Pytanie: „Jak mogę stać się wojownikiem modlitwy?”
Odpowiedź: Chociaż wyrażenie „wojownik modlitwy” nie występuje w Piśmie Świętym, wojownik modlitwy jest ogólnie uważany za chrześcijanina, który modli się nieustannie i skutecznie za innych w sposób modlitwy nauczany w Piśmie Świętym. Dlatego wojownicy modlitwy modlą się do Boga Ojca (Mt 6:9) w mocy Ducha Świętego (Ef 3:16; Jud 1:20) i w imię Jezusa (J 14:13). Być wojownikiem w modlitwie to angażować się w duchową walkę i toczyć dobry bój w wierze, mając na sobie pełną zbroję Bożą i „modlić się w Duchu Świętym przy każdej okazji, z wszelkiego rodzaju modlitwami i prośbami” (Ef 6:10-18).
Chociaż wszyscy chrześcijanie powinni być wojownikami w modlitwie, są ludzie, którzy czują, że mają specjalną i wyjątkową zdolność do modlitwy i zostali powołani przez Boga do modlitwy jako swojej specjalnej służby. Biblia nigdy nie określa pewnych osób, które mają się modlić częściej, pilniej lub skuteczniej niż inni chrześcijanie, ale są pilni modlitewnicy, którzy są znani ze swojego nacisku na modlitwę. Paweł nakazuje, aby „prośby, modlitwy, wstawiennictwo i dziękczynienie były czynione za wszystkich” (1 Tymoteusza 2:1), i nie mówi nic, co wskazywałoby, że niektórzy ludzie są zwolnieni z tego obowiązku. Wszyscy wierzący w Chrystusa mają Ducha Świętego, który pomaga nam przekazywać nasze prośby w modlitwie (Rz 8:26-27). Wszyscy wierzący powinni modlić się w imię Jezusa, co oznacza, że Jezus Chrystus jest naszym Panem i Zbawicielem, że ufamy Mu we wszystkim, włączając w to Jego wstawiennictwo u Ojca za nami we wszystkich sprawach, oraz że żyjemy i modlimy się zgodnie z wolą Bożą. Modlitwa w imię Jezusa nie oznacza jedynie dodania „w imię Jezusa” do modlitwy. Jako wojownicy modlitewni radujemy się we wszystkim i mamy ducha wdzięczności za to, co Bóg czyni w naszym życiu i w życiu innych, a nasz duch wzrasta z dnia na dzień, gdy uświadamiamy sobie wielkość naszych błogosławieństw. Wiemy z pewnością, że Bóg zapewnił oddech, który właśnie zaczerpnęliśmy (Iz 42:5); że przebaczył nam nasze przeszłe, obecne i przyszłe grzechy (1 Jana 2:12); że kocha nas wieczną miłością (Ef 2:4-7); i że mamy miejsce w niebie z naszym Panem (1 Piotra 1:3-5). Nasze serca są więc wypełnione radością i pokojem, przepełnione miłością do Boga, i chcemy, aby inni mieli taką samą miłość, radość i pokój. Dlatego pracujemy dla nich, modląc się.
Efektywna modlitwa jest rzeczywiście pracą. Musimy nauczyć się chodzić z Bogiem, więc codziennie medytujemy nad Nim i Jego drogami, aby stawać się coraz bardziej pokornymi, co jest niezbędne do skutecznej modlitwy (2 Kronik 7:13-15). Codziennie rozważamy też Pismo Święte, aby dowiedzieć się, co jest miłe Bogu, a więc co stanowi dobrą modlitwę. Uczymy się usuwać przeszkody w modlitwie (Mk 11,25; 1 P 3,7; 1 J 3,21-22) i nie zasmucać Ducha Bożego (Ef 4,30-32). Uczymy się, że toczymy duchową walkę z szatanem, dlatego musimy modlić się o nasze własne duchowe dobro, aby zachować siłę i skupienie w modlitwie za innych (Ef 6, 12-18).
Modlitewni wojownicy mają serce dla Boga, serce do modlitwy, serce dla ludzi i serce dla Kościoła Chrystusowego. Dlatego modlimy się nieustannie i ufamy, że Bóg odpowiada na każdą modlitwę zgodnie ze swoją doskonałą wolą i w swoim doskonałym czasie.
.