Po przesunięciu zębów do nowej pozycji zdejmuje się aparat i zakłada retainer, aż zęby ustabilizują się w tej pozycji. Retainery nie przesuwają zębów, a jedynie utrzymują je w miejscu. Często początkowo retainer jest noszony cały czas, jego użycie jest stopniowo ograniczane, aż do noszenia go tylko w nocy, a w końcu wcale.
Kluczowe terminy
Szelki – aparat ortodontyczny składający się z zamków przyklejonych do powierzchni każdego zęba i drutów ze stali nierdzewnej lub stopu niklowo-tytanowego. Aparat ortodontyczny jest stosowany w leczeniu wad zgryzu poprzez zmianę położenia zębów.
W stomatologii – odcisk górnego lub dolnego zęba wykonany w elastycznym materiale, który zastyga. Po stwardnieniu tego materiału można go wypełnić gipsem, tworzywem sztucznym lub sztucznym kamieniem, aby uzyskać dokładny model zębów.
Okluzja – sposób, w jaki górne i dolne zęby pasują do siebie podczas gryzienia i żucia. Odnosi się również do zablokowania jakiegoś obszaru lub kanału w ciele.
Retainer – aparat ortodontyczny noszony w celu ustabilizowania zębów w nowej pozycji.
Utrzymywacz przestrzeni – aparat ortodontyczny, który jest noszony w celu zapobiegania przesuwaniu się sąsiednich zębów w przestrzeń pozostawioną przez niewyrżnięty lub przedwcześnie utracony ząb.
Leczenie ortodontyczne jest jedynym skutecznym sposobem leczenia wad zgryzu niewymagającym leczenia chirurgicznego. Jednak w zależności od przyczyny i nasilenia dolegliwości ortodonta może zaproponować inne aparaty jako alternatywę dla aparatu ortodontycznego. Jeżeli uważa się, że wada zgryzu jest spowodowana ssaniem przez dziecko palców lub smoczka, a dziecko zostanie odpowiednio wcześnie zatrzymane, wada zgryzu może ustąpić samoistnie bez leczenia.