The Dreamcast to domowa konsola gier wideo wydana przez Sega 27 listopada 1998 w Japonii, 9 września 1999 w Ameryce Północnej i 14 października 1999 w Europie. Była to pierwsza konsola szóstej generacji gier wideo, poprzedzająca PlayStation 2 firmy Sony, GameCube firmy Nintendo i Xbox firmy Microsoft. Dreamcast był ostatnią konsolą domową firmy Sega, kończącą 18-letnią obecność firmy na rynku konsol.
W przeciwieństwie do drogiego sprzętu, jakim była nieudana Sega Saturn, Dreamcast został zaprojektowany tak, aby zredukować koszty dzięki komponentom „z półki”, w tym procesorowi Hitachi SH-4 i procesorowi graficznemu NEC PowerVR2. Wydany w Japonii z niezbyt przychylnym przyjęciem, Dreamcast odniósł sukces na rynku amerykańskim dzięki dużej kampanii marketingowej, ale zainteresowanie systemem stale spadało, gdy Sony budowało szum wokół nadchodzącego PlayStation 2. Sprzedaż nie spełniła oczekiwań firmy Sega, mimo kilku obniżek cen, a firma nadal ponosiła znaczne straty finansowe. Po zmianie kierownictwa, Sega zaprzestała produkcji Dreamcasta 31 marca 2001 roku, wycofując się z branży konsol i przekształcając się w wydawcę zewnętrznego. Na całym świecie sprzedano 9,13 miliona egzemplarzy Dreamcasta.
Mimo że Dreamcast miał krótki żywot i ograniczone wsparcie firm trzecich, recenzenci uznali, że konsola wyprzedziła swoje czasy. W jej bibliotece znalazło się wiele gier uznawanych za kreatywne i innowacyjne, w tym Crazy Taxi, Jet Set Radio i Shenmue, a także wysokiej jakości porty z płyt systemu arcade NAOMI firmy Sega. Dreamcast był również pierwszą konsolą, która zawierała wbudowany modem do obsługi Internetu i gry online.
Download
Wydana w 1988 r, Sega Genesis (znana jako Sega Mega Drive w Japonii, Europie i Brazylii) była wejściem firmy Sega do czwartej generacji konsol do gier wideo. Sprzedając się na całym świecie w liczbie 30,75 miliona sztuk, Genesis była najbardziej udaną konsolą firmy Sega, jaką kiedykolwiek wydano. Następca Genesis, Sega Saturn, został wydany w Japonii w 1994 roku. Saturn był konsolą opartą na CD-ROM-ie, która wyświetlała zarówno dwu-, jak i trójwymiarową grafikę komputerową, ale jej złożona architektura z dwoma procesorami sprawiała, że była trudniejsza do zaprogramowania niż jej główny konkurent, Sony PlayStation. Mimo że Saturn zadebiutował przed PlayStation zarówno w Japonii, jak i w Stanach Zjednoczonych, jego niespodziewana premiera w USA – która nastąpiła cztery miesiące wcześniej niż pierwotnie planowano – została naznaczona przez brak dystrybucji, który pozostał stałym problemem systemu. Co więcej, wczesna premiera firmy Sega została osłabiona przez równoczesne ogłoszenie przez Sony, że PlayStation będzie dostępne w sprzedaży detalicznej za 299 USD – w porównaniu z początkową ceną Saturna wynoszącą 399 USD. Długie opóźnienie Nintendo w wydaniu konkurencyjnej konsoli 3D oraz szkody wyrządzone reputacji firmy Sega przez słabo wspierane dodatki do Genesis (zwłaszcza Sega 32X) umożliwiły Sony zdobycie pozycji na rynku. PlayStation odniosło natychmiastowy sukces w Stanach Zjednoczonych, po części dzięki ogromnej kampanii reklamowej i silnemu wsparciu ze strony innych firm, spowodowanemu doskonałymi narzędziami programistycznymi firmy Sony i liberalnymi opłatami licencyjnymi w wysokości 10 dolarów. Do sukcesu Sony przyczyniła się także wojna cenowa, w której Sega obniżyła cenę Saturna z 399 do 299 dolarów, a następnie z 299 do 199 dolarów, aby zrównać się z ceną PlayStation – mimo że sprzęt Saturna był droższy w produkcji, a PlayStation dysponowało większą biblioteką oprogramowania. Straty na sprzęcie Saturn przyczyniły się do problemów finansowych firmy Sega, która w latach 1992-1995 odnotowała spadek przychodów w ramach ogólnobranżowego spowolnienia. Ponadto skupienie się firmy Sega na Saturnie, a nie na Genesis, uniemożliwiło jej pełne wykorzystanie siły rynku gier 16-bitowych
DreamCast-bios.rar
sega_dreamcast_vms_bios_(j)(full_version).zip
sega_dreamcast_vms_bios_(j)(quick_startup_version).zip