zachowania.”
4. Rozszyfruj przeszłość z teraźniejszości.”
Jest takie powiedzenie: „Jeśli jest histeryczne, to jest historyczne”, co oznacza, że nasze silne reakcje emocjonalne mogą być najlepszymi wskazówkami na temat niedokończonych spraw z naszej przeszłości. Następnym razem, gdy doświadczysz reakcji, która może być nieproporcjonalna do tego, co zidentyfikowałeś jako wydarzenie, które ją wywołało, zatrzymaj się na chwilę, zanim zareagujesz. Lenderman sugeruje, aby zadać sobie pytanie: „Jak bardzo moja przeszłość się powtarza, a jak bardzo jest to dzień dzisiejszy?”. Nie zawsze możemy znać odpowiedź, ale po prostu rozważając taką możliwość, zbliżamy się do zdrowych wzorców zachowania.
5. Naucz się komunikować.
Jeśli konkretne tematy wciąż się pojawiają, w pewnym momencie pomocna może okazać się rozmowa z partnerem, radzi Lenderman. Może to być atut, ponieważ pomoże Ci wskazać zachowania sabotujące, gdy się pojawią.
Darren Pierre, autor książki „Zaproszenie do miłości”, zgadza się z tą opinią. Sugeruje, aby zaprosić swojego partnera do bycia cierpliwym z tobą. „Wszyscy z nas mają ograniczenia w związkach”, mówi, „i dobrze zdefiniowane zobowiązanie wykonane z góry oferuje zrozumienie, że jesteśmy oddani sobie nawzajem poza przeciwnościami, które są związane, aby wystąpić.”
6. Praktykuj samoopiekę i współczucie dla siebie.
Ostatnio, jak większość z nas już wie, bez miłości do siebie nie może być prawdziwej miłości do innych – przynajmniej nie tego rodzaju, który prowadzi do zdrowych, kochających związków. Kultywowanie współczucia dla samego siebie jest niezbędne dla tych, którzy zmagają się z niską samooceną, zwłaszcza gdy przejawia się ona w związkach. Poszukiwanie terapeuty jako współpracownika jest pomocnym sposobem na rozpoczęcie leczenia z przeszłych krzywd, znalezienie samoakceptacji i zbliżenie się do trwałej i spełniającej miłości.