Nota redaktora: Autor tego utworu, Randy Simmons, jest profesorem ekonomii politycznej Charlesa G. Kocha na Uniwersytecie Stanowym Utah. Jest on również starszym współpracownikiem w finansowanym przez Kocha i ExxonMobil Centrum Badań nad Własnością i Środowiskiem. Te powiązania z przemysłem naftowym nie zostały pierwotnie ujawnione w tym artykule.
Jako konsumenci płacimy za energię elektryczną dwa razy: raz poprzez nasz miesięczny rachunek za prąd, a drugi raz poprzez podatki, które finansują ogromne subsydia dla nieefektywnych producentów energii wiatrowej i innej.
Większość szacunków kosztów energii wiatrowej nie bierze pod uwagę ciężaru tych subsydiów dla amerykańskich podatników. Gdyby jednak Amerykanie zdali sobie sprawę z pełnego kosztu wytwarzania energii z wiatru, byliby mniej chętni do płacenia rachunków – ponieważ jest to więcej, niż większość ludzi myśli.
W ciągu ostatnich 35 lat energia wiatrowa – która w 2014 roku dostarczała zaledwie 4,4% energii elektrycznej w USA – otrzymała 30 miliardów dolarów w postaci federalnych dotacji i grantów. Dotacje te chronią ludzi przed niewygodną prawdą o tym, ile tak naprawdę kosztuje energia wiatrowa i transferują pieniądze od przeciętnych podatników do bogatych właścicieli farm wiatrowych, z których wielu jest jednostkami firm zagranicznych.
Firma doradztwa finansowego Lazard szacuje koszt wytworzenia megawatogodziny energii elektrycznej z wiatru na 37-81 USD. W rzeczywistości prawdziwa cena jest znacznie wyższa.
To oznacza marnowanie zasobów, które podatnicy mogliby wydać lepiej. Nawet rzekome korzyści dla środowiska wynikające z większego wykorzystania energii wiatrowej są wątpliwe ze względu na jej zawodność – nie zawsze wieje, co oznacza, że zawsze musi istnieć stabilne źródło rezerwowe, które przejmie zadania w okresach spokoju.
Ale jednocześnie subsydia sprawiają, że amerykańska infrastruktura energetyczna staje się coraz bardziej niestabilna, ponieważ sztucznie zaniżone ceny energii elektrycznej wypychają z rynku bardziej niezawodnych producentów – w tym tych, którzy są potrzebni jako źródło rezerwowe. Ponieważ w coraz większym stopniu polegamy na energii wiatrowej i jej nieodłącznej zawodności, rośnie ryzyko przerw w dostawach prądu. Jeśli tak się stanie, koszty naprawdę gwałtownie wzrosną.
Wiele agencji rządowych jest obecnie zaangażowanych w biznes wiatrowy. GAO
Gdzie idą dotacje
Wiele osób może być zaznajomionych z twierdzeniem Warrena Buffeta, że polityka federalna jest jedynym powodem do budowy farm wiatrowych w USA, ale niewielu zdaje sobie sprawę, jak wiele firm, które czerpią największe korzyści, jest zagranicznych. Investigative Reporting Workshop na Uniwersytecie Amerykańskim odkrył, że w 2010 roku 84% wszystkich grantów na czystą energię przyznanych przez rząd federalny trafiło do firm wiatrowych z kapitałem zagranicznym.
Bardziej ogólnie rzecz biorąc, beneficjentami federalnych polityk dotyczących energii odnawialnej są zazwyczaj duże firmy, a nie indywidualni podatnicy czy małe przedsiębiorstwa. Pierwsza piątka odbiorców federalnych dotacji i ulg podatkowych od 2000 roku to: Iberdrola, NextEra Energy, NRG Energy, Southern Company i Summit Power, z których wszystkie otrzymały ponad 1 miliard dolarów w świadczeniach federalnych.
Iberdrola Renewables sama, jednostka hiszpańskiego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej, zebrała 2,2 miliarda dolarów w federalnych dotacjach i przydzielonych ulgach podatkowych w ciągu ostatnich 15 lat. Jest to równowartość około 6,7% przychodów firmy macierzystej w wysokości 33 mld USD w 2014 r. (w bieżących dolarach amerykańskich).
Zaproponowany przez prezydenta Obamę budżet na 2016 r. na stałe przedłużyłby największą federalną dotację dla energetyki wiatrowej, Production Tax Credit (PTC), zapewniając, że duże firmy zagraniczne nadal będą czerpać większość finansowanych przez podatników korzyści z energii wiatrowej. PTC jest federalną dotacją, która wypłaca właścicielom farm wiatrowych 23 dolary za megawatogodzinę przez pierwsze dziesięć lat eksploatacji turbiny. Kredyt ten wygasł z końcem 2013 roku, ale Kongres przedłużył go tak, że wszystkie projekty będące w budowie do końca 2014 roku są kwalifikowalne.
W sumie Kongres uchwalił 82 polityki, nadzorowane przez dziewięć różnych agencji, mające na celu wspieranie energetyki wiatrowej.
W grudniu wyjaśniłem, dlaczego Kongres nie powinien wznawiać PTC, które wygasło z końcem 2014 roku. W tym artykule sumuję prawdziwy koszt energii wiatrowej w USA, uwzględniając wpływ PTC oraz innych dotacji i mandatów. Jest to część badania, które przeprowadzam na temat innych źródeł energii, w tym energii słonecznej, gazu ziemnego i węgla, aby określić, ile każde z nich tak naprawdę nas kosztuje, gdy wszystkie czynniki są brane pod uwagę.
Jak powiedział Warren Buffett, nie byłoby przemysłu wiatrowego bez PTC. UCS, DOE, AWEA
Obliczenie prawdziwych kosztów energii wiatrowej
W zależności od tego, jakie czynniki zostaną uwzględnione, szacunki kosztów energii wiatrowej różnią się diametralnie. Lazard twierdzi, że koszt energii wiatrowej waha się od 37 do 81 USD za megawatogodzinę, podczas gdy Michael Giberson z Center for Energy Commerce na Texas Tech University sugeruje, że jest on bliższy 149 USD. Nasza analiza w nadchodzącym raporcie bada tę dużą rozbieżność w szacunkach kosztów, stwierdzając, że większość badań zaniża rzeczywiste koszty energii wiatrowej, ponieważ pomija kluczowe czynniki.
Wszystkie szacunki dotyczące energii wiatrowej obejmują koszty zakupu kapitału oraz koszty eksploatacji i konserwacji (O&M) turbin wiatrowych. W analizowanych przez nas opracowaniach koszty kapitałowe wahały się od 48 do 88 USD za megawatogodzinę, natomiast koszty O&M wynosiły od 9,8 do 21 USD za megawatogodzinę.
Wiele szacunków nie uwzględnia jednak kosztów związanych z nieodłączną zawodnością energetyki wiatrowej oraz rządowymi subsydiami i mandatami. Ponieważ nie jesteśmy w stanie zapewnić, że wiatr zawsze wieje, ani jak mocno, elektrownie węglowe i gazowe muszą być włączone jako rezerwowe, aby zrekompensować straty, gdy jest spokojnie. Jest to tak zwany cykl obciążenia podstawowego, a jego koszt waha się od 2 do 23 dolarów za megawatogodzinę.
To również zmniejsza przyjazność energetyki wiatrowej dla środowiska. Ponieważ w przypadku braku wiatru elektrownia węglowa lub gazowa musi być utrzymywana w trybie pracy ciągłej, dwie elektrownie pracują tak, aby wykonać pracę jednej. Elektrownie te generują emisję dwutlenku węgla, co zmniejsza korzyści środowiskowe płynące z wykorzystania wiatru. Według badań przeprowadzonych przez dwóch profesorów z Uniwersytetu Carnegie Mellon, redukcja emisji jest kompensowana przez cykle obciążenia podstawowego w zakresie od 20% do 50%.
Podczas gdy elektrownie rezerwowe są niezbędne dla zapewnienia niezawodności sieci, ich zdolność do działania jest zagrożona przez subsydia wiatrowe. Dolary federalne zachęcają właścicieli farm wiatrowych do produkcji energii nawet wtedy, gdy ceny są niskie, zalewając rynek tanią energią elektryczną. To jeszcze bardziej obniża ceny i utrudnia prowadzenie działalności bardziej niezawodnym producentom, takim jak elektrownie jądrowe, które nie otrzymują wysokich dotacji.
Na przykład elektrownia jądrowa Kewaunee w Wisconsin i elektrownia jądrowa Yankee w Vermont wyłączyły swoje reaktory w 2013 roku. Dominion Energy, która była właścicielem obu elektrowni, obwiniała sztucznie zaniżone ceny spowodowane PTC jako jeden z powodów ich wyłączenia.
Jak bardziej niezawodne źródła odpadają, a energia wiatrowa zajmuje ich miejsce, konsumenci zostają z infrastrukturą elektryczną, która jest mniej niezawodna i mniej zdolna do zaspokojenia popytu.
Straty w przesyle
Innym czynnikiem często pomijanym jest dodatkowy koszt przesyłu. Wiele z obszarów Ameryki bogatych w wiatr jest oddalonych, a turbiny są często instalowane na otwartych polach, z dala od dużych miast. Oznacza to konieczność budowy nowych linii przesyłowych, którymi energia elektryczna będzie dostarczana do odbiorców. Koszt budowy nowych linii przesyłowych waha się od 15 do 27 dolarów za megawatogodzinę.
W 2013 roku Teksas zakończył projekt Competitive Renewable Energy Zone, dodając ponad 3600 mil linii przesyłowych do odległych farm wiatrowych, co kosztowało podatników stanowych 7 miliardów dolarów.
Mimo że infrastruktura przesyłowa może być uznana za koszt stały, który w przyszłości zmniejszy koszty przesyłu energii wiatrowej, koszty te prawdopodobnie pozostaną istotne. Dzisiejsze farmy wiatrowe budowane są na obszarach o najlepszych zasobach wiatru. Jeśli nadal będziemy subsydiować energetykę wiatrową, producenci w końcu rozszerzą działalność na lokalizacje o gorszej jakości, które mogą być jeszcze bardziej oddalone od skupisk ludności. Spowoduje to wzrost zapotrzebowania na dodatkowe projekty przesyłowe, które pozwolą na transport energii elektrycznej z odległych farm wiatrowych do miast.
Ostateczny rachunek dochodzi do…
Na koniec, dotacje federalne i mandaty stanowe również znacząco zwiększają koszty, nawet jeśli wiele szacunków twierdzi, że zachęty te faktycznie obniżają koszt energii wiatrowej. W rzeczywistości zwiększają je, gdyż amerykańscy podatnicy zmuszeni są do ponoszenia kosztów. Według Gibersona, polityka federalna i stanowa zwiększa koszt energii wiatrowej średnio o 23 dolary na megawatogodzinę.
Obejmuje to wpływ mandatów stanowych, które w końcu zwiększają koszt energii elektrycznej na rachunkach konsumentów. Kalifornia jest jednym z najbardziej agresywnych stanów, jeśli chodzi o wprowadzanie tak zwanych Renewable Portfolio Standards (RPS), które wymagają, aby do 2020 roku 33% energii elektrycznej pochodziło ze źródeł odnawialnych. Według Instytutu Badań Energetycznych, grupy badawczej non-profit promującej wolne rynki, ceny energii elektrycznej w stanach z RPS są o 38% wyższe niż w stanach bez RPS.
Najlepsze dostępne szacunki całkowitego kosztu energii wiatrowej to 149 USD za megawatogodzinę, pochodzące z raportu Gibersona z 2013 r.
Ciężko jest określić ilościowo niektóre czynniki kosztu energii wiatrowej, takie jak koszt polityki państwa. Szacunki Gibersona obejmują jednak najbardziej istotne czynniki w próbie zmierzenia prawdziwego kosztu produkcji energii elektrycznej z wiatru. W przyszłych raportach Strata zbada rzeczywisty koszt produkcji energii elektrycznej z energii słonecznej, węgla i gazu ziemnego. Dopóki te raporty nie zostaną ukończone, trudno jest dokładnie porównać prawdziwy koszt energii wiatrowej z innymi technologiami, ponieważ badania prawdziwych kosztów nie zostały jeszcze ukończone.
Wiatr wieje
Wysokie koszty federalnych subsydiów i stanowych mandatów dla energetyki wiatrowej nie opłaciły się Amerykanom. Według Mercatus Center na Uniwersytecie George’a Masona, energetyka wiatrowa otrzymuje wyższy odsetek subsydiów federalnych niż jakikolwiek inny rodzaj energii, a jednocześnie wytwarza bardzo mały odsetek krajowej energii elektrycznej.
W 2010 roku sektor energetyki wiatrowej otrzymał 42% wszystkich subsydiów federalnych, wytwarzając zaledwie 2% krajowej energii elektrycznej. Dla porównania, węgiel otrzymuje 10% wszystkich dotacji i wytwarza 45%, a energia jądrowa jest mniej więcej równa i wynosi około 20%.
Wiatr pochłania największą część dotacji, ale wytwarza niewiele energii. EIA
Ale decydenci na poziomie federalnym i stanowym, niestety, zdecydowali, że Amerykanie będą mieli energię odnawialną, bez względu na to, jak wysokie będą jej koszty. W rezultacie podatnicy utkną w miejscu, płacąc koszty subsydiów dla bogatych producentów energii wiatrowej.
W międzyczasie odbiorcy energii elektrycznej będą zmuszeni do zakupu droższej energii, która wynika ze stanowych mandatów na produkcję energii odnawialnej. Choć taka polityka może być dobrze pomyślana, jej prawdziwym skutkiem będzie ograniczenie wolności, zmniejszenie dobrobytu i coraz bardziej zawodne dostawy energii.
Randy Simmons jest profesorem ekonomii politycznej na Uniwersytecie Stanowym Utah. Megan Hansen, analityk Strata, jest współautorką tego artykułu, który po raz pierwszy ukazał się w The Conversation. Pełne ujawnienie: Randy Simmons otrzymuje fundusze od Departamentu Energii USA (grant został zakończony i nie ma aktualnego finansowania) oraz Strata, organizacji non-profit 501 (c)3. Megan Hansen, analityk Strata, jest współautorką tego artykułu.
Ten artykuł został pierwotnie opublikowany w The Conversation. Przeczytaj oryginalny artykuł.
Newsweek opublikował odpowiedź na ten artykuł, którą można przeczytać tutaj.
Sprostowanie: Artykuł został zaktualizowany o poprawione dane dotyczące obecnego udziału energii wiatrowej w produkcji energii elektrycznej w USA. Wyjaśniono również zakres szacunków kosztów przedstawionych przez Lazard.