Regiony ŚródziemiaEdit
BeleriandEdit
Beleriand był dużym regionem w północno-zachodniej części Śródziemia do końca Pierwszej Ery. Pod koniec Pierwszej Ery Beleriand został zniszczony i przykryty przez morze.
EriadorEdit
Eriador to duży region w Śródziemiu. Leży między Górami Błękitnymi na zachodzie, Górami Mglistymi na wschodzie, Lodową Zatoką Forochel na północy i rzekami Glanduin i Greyflood na południu.
Wcześniejsza część Trzeciej Ery była częścią królestwa Arnoru. Oprócz Arnoru, innymi osadami w Eriadorze w Trzeciej Erze były Rivendell, Bree-land i Shire.
RhovanionEdit
Rhovanion lub Wilderland to duży region w Śródziemiu. Leży na wschód od Gór Mglistych i na południe od Gór Szarych i Żelaznych Wzgórz. Rzeka Anduina przepływa przez niego od Gór Szarych do Emyn Muil. Duża część Rhovanionu pokryta jest lasem Mirkwood.
RhûnEdit
Rhûn to duży region w Śródziemiu. Są to ziemie na wschód od Rhovanionu, oraz wokół Morza Rhûn.
HaradEdit
Harad lub Haradwaith to nazwa ziem na południe od Gondoru i Mordoru. Wybrzeża Haradu zostały zasiedlone przez Czarnych Númenorejczyków. Ludy zamieszkujące Harad często znajdowały się pod wpływem Saurona i prowadziły wojny z zachodnimi królestwami. W Czwartej Erze zjednoczone królestwa Arnoru i Gondoru zawarły pokój z Haradem. W Haradzie żyły też podobne do słoni mûmakil (lub oliphaunts).
Góry ŚródziemiaEdit
Amon HenEdit
Amon Hen (Sindarin: „Wzgórze Oka”) to wzgórze po zachodniej stronie rzeki Anduin, na południowym krańcu długiego jeziora Nen Hithoel, przy wodospadach Rauros. Po drugiej, wschodniej stronie jeziora znajduje się wzgórze Amon Lhaw. Na Amon Hen doszło do zerwania Drużyny Pierścienia i rozeszli się oni w różnych kierunkach.
Ered LuinEdit
Ered Luin (Sindarin: Góry Błękitne), znane także jako Ered Lindon, to pasmo górskie na dalekim zachodzie Eriadoru. Do końca Pierwszej Ery, Ered Luin oddzielały Beleriand od Eriadoru. W środku pasma górskiego znajduje się szczelina, tworząca Zatokę Lhûn/Lune, gdzie leżą Szare Przystanie.
Ered MithrinEdit
Ered Mithrin (Sindarin: Góry Szare) to pasmo górskie na północ od Rhovanionu. Na zachodnim krańcu Gór Szarych znajduje się Góra Gundabad z Gór Mglistych, na wschód od niej leżą Żelazne Wzgórza.
Ered NimraisEdit
Ered Nimrais (Sindarin: „Góry Białe”) lub Góry Białe to pasmo górskie, które znajduje się między Gondorem na południu a Rohanem na północy. W swojej zachodniej części Góry Białe są oddzielone od Gór Mglistych przez Przepaść Rohanu, w pobliżu której znajduje się dolina Helmowego Głębi. Przez Góry przebiegały Ścieżki Umarłych. Najbardziej wysuniętym na wschód końcem Gór Białych jest góra Mindolluin, na której znajduje się miasto Minas Tirith.
Góry MglisteEdit
Góry Mgliste (lub Sindarin Hithaeglir) są wielkim pasmem górskim, pomiędzy Eriadorem na zachodzie i Rhovanionem na wschodzie. Na południowym krańcu Gór Mglistych znajduje się Isengard, na północnym Góra Gundabad. Pod Górami Mglistymi znajduje się stare krasnoludzkie miasto Khazad-dûm.
Góra PrzeznaczeniaEdit
Góra Przeznaczenia (Sindarin: Amon Amarth) lub Orodruin (Sindarin: „ognista góra”) to wulkan w północno-wschodnim Mordorze. Wewnątrz wulkanu znajdują się Sammath Naur (lub Szczeliny Zagłady), gdzie Sauron stworzył Jedyny Pierścień, i które są jedynym miejscem, gdzie Pierścień może zostać zniszczony.
WeathertopEdit
Weathertop (Sindarin Amon Sûl, „Wzgórze Wiatru”) to wzgórze w Eriadorze; jest najbardziej wysuniętym na południe i najwyższym szczytem Wzgórz Pogody. Wzgórza Pogodowe leżą obok Wielkiej Wschodniej Drogi, mniej więcej w połowie drogi między Shire a Rivendell.
Na Szczycie Pogody znajdowała się Wieża Amona Sula, wieża strażnicza zbudowana przez królestwo Arnoru. W Wieży przechowywano jeden z palantirów. W roku T.A. 1409 Wieża została zniszczona i pozostały po niej tylko ruiny. W październiku T.A. 3018 Aragorn i hobbici rozbili obóz na Weathertop i zostali zaatakowani przez Ringwraithy; Frodo Baggins został ranny ostrzem z Morgulu.
Rzeki ŚródziemiaEdit
AnduinEdit
Anduin jest największą rzeką Śródziemia. Wypływa z Gór Szarych i przepływa przez Rhovanion i Emyn Muil. Tam przepływa przez wartki nurt Sarn Gebir i wpada do długiego jeziora Nen Hithoel, po czym spada w dół wodospadu Rauros. Następnie rzeka Anduin płynie między Górami Białymi a Górami Cienia. Do morza wpada w szerokiej delcie rzecznej, którą nazywa się Ujścia Anduinu lub Ethir Anduin.
BruinenEdit
Bruinen lub Loudwater była rzeką w Eriadorze. Miała swój początek w Górach Mglistych i płynęła na południe, przez dolinę Rivendell, aż do rzeki Mitheithel.
BaranduinEdit
Baranduin lub Brandywine River to rzeka w Eriadorze. Bierze swój początek z jeziora Evendim w północnym Eriadorze i płynie na południe. Przepływa przez Shire, a na końcu wpada do morza.
Inne lokacje ŚródziemiaEdit
ArnorEdit
Arnor był ludzkim królestwem w Eriadorze. Został założony przez Elendila i jego ludzi, którzy przeżyli upadek Númenoru pod koniec Drugiej Ery. Ludy zamieszkujące Arnor były potomkami ocalałych Númenorejczyków oraz rdzennych ludzkich ludów, które żyły tam wcześniej. Stolicą Arnoru było miasto Annúminas na brzegu jeziora Evendim w północnym Eriadorze. Elendil został pierwszym królem Arnoru; po jego śmierci królem został jego starszy syn Isildur.
Po śmierci dziesiątego króla, Eärendura, w T.A. 861, jego trzej synowie podzielili Arnor na trzy nowe krainy, po jednej dla każdego z nich: Arthedain na zachodzie, Cardolan na południu i Rhudaur na północy. Z czasem wszystkie trzy kraje zostały zniszczone w wojnach przeciwko północnej krainie Angmar.Po Wojnie o Pierścień kraina ta ponownie stała się częścią Zjednoczonego Królestwa Arnoru i Gondoru, rządzonego przez króla Elessara Telcontara i jego potomków.
Bree-landEdit
Bree-land to niewielki region w Eriadorze, który znajduje się wokół Breehill. W jego skład wchodzą cztery wioski: Bree (największa), Archet, Combe i Staddle. Ludy zamieszkujące wioski w Krainie Bree to Ludzie i Hobbici; jest to jedyne miejsce, gdzie oba te ludy żyją razem. Jedynym innym miejscem zamieszkałym przez Hobbitów jest Shire.Bree leży na styku dwóch wielkich dróg, Wielkiej Drogi Wschodniej i Drogi Północ-Południe, co uczyniło z niego ważny ośrodek handlu i podróży.
EreborEdit
Samotna Góra lub Sindarin Erebor to góra w północno-wschodniej części Rhovanionu. Kiedy krasnoludy musiały opuścić swój pradawny dom Khazad-dûm, stał się on nowym domem dla ludu Durina. Przewodził im Thráin I, który został królem pod Górą. Później Erebor został zaatakowany przez smoka Smauga, a krasnoludy znów musiały uciekać. W historii opowiedzianej w „Hobbicie” smok Smaug zostaje zabity, a krasnoludy ponownie wracają do Samotnej Góry. Dáin II Żelazna Stopa zostaje nowym Królem pod Górą.
EsgarothEdit
Esgaroth lub Miasto nad Jeziorem to miasto w północno-wschodniej części Rhovanionu. Jest zbudowane nad Długim Jeziorem, na południe od Samotnej Góry i na wschód od Mirkwood. Zostało zniszczone przez smoka Smauga, ale zostało odbudowane.
FangornEdit
Fangorn lub Las Fangorn jest dużym lasem po wschodniej stronie południowego krańca Gór Mglistych. Fangorn jest jedynym znanym domem Entów, ludu olbrzymich drzewopodobnych istot. Sindaryńskie słowo „Fangorn” tłumaczy się na „Drzewo Brodacza” i jest również sindaryńskim imieniem Entów Drzewołazów.
GondorEdit
Gondor był ludzkim królestwem w południowo-wschodnim Śródziemiu. Został założony przez braci Isildura i Anáriona oraz ich ludzi, którzy przeżyli upadek Númenoru pod koniec Drugiej Ery. W późniejszej części Trzeciej Ery Gondor znajdował się między morzem na południu, Górami Cienia na wschodzie i Górami Białymi na północy; we wcześniejszych czasach ziemie Gondoru sięgały dalej na północ. Miasto Osgiliath, zbudowane nad rzeką Anduiną, stało się stolicą Gondoru. Isildur założył też miasto Minas Ithil na wschód od Anduiny, a jego brat Anárion założył miasto Minas Anor na zachód od Anduiny na górze Mindolluin.
Gondor miał kilka regionów. Ithilien leży na wschodzie, między rzeką Anduiną na zachodzie a Górami Cienia na wschodzie. Anórien było małą krainą na północ od Gór Białych, między rzeką Anduiną na wschodzie a Rohanem na zachodzie. Calenardhon był krainą na północ od Gór Białych, która później stała się Rohanem w 26 wieku T.A. Enedwaith znajdowało się na północny zachód od Gór Białych, które zostały w większości opuszczone w późniejszej części Trzeciej Ery. Między wybrzeżem a Białymi Górami znajdowało się kilka regionów, od zachodu po Anduinę na wschodzie. Na południu, w pobliżu wybrzeża, znajdowały się regiony Anfalas, Belfalas, Dor-en-Ernil, Lebennin i Lossarnach. Wzdłuż gór na północy znajdowały się Morthond Vale, Lamedon i Ringló Vale. Na południowy wschód od Anduiny znajdował się region Południowego Gondoru.
Po wojnie Ostatniego Przymierza Elfów i Ludzi przeciwko Sauronowi Isildur odszedł, by rządzić północnym królestwem Arnoru, podczas gdy syn Anáriona pozostał, by rządzić Gondorem.W XV wieku doszło do wielkiej wojny domowej, miasto Osgiliath zostało zniszczone, a Minas Anor stało się nową stolicą. W czasie rządów króla Eärnura, Ringwraithy zdobyły Minas Ithil, które przemianowano na Minas Morgul. Minas Anor zostało przemianowane na Minas Tirith („Wieża Strażnicza”). Oba miasta były w ciągłym stanie wojny, a większość akcji toczyła się wokół lub w dawnej stolicy Osgiliath. Podczas Wojny o Pierścień kontrolowane przez Gondorczyków zachodnie Osgiliath padło łupem Mordoru, pozwalając Sauronowi na atak na Minas Tirith. Orkowie zaatakowali miasto, ale nadejście Rohirrimów zmusiło ich do zatrzymania się, co pozwoliło obrońcom zaatakować wroga. Bitwa na Polach Pelennoru została wygrana przez ludzi z Gondoru i Rohanu.
Ostatni król, Eärnur, zaginął w 2050 roku Trzeciej Ery. Po tym wydarzeniu Gondor był rządzony przez ZSS Gondoru, a nie przez króla, aż do końca Trzeciej Ery.
Po Wojnie o Pierścień kraina stała się częścią zjednoczonego Królestwa Arnoru i Gondoru, rządzonego przez króla Elessara Telcontara i jego potomków.
Wielka Wschodnia DrogaEdit
Wielka Wschodnia Droga to starożytna krasnoludzka droga, która biegła z zachodniego Beleriandu, przez Ered Luin, przez Shire, do Gór Mglistych i do krasnoludzkich ziem na wschodzie.
Głębie Helmowe
Głębie Helmowe były głęboką doliną po północnej stronie zachodniej części Gór Białych, na południe od Przepaści Rohanu. Dolina była zablokowana przez naturalną serię wzniesień zwanych Wałem Helmowym. Za nim leżała forteca: Hornburg. Na końcu doliny znajduje się wejście do Błyszczących Jaskiń.
IsengardEdit
Isengard to forteca na południowym krańcu Gór Mglistych. Jest to mała dolina wewnątrz muru w kształcie pierścienia, Pierścienia Isengardu, a w jego środku znajduje się wysoka czarna wieża, Orthanc.Należał do Gondoru, ale w 28 wieku został przekazany Sarumanowi. Mieścił się w niej palantir. W Wojnie o Pierścień Entowie zniszczyli mur pierścienia. Po wojnie wieża Orthanc została oddana królowi Elessarowi i Zjednoczonemu Królestwu.
Khazad-dûmEdit
Khazad-dûm był starożytną siedzibą krasnoludów pod Górami Mglistymi. Było to wielkie podziemne miasto i kopalnie. Było to jedyne miejsce w Śródziemiu, gdzie można było znaleźć drogocenny metal mithril, który uczynił krasnoludy bardzo bogatymi.Khazad-dûm został założony przez Durina Bezmiernego na początku Pierwszej Ery, na długo przed powstaniem Słońca i Księżyca.
W Trzeciej Erze krasnoludy obudziły Balroga głęboko w kopalniach Khazad-dûmu. Balrog zabił króla Durina VI i wielu Krasnoludów, a pozostałe przy życiu Krasnoludy musiały uciekać i odeszły do innych miejsc. Khazad-dûm otrzymał nową nazwę, Moria, co w języku sindarińskim oznacza „ciemną jamę”.
LothlórienEdit
Lothlórien było królestwem elfów, położonym między Górami Mglistymi a Anduiną. Leżało na ziemiach pomiędzy rzekami Anduin i Silverlode, w pobliżu krasnoludzkiego królestwa Khazad-dûm. Lothlórien zostało założone w Drugiej Erze, a Amdír został pierwszym królem. Elfy z Lothlórien walczyły w Wojnie Ostatniego Sojuszu Elfów i Ludzi przeciwko Sauronowi. W wojnie tej Amdír zginął, a jego syn Amroth został królem po nim, ale później Amroth opuścił Lothlórien. Od tego czasu aż do końca Trzeciej Ery rządzili nim Lord Celeborn i Lady Galadriela. Caras Galadhon było głównym miastem Lothlórien. Inne nazwy Lothlórien to skrócona forma Lórien, oraz nazwy Laurelindórenan, Dwimordene (Rohirric), lub Złoty Las.
MordorEdit
Mordor (Sindarin: „Czarny Ląd” i Quenya: „Kraina Cienia”) to kraina w południowo-wschodniej części Śródziemia, na wschód od Anduiny. Mordor jest otoczony przez pasma górskie: Ered Lithui (Sindarin: „Góry Popiołu”) na północy, Ephel Dúath (Sindarin: „Góry Cienia”) na zachodzie i kolejne pasmo górskie na południu. Na północnym zachodzie znajduje się płaskowyż Gorgoroth. U podnóża Ered Lithui w północno-zachodnim Mordorze znajdowała się główna forteca Saurona – Barad-dûr. Na południowy zachód od Barad-dûr leżał wulkan Mount Doom. Część Mordoru to pustkowia. Południowa część Mordoru, wokół Morza Núrnen była bardziej żyzna i używana jako ziemia uprawna, do produkcji żywności dla armii Saurona.
MirkwoodEdit
Mirkwood to duży las w Rhovanionie. Pierwotnie znany był jako Greenwood Wielki (Sindarin: Eryn Galen).
W Drugiej Erze Elfowie osiedlili się w Greenwood, zakładając Krainę Lasu, której stolica znajdowała się na wzgórzu Amon Lanc. Po zakończeniu Drugiej Ery, Elfy wyruszyły na północ, by żyć dalej. W XI wieku Trzeciej Ery Sauron osiedlił się w twierdzy Dol Guldur na wzgórzu Amon Lanc w południowej części lasu. Jego zły wpływ spowijał las, choć słabł w kierunku północnym; od tego czasu las stał się znany jako Mirkwood. Po Wojnie o Pierścień las został oczyszczony z wpływów Saurona i stał się znany jako Eryn Lasgalen (Sindarin: „Las Zielonych Liści”).
Droga Północ-PołudnieEdit
Droga Północ-Południe to długa droga biegnąca z królestwa Arnoru na północy do Gondoru na południu. Droga zaczynała się w mieście Fornost Erain, stolicy Arthedainu, przecinała Wielką Wschodnią Drogę w Bree i biegła dalej, aż do południowego krańca Gór Mglistych. Tam droga skręcała na wschód, w kierunku miast Minas Tirith, Osgiliath i kończyła się w Minas Ithil. Część drogi na południe od Bree jest również znana jako Zielony Szlak.
RivendellEdit
Rivendell (Sindarin: Imladris, Westron: Karningul) było miastem elfów we wschodnim Eriadorze. Zostało założone w Drugiej Erze przez Elronda, który rządził nim do końca Trzeciej Ery.
RohanEdit
Rohan lub Riddermark (w skrócie Znak) był ludzkim królestwem w południowo-wschodnim Śródziemiu, na północ od Gondoru. Rohan leżał na północ od Gór Białych, na południowy wschód od Isengardu i na południowy zachód od Emyn Muil. Pierwotnie był częścią Gondoru i nosił nazwę Calenardhon. Stolicą Rohanu jest Edoras, a królewską komnatą Meduseld.
Jednak z powodu zarazy w 1636 roku T.A. i późniejszych wojen, Calenardhon był w większości pusty i mieszkało w nim niewielu ludzi. W roku 2509 T.A. Rohirrimowie przybyli z północy na południe, by pomóc Gondorowi w walce z połączoną inwazją ludzi z północnego wschodu i orków z Mordoru. Rohirrimowie pomogli Gondorowi wygrać bitwę na Polu Celebrantów i wojnę. W nagrodę Steward Cirion z Gondoru przekazał Rohirrimom ziemię Calenardhon. Król Rohirrimów, Eorl Młody, złożył przysięgę Eorla: że Rohan przybędzie i pomoże Gondorowi, jeśli ten będzie potrzebował pomocy w swoich wojnach. Następnie Rohirrimowie przenieśli się do swojej nowej krainy, którą nazwali Riddermark lub po prostu Znak. Gondor nazwał tę krainę Rohanem (Sindarin: „Kraina Władców Koni”).
Edycja Shire
Shire to kraina położona w Eriadorze. Zamieszkiwana jest przez hobbitów. Jego nazwa w Westronie brzmiała Sûza „Shire” lub Sûzat „The Shire”. Jego nazwa w Sindarinie brzmiała i Drann.Shire zostało zasiedlone przez hobbitów w 24 wieku Trzeciej Ery. Podzielone jest na cztery Farthingi: Północny, Zachodni, Południowy i Wschodni. Przywódcami Shire byli: Burmistrz Michel Delving, Thain z Tuckborough i Mistrz z Bucklandu.
.