Amisze są blisko związaną społecznością, więc członkowie danej grupy znają się od dzieciństwa. Istnieje szkoła, kościół, spotkania w stodole, śpiewy i inne wydarzenia. Amisze nie lubią być zależni od osób z zewnątrz, więc sąsiedzi zawsze sobie pomagają.
Śpiewy są typową rekreacją mieszaną i są podstawową działalnością zalotów. Imprezy te są otwarte tylko dla młodych singli i są odpowiednikiem potańcówki dla nastolatków. Amisze nie tańczą ani nie grają na instrumentach muzycznych, ale dzielą z Niemcami z Pensylwanii zamiłowanie do śpiewu. Nie wszystkie pieśni są religijne. Śpiewane są również pieśni ludowe i country.
Reklama
Niezamężni Amisze sami wybierają sobie mężów/żony, a kobieta jest bardzo zaangażowana w ten proces. Zaloty często zaczynają się od tego, że młody mężczyzna przewozi młodą kobietę do i z jednego z wielu śpiewów lub niedzielnych nabożeństw. Para będzie mogła spędzić razem czas na osobności, ale spędzenie tego czasu sam na sam za zamkniętymi drzwiami byłoby skandalem. Podobnie jak w przypadku zalotów wszędzie, pary lubią przebywać razem poza zasięgiem wzroku i słuchu innych, a Amisze również wymyślają sposoby, aby osiągnąć ten cel. Odpowiednie są werandy, a często można zobaczyć ich podróżujących w otwartych bryczkach. Mądrze jest mieć przyzwoitkę obecną gdzieś dla pozorów, ale dobra przyzwoitka nie szpieguje ani nie podsłuchuje.
Krok małżeństwa jest ważnym krokiem w społeczeństwie Amiszów, więc przygotowanie i wykonanie jest dość zaangażowane. Szybka podróż do Sądu Pokoju z kilkoma świadkami nie wystarczy. Sekwencja wydarzeń będzie tutaj tylko krótko omówiona. Linki na końcu artykułu zapewniają dodatkowe szczegóły.
Wesela odbywają się po żniwach jesiennych. Listopad jest ulubionym miesiącem, ponieważ zimowa pogoda jeszcze się nie zaczęła. Szesnaście lat to wiek, w którym zaczynają się zaloty, ale pary prawdopodobnie będą miały 20 lat lub więcej, kiedy się pobiorą. Obie strony muszą być członkami kościoła.
Ale jest to oczywiste dla wszystkich, kiedy para staje się poważna, zamiar ślubu jest utrzymywany w tajemnicy do lipca lub sierpnia. Mężczyzna podaruje kobiecie praktyczny prezent (bez biżuterii), a kobieta poinformuje o tym swoją rodzinę. Dwa tygodnie po jesiennej komunii, te pary, które dostarczyły odpowiednie referencje, są „publikowane” – to znaczy, że pod koniec niedzielnego nabożeństwa diakon wyczytuje nazwiska kobiet, które zamierzają wyjść za mąż i mężczyzny, z którym się pobiorą. Pary małżeńskie nie uczestniczą w tym nabożeństwie. Są w domu przyszłej panny młodej, gdzie spożywają razem prywatny posiłek. Jest już koniec października.
Ślub i „przyjęcie” odbywają się w domu kobiety. Ona i jej rodzina pracują teraz w szalonym tempie, aby poczynić przygotowania (pamiętaj, że na farmie nigdy nie ma wakacji od obowiązków). Mężczyzna jest na zewnątrz rozszerzając osobiste zaproszenia dla gości. Lista gości rozciąga się na setki.
Niebieski jest ulubionym kolorem dla sukni ślubnej. Sukienka musi być nowy, ale będzie on używany na przyszłych formalnych okazjach. Suknia jest bez koronki lub pociąg. Panna młoda i pan młody noszą wysokie buty, a mężczyźni mogą nosić muszki.
Usługa ślubna trwa wiele godzin, pod koniec których minister pyta pannę młodą i pana młodego, a następnie rozszerza swoje błogosławieństwo. Rozpoczyna się uczta, która trwa aż do zmroku. Pierwszą noc nowożeńcy spędzają w domu rodziców panny młodej.
„Miesiąc miodowy” składa się z weekendowych, całonocnych wizyt u różnych krewnych, podczas których zawiera się nowe znajomości i wręcza prezenty ślubne. Nowożeńcy mieszkają u rodziców kobiety aż do wiosny, kiedy to założą własne lokum.