Wychodzący cuchnący.
Grzyby cuchnące pachną, są pokryte mazią, która przyciąga muchy, a samo patrzenie na nie sprawia, że większość ludzi wzdryga się, śmieje lub czuje wstręt. Szybkie google pokaże ci, że formacje mają imponujący zakres: fallus psa, fallus w klatce, a nawet dziwny obcy fallus. Aha, i Phallus to właściwie ich właściwa łacińska nazwa. Wiem, że pobłażam mojemu wewnętrznemu pięciolatkowi, ale część mnie zawsze chce parsknąć śmiechem, kiedy je widzę. Nie myślałem zbyt wiele o ich jedzeniu, ale wiedziałem, że w Chinach tak było. Moja niewiedza na ich temat skończyła się w tym roku.
Jajka ciernikowca, pokryte ich charakterystycznym woreczkiem, otaczającym błonę goey, otaczającą „jajko”.
Podczas gdy polowaliśmy na jakieś blewity tej jesieni w jakichś starych chipsach krajobrazowych, moja przyjaciółka Alex zobaczyła rosnącego stinkhorna. Instynktownie, zaczęła grzebać wokół, aby zobaczyć, czy może znaleźć jakieś jaja.
Rummaging.
Będę szczery, widziałem cuchnące rogi wcześniej mnóstwo razy, ale nigdy tak naprawdę nie połączyłem dwóch i dwóch razem, że nierozwinięte będą bardzo blisko wyłaniających się, dojrzałych cuchnących rogów. Po małym kopaniu i szukaniu grudek w ziemi mieliśmy torbę z jajami cuchnącymi, a ja zacząłem się godzić z faktem, że prawdopodobnie zakończę swój dzień jedząc jedno z nich.
Zwróć uwagę na różowy kolor woreczka, pomocny w znalezieniu identyfikatora, jak również na kształt, um, wału.
Po pierwsze, upewniłem się, że wiem co jem. Największą rzeczą, aby wykluczyć dla bezpieczeństwa jest amanita jaja, które można zrobić przez przecięcie jaj na pół i patrząc na kształt cos wewnątrz. Stinkhorny będą miały kolorową masę przetrwalnikową i szczególną strukturę do nich. Inną kluczową cechą identyfikacyjną cuchnących rogów jest to, że będą pokryte woreczkiem, chroniącym grzyb, jak również posiadającym lepką powłokę pod nim. Woreczek moich cuchnących rogów był różowy, co pozwala mi przypuszczać, że były to grzyby z gatunku Phallus hadriani.
Gdy jaja są przecięte na pół mają ostateczny kształt, znacznie różniący się od niedorozwiniętej Amanity.
Czy wszystkie gatunki ciernikowatych są jadalne?
Jeśli chodzi o różne gatunki ciernikowatych, wszystkie będą pochodzić z jaj, ale czy to oznacza, że wszystkie jaja ciernikowatych są jadalne i nie trzeba zwracać uwagi na poszczególne gatunki? Nie mogę znaleźć niczego, co definitywnie mówiłoby, że nie są, ale dla dobra wiedzy o tym, co jesz, zawsze dobrym zwyczajem jest kluczowanie lub identyfikowanie grzybów tak blisko dokładnego gatunku, jak to tylko możliwe, to część zabawy. Tak jak w przypadku każdego innego grzyba, najpierw zjedz małe ilości, aby sprawdzić swoją tolerancję na nie przed spożyciem większych porcji.
Obranie jajek ujawnia galaretowatą powłokę otaczającą „jajko”. Zdrewniała podstawa powinna być przycięta przed jedzeniem. You’ll want to hold the with a towel to cut or trim, they are very slippery.
Innym dobrym kawałkiem rady jest pamiętanie, że tylko dlatego, że znalazłeś to i możesz to zjeść, nie znaczy, że musisz. To nic, że zbierasz nowe dla ciebie grzyby, przynosisz je do domu, drukujesz zarodniki, zapisujesz ich lokalizację i warunki wzrostu w dzienniku, a potem je wyrzucasz. W następnym roku, idź w to samo miejsce, zbierz je ponownie, i powtarzaj aż poczujesz się z nimi komfortowo, aż ich znalezienie będzie jak spotkanie ze starym przyjacielem.
Ok, wielkie pytania: jak smakują, i czy jest jakikolwiek powód na Ziemi aby włożyć jajo ciernikowca do mojego ciała?
Pierwsze pytanie jest łatwe do odpowiedzenia. Tekstura jaj cuchnących nie jest tym czego oczekiwałem. Myślałem, że mogą być delikatne po ugotowaniu jak grzyby. Ich tekstura jest prawie chrupiąca, podobna do kasztanów wodnych nawet po twardym smażeniu na żeliwnej patelni. Tekstura była w porządku, interesująca, ale nie nieprzyjemna.
Pickling może pomóc oswoić niektóre z piżmowych woni, tak jakby.
A co do smaku? Pamiętam, jak chrupałem, czekając na aromat, gdy żułem. Zdecydowanie był smak, i to nie taki, jak w przypadku grzybów, które kiedykolwiek wcześniej jadłem. Mocny, przypominał mi coś zakurzonego lub starego, mimo że wiedziałem, że to co jem jest świeże.
Następnego dnia dosłownie wydusiłem z siebie solidne trzy uncje po tym jak zjadłem małe jajko poprzedniego dnia, aby sprawdzić czy mam jakieś problemy z układem nerwowym przy zwiększonej konsumpcji. Mogą smakować jak stary kurz, ale były dla mnie łatwe do strawienia, morele z drugiej strony nadal dają mi mnóstwo blurps i hałasu po ich zjedzeniu.
Być fair wobec stinkhorns, może każdy gatunek smakuje inaczej, może niektóre są naprawdę dobre, mogę nigdy nie wiedzieć, i może być w porządku z tym. Nawet tak, jeśli chcesz jeść te, marynowanie będzie stonować niektóre z funky, zapach stęchlizny, ale nie dużo z niego. Blanszowanie w kilku zmianach wody mogłoby prawdopodobnie usunąć trochę więcej zapachu, ale gotowanie czegoś, czegokolwiek w wielu zmianach wody zawsze wydawało mi się zbrodnią przeciwko naturze.
Po kiszeniu i przetwarzaniu w kąpieli wodnej, aby zobaczyć, jak gotowanie wpłynęło na ich teksturę, znalazłem to całkiem interesujące, że jaja cuchnącego rogacza nie były aromatyzowane przez płyn do kiszenia, zamiast tego ich zapach wyprzedził i obezwładnił go. Jajka cuchnące dołączają do elitarnego grona składników, które stają się obrzydliwe po kiszeniu, jedyną rzeczą, która przychodzi mi do głowy z mocniejszym, natrętnym zapachem jest rzodkiewka. Jeśli chodzi o teksturę, pozostają dziwnie chrupiące również po ugotowaniu, podobnie jak kasztany wodne.
Mniej więcej każdą inną rzecz, którą jadłam, nazywaną przysmakiem, uwielbiałam, ale w jajach stinkhorn spotkałam mój odpowiednik, mówię wam. Jedzenie ich z innymi mocnymi smakami mogłoby zadziałać, jak sądzę, stir fry z jakimś słonym sosem ostrygowym lub pikantnym chili i stosem kolendry, może, może. Wesołego Halloween.
