Outstanding Universal Value
Krótka synteza
Nieoceniony zespół 34 jaskiń w Ellora na wzgórzach Charanandri w zachodnich Indiach, w stanie Maharashtra, ukazuje ducha współistnienia i tolerancji religijnej poprzez wybitne działania architektoniczne prowadzone przez wyznawców trzech znaczących religii: Buddyzm, Brahmanizm i Jainizm. Działalność rock-cut została przeprowadzona w trzech fazach od 6 wieku do 12 wieku. Najwcześniejsze jaskinie (jaskinie 1-12), wydobyte między 5 i 8 wieku, odzwierciedlają Mahajana filozofii buddyzmu wówczas rozpowszechnione w tym regionie. Brahmanic grupa jaskiń (jaskinie 13-29), w tym słynnej świątyni Kailasa (jaskinia 16), został wydobyty między 7 i 10 wieku. Ostatnia faza, między 9 a 12 wiekiem, widział wykopaliska grupy jaskiń (jaskinie 30-34) odzwierciedlające filozofię Jaina.
Pośród jaskiń grupy buddyjskiej, Jaskinia 10 (Visvakarma lub Sutar-ki-jhopari, Jaskinia Cieśli), Jaskinia 11, i Jaskinia 12 (Teen Tal, lub trzypiętrowy klasztor, największy w tej kategorii) są szczególnie ważne. Jaskinie te zaznaczają rozwój formy Wadżrajany buddyzmu i reprezentują wiele bóstw buddyjskich. Wyróżniające się jaskinie z grupy bramińskiej to Jaskinia 15 (Dasavatara, czyli Jaskinia Dziesięciu Wcieleń), Jaskinia 16 (Kailasa, największa monolityczna świątynia), Jaskinia 21 (Ramśwara) i Jaskinia 29 (Dumar Lena). Wśród nich, Cave 16 jest doskonałym przykładem innowacji strukturalnych i stanowi kulminację rock-wycinania architektury w Indiach, charakteryzujących się wyrafinowanym wykonania i proporcje uderzające. Świątynia jest ozdobiona jednymi z najśmielszych i najlepszych kompozycji rzeźbiarskich, które można znaleźć w Indiach. Rzeźba przedstawiająca Ravana próbuje podnieść Mount Kailasa, siedziba Siva, jest szczególnie godne uwagi. Pozostałości pięknych malowideł należących do różnych okresów są zachowane na sufitach przedniej mandapy (sala pillared) tej świątyni. Jaina grupa jaskiń (jaskinie 30 – 34) jest wykwintnie rzeźbione z drobnych, delikatnych rzeźb i zawiera piękne obrazy poświęcone Digambara sekty. Poprzez ich sztuki i architektury, jaskinie Ellora służyć jako okno do starożytnych Indii, w tym zjawisk społeczno-kulturowych, kultury materialnej, polityki i stylów życia.
Kryterium (i): Zespół Ellory jest unikalnym osiągnięciem artystycznym, arcydziełem ludzkiego geniuszu twórczego. Jeśli wziąć pod uwagę tylko pracę przy wydobyciu skały, to taki zabytek jak Świątynia Kailasa jest technologicznym wyczynem nie mającym sobie równych. Jednak ta świątynia, która transponuje wzorce z architektury „skonstruowanej”, oferuje niezwykły repertuar form rzeźbionych i malowanych o bardzo wysokiej jakości plastycznej i encyklopedycznym programie.
Kryterium (iii): Ellora ożywia na nowo cywilizację starożytnych Indii z jej nieprzerwaną sekwencją zabytków od AD 600 do 1000.
Kryterium (vi): Jaskinie Ellora nie tylko są świadectwem trzech wielkich religii, tj. buddyzmu, braminizmu i dżinizmu, ale ilustrują ducha tolerancji, charakterystycznego dla starożytnych Indii, który pozwolił tym trzem religiom na założenie swoich sanktuariów i wspólnot w jednym miejscu, co w ten sposób służyło wzmocnieniu jego uniwersalnej wartości.
Integralność
Ellora Caves zawiera wszystkie elementy niezbędne do wyrażenia jego wybitne uniwersalne wartości, w tym architektoniczne i rzeźbiarskie elementy, które świadczą o buddyzmu, braminizmu i dżinizmu w nieprzerwanej sekwencji zabytków z AD 600 do 1000. Nieruchomość, która obejmuje zespół wraz z jego naturalnym otoczeniu, jest odpowiedniej wielkości, aby zapewnić pełną reprezentację cech i procesów, które przekazują nieruchomości znaczenie, i nie cierpi z powodu negatywnych skutków rozwoju i / lub zaniedbania. Zidentyfikowane potencjalne zagrożenia dla integralności nieruchomości obejmują odwiedzających i zarządzania środowiskowego, przesiąkanie i pękanie w jaskiniach, a zdolność pracowników ochrony w nieruchomości.
Autentyczność
Autentyczność Ellora Caves jest wyrażona przez formy architektoniczne i projekty, takie jak viharas (klasztory), chaityagriha (sanktuarium) i monolityczne świątynie należące do trzech różnych wyznań. Materiały, lokalizacje i naturalne otoczenie również odgrywają znaczącą rolę w określaniu autentyczności nieruchomości. Jaskinie Ellora są autentyczne pod względem form i wzorów, materiałów i substancji oraz lokalizacji i ustawienia malowideł, architektury skalnej, rzeźb i niedokończonych świątyń trzech różnych wyznań, tj. buddyzmu, braminizmu i dżinizmu.
Wymagania ochrony i zarządzania
Zarządzanie jaskiniami Ellora jest prowadzone przez Archaeological Survey of India (ASI), podczas gdy strefy buforowe są wspólnie zarządzane przez ASI, Departament Leśnictwa i Rząd Maharashtra. Różne akty prawne, w tym Ancient Monuments and Archaeological Sites and Remains Act (1958) and its Rules (1959), Ancient Monuments and Archaeological Sites and Remains (Amendment and Validation) Act (2010), Forest Act (1927), Forest Conservation Act (1980), Municipal Councils, Nagar Panchayats and Industrial Townships Act, Maharashtra (1965), and Regional and Town Planning Act, Maharashtra (1966), reguluje ogólną administrację nieruchomości i jej stref buforowych. Szczegółowy przegląd stanu wszystkich jaskiń został przeprowadzony w ramach Kompleksowego Planu Zarządzania Ochroną, a jego wdrażanie jest w toku.
Podtrzymanie Wyjątkowej Uniwersalnej Wartości nieruchomości w czasie będzie wymagało opracowania i wdrożenia ram dla kwestii takich jak zarządzanie odwiedzającymi, jak również zarządzanie środowiskiem; długoterminowy monitoring przesączania i pękania wzorów we wszystkich jaskiniach; oraz budowanie potencjału personelu konserwatorskiego w nieruchomości, w celu zapewnienia długoterminowej ochrony atrybutów, które podtrzymują Wyjątkową Uniwersalną Wartość, integralność i autentyczność nieruchomości.