Pierwszy zapis o obchodach Mardi Gras w Luizjanie pojawił się 2 marca 1699 r. u ujścia rzeki Missisipi w dzisiejszej dolnej części Plaquemines Parish w Luizjanie. Iberville, Bienville i ich ludzie obchodzili je w ramach przestrzegania praktyk katolickich. Data pierwszych obchodów tego święta w Nowym Orleanie nie jest znana. Relacja Marca-Antione Caillota z 1730 roku, który opisał świętowanie z muzyką i tańcem, maskami i kostiumami (w tym przebierankami). Fragment | A Company Man – The Book Relacja z 1743 roku, że zwyczaj balów karnawałowych był już ustalony. Odbywały się pochody i noszenie masek na ulicach w Mardi Gras. Czasami były one zakazane przez prawo, ale szybko wznawiano je, gdy tylko takie ograniczenia były znoszone lub słabły. W 1833 roku Bernard Xavier de Marigny de Mandeville, bogaty właściciel plantacji francuskiego pochodzenia, zebrał pieniądze na sfinansowanie oficjalnych obchodów Mardi Gras.
James R. Creecy w swojej książce „Scenes in the South, and Other Miscellaneous Pieces” opisuje nowoorleańskie Mardi Gras w 1835 roku:
Wtorek Zielonych Świątek jest dniem, który powinien być zapamiętany przez obcych w Nowym Orleanie, gdyż jest to dzień zabawy, swawoli i komicznych maskarad. Wszystkie złośliwości miasta są żywe i szeroko przebudzone w aktywnym działaniu. Mężczyźni i chłopcy, kobiety i dziewczęta, niewolnicy i wolni, biali i czarni, żółci i brązowi, wysilają się, by wymyślać i ukazywać się w groteskowych, dziwacznych, diabolicznych, strasznych, dziwnych maskach i przebraniach. Ludzkie ciała są widziane z głowami bestii i ptaków, bestie i ptaki z ludzkimi głowami; demi-zwierzęta, demi-ryby, głowy i ciała węży z ramionami małp; człowiek-nietoperz z księżyca; syreny; satyrowie, żebracy, mnisi i rabusie paradują i maszerują pieszo, konno, w wozach, na wozach, karocach, samochodach, &c.., w bogatym zamieszaniu, w górę i w dół ulic, dziko krzycząc, śpiewając, śmiejąc się, bębniąc, grając na skrzypcach, fifeing, i wszyscy rzucając mączne transmisje, jak oni wend ich lekkomyślny sposób.
W 1856 roku 21 biznesmenów zebrało się w pokoju klubowym w Dzielnicy Francuskiej, aby zorganizować tajne stowarzyszenie do obserwacji Mardi Gras z formalną paradą. Założyli oni pierwszą i najstarszą organizację Nowego Orleanu, Mystick Krewe of Comus. Według jednego z historyków, „Comus był agresywnie angielski w swoim świętowaniu tego, co Nowy Orlean zawsze uważał za francuskie święto. Trudno wyobrazić sobie bardziej jednoznaczne stwierdzenie niż ta parada, że przewodnictwo w święcie przeszło z rąk Francuzów do Anglo-Amerykanów. … Do pewnego stopnia Amerykanie 'zamerykanizowali' Nowy Orlean i jego Kreolów. Do pewnego stopnia, Nowy Orlean 'kreolizował' Amerykanów. Stąd zdziwienie Anglo-Amerykanów, którzy chwalą się, jak to ich biznesowa sprawność pomogła im zbudować bardziej wyszukaną wersję karnawału niż ta tradycyjna. Przewaga w organizowaniu karnawału przeszła z rąk kreolskich na amerykańskie, podobnie jak władza polityczna i ekonomiczna na przestrzeni XIX wieku. Spektakl kreolsko-amerykańskiego karnawału, w którym Amerykanie wykorzystują formy karnawałowe, by rywalizować z Kreolami w salach balowych i na ulicach, reprezentuje powstanie nowoorleańskiej kultury, która nie jest ani całkowicie kreolska, ani całkowicie amerykańska.”
W 1875 roku Luizjana uznała Mardi Gras za legalne święto państwowe. Wojna, warunki ekonomiczne, polityczne i pogodowe czasami prowadziły do odwołania niektórych lub wszystkich głównych parad, zwłaszcza podczas amerykańskiej wojny secesyjnej, I i II wojny światowej, ale miasto zawsze obchodziło karnawał.
W 1979 roku departament policji Nowego Orleanu rozpoczął strajk. Oficjalne parady zostały odwołane lub przeniesione do okolicznych miejscowości, takich jak Jefferson Parish, Louisiana. Do miasta przyjechało znacznie mniej turystów niż zwykle. Maskowanie, przebieranie i świętowanie i tak trwało, a porządku pilnowały oddziały Gwardii Narodowej. Strażnicy zapobiegali przestępstwom przeciwko osobom i mieniu, ale nie próbowali egzekwować praw regulujących moralność i używanie narkotyków; z tych powodów niektórzy członkowie cyganerii Dzielnicy Francuskiej wspominają rok 1979 jako najlepszy Mardi Gras w mieście.
W 1991 roku Rada Miasta Nowego Orleanu przyjęła rozporządzenie, które wymagało od organizacji społecznych, w tym Mardi Gras Krewes, aby uzyskać pozwolenia na parady i inne publiczne licencje, poświadczały publicznie, że nie dyskryminują ze względu na rasę, religię, płeć lub orientację seksualną. Wkrótce po uchwaleniu ustawy miasto zażądało od tych organizacji udostępnienia list członków, co było sprzeczne z wieloletnią tradycją zachowania tajemnicy i wyraźnie prywatną naturą tych grup. W proteście – i ponieważ miasto twierdziło, że parada daje mu jurysdykcję do żądania skądinąd prywatnych list członkowskich – XIX-wieczne krewetki Comus i Momus przestały paradować. Proteus paradował w okresie karnawału 1992 roku, ale też zawiesił na jakiś czas swoją paradę, wracając do harmonogramu parad w 2000 roku.
Kilka organizacji wniosło pozew przeciwko miastu, kwestionując prawo jako niekonstytucyjne. Dwa sądy federalne uznały później, że rozporządzenie było niekonstytucyjnym naruszeniem Pierwszej Poprawki do Konstytucji, prawa do swobodnego zrzeszania się i nieuzasadnioną ingerencją w prywatność grup podlegających rozporządzeniu. Sąd Najwyższy USA odmówił rozpatrzenia apelacji miasta od tej decyzji.
Dzisiaj nowoorleańskie krewes działają w ramach struktury biznesowej; członkostwo jest otwarte dla każdego, kto płaci składki, a każdy członek może mieć miejsce na paradzie.
Skutki huraganu KatrinaEdit
Dewastacja spowodowana przez huragan Katrina 29 sierpnia 2005 spowodowała, że kilka osób zaczęło kwestionować przyszłość miejskich obchodów Mardi Gras. Burmistrz Nagin, który ubiegał się o reelekcję na początku 2006 roku, próbował wykorzystać ten sentyment dla uzyskania przewagi wyborczej. Jednak ekonomia Karnawału była i jest zbyt ważna dla odrodzenia miasta.
Rząd miasta, w zasadzie zbankrutowany po huraganie Katrina, naciskał na ograniczenie obchodów, aby zmniejszyć obciążenie służb miejskich. Jednak wiele krewes nalegał, że chcą i będą gotowi do parady, więc negocjacje między liderami krewe i urzędników miejskich spowodowało harmonogram kompromisu. Został on skrócony, ale mniej poważnie niż pierwotnie sugerowano.
W 2006 roku harmonogram karnawału w Nowym Orleanie obejmował Krewe du Vieux na jego tradycyjnej trasie przez Marigny i Dzielnicę Francuską 11 lutego, w sobotę dwa weekendy przed Mardi Gras. Było kilka parad w sobotę, 18 lutego, i niedziela 19 tydzień przed Mardi Gras. Parady następowały codziennie od czwartku wieczorem przez Mardi Gras. Poza Krewe du Vieux i dwiema paradami z Westbank, które przeszły przez Algiers, wszystkie nowoorleańskie parady były ograniczone do trasy od Saint Charles Avenue Uptown do Canal Street, części miasta, która uniknęła poważnej powodzi. Niektóre rodziny bezskutecznie starały się o przejście tradycyjną trasą Mid-City, pomimo poważnych szkód wyrządzonych przez powódź w tej dzielnicy.
Miasto ograniczyło czas trwania parad i ich zakończenie. Oddziały Gwardii Narodowej pomogły w kontroli tłumu po raz pierwszy od 1979 roku. Policja stanowa z Luizjany również pomagała, tak jak to miało miejsce wiele razy w przeszłości. Wiele jednostek pływających od tygodni było częściowo zanurzonych w wodach powodziowych. Podczas gdy niektóre rodziny naprawiły i usunęły wszelkie ślady tych skutków, inne włączyły linie powodziowe i inne uszkodzenia do projektów pływaków.
Większość mieszkańców, którzy pracowali przy pływakach i jeździli na nich, została znacząco dotknięta przez następstwa burzy. Wielu z nich straciło większość lub cały dobytek, ale entuzjazm dla karnawału był jeszcze bardziej intensywny jako afirmacja życia. Motywy przewodnie wielu kostiumów i pływaków zawierały więcej niż zwykle ostrej satyry, z komentarzami na temat prób i trudności życia w zniszczonym mieście. Odniesienia obejmowały MREs, lodówki Katriny i przyczepy FEMA, wraz z wieloma kpinami z Federalnej Agencji Zarządzania Kryzysowego (FEMA) oraz lokalnych i krajowych polityków.
Do sezonu 2009, parada Endymion powróciła na trasę Mid-City, a inne Krewes rozszerzyły swoje parady Uptown.
2020 incydenty tandem floatEdit
W 2020 roku, dwóch uczestników parady- jeden podczas parady Nyx, a jeden podczas parady Endymion, zostało zabitych po uderzeniu i przejechaniu pomiędzy połączonymi „tandem float” holowanymi przez jeden pojazd. Po incydencie podczas parady Nyx, pojawiły się wezwania do urzędników Nowego Orleanu, aby zająć się kwestiami bezpieczeństwa tych pływaków (w tym całkowite zakazy lub wymaganie wypełnienia luk za pomocą bariery). Po drugiej śmierci podczas parady Endymiona 22 lutego 2020 roku (która spowodowała zatrzymanie i odwołanie parady), urzędnicy miejscy ogłosili, że tandemowe pływaki zostaną natychmiast zakazane, a pojazdy będą ograniczone do jednego, pojedynczego pływaka.
Wpływ pandemii COVID-19Edit
Nieznane uczestnikom i lokalnym liderom w tym czasie, sezon karnawałowy 2020 (z paradami trwającymi od stycznia do Dnia Mardi Gras 25 lutego) zbiegł się z rosnącym rozprzestrzenianiem się choroby koronawirusowej 2019 (COVID-19) w Stanach Zjednoczonych jako części globalnej epidemii. W tym czasie choroba była aktywnie odrzucana jako poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego przez prezydenta Donalda Trumpa i jego administrację. W związku z tym urzędnicy federalni nie odradzali organizowania festynów Mardi Gras, kontrola dużych zgromadzeń publicznych jeszcze się nie pojawiła, a kontrola podróży międzynarodowych kładła nacisk przede wszystkim na ograniczenie podróży z Chin – kraju, z którego pochodzi choroba. Pierwszy przypadek zachorowania na COVID-19 w Luizjanie odnotowano 9 marca, dwa tygodnie po zakończeniu Mardi Gras.
W konsekwencji stan Luizjana odczuł znaczny wpływ pandemii, a szczególnie Nowy Orlean, gdzie odnotowano dużą liczbę zachorowań. Profesor Susanne Straif-Bourgeoi z Louisiana State University (LSU) zasugerowała, że szybkie rozprzestrzenianie się pandemii mogło być wspomagane przez uroczystości Mardi Gras. Naukowcy z Uniwersytetu Luizjany w Lafayette oszacowali, że Luizjana miała najszybszy wzrost przypadków (67,8%, wyprzedzając wzrost Nowego Jorku o 66,1%) w ciągu 14 dni od pierwszego zgłoszonego przypadku niż jakikolwiek inny region na świecie.
Burmistrz LaToya Cantrell stwierdziła, że odwołałaby uroczystości Mardi Gras, gdyby otrzymała wystarczające ostrzeżenie od rządu federalnego, i skrytykowała administrację Trumpa za bagatelizowanie zagrożenia. Wśród ciągłego rozprzestrzeniania się wirusa COVID-19 w całym kraju, na początku listopada 2020 roku Cantrell stwierdziła, że obchody w 2021 roku będą musiały być „czymś innym”, ponieważ Mardi Gras nie może zostać odwołany, ponieważ jest to święto religijne. Podkomisja Komitetu Doradczego Mardi Gras skupiona na COVID-19 zaproponowała, aby parady nadal się odbywały, ale ze ścisłymi protokołami i zaleceniami dotyczącymi bezpieczeństwa, w tym egzekwowania dystansu społecznego, zalecając noszenie masek na twarz przez uczestników, zniechęcając do „wartościowych” rzutów, aby zniechęcić do tłoczenia się, a także zniechęcając do spożywania alkoholu i zachęcając do większej obecności w mediach, aby umożliwić oglądanie parad w domu.
17 listopada 2020 r. dyrektor ds. komunikacji burmistrza Cantrella, Beau Tidwell, ogłosił, że miasto zabroni parad w sezonie karnawałowym w 2021 roku. Tidwell po raz kolejny podkreślił, że Mardi Gras nie został „odwołany”, ale że będzie musiał być prowadzony bezpiecznie, a dopuszczenie parad nie było „odpowiedzialne”, ponieważ mogą one być wydarzeniami o charakterze superspreading. Było to pierwsze odwołanie parady Mardi Gras na dużą skalę od czasu strajku policji w 1979 roku. Inne krewes następnie ogłosił, że będą anulować swoje bale osobiście, w tym Endymion i Rex (który w związku z tym nie nazwę króla i królowej Mardi Gras po raz pierwszy od II wojny światowej).
Na 5 lutego 2021, w odpowiedzi na ciągłe obawy dotyczące „ostatnich dużych tłumów w dzielnicy” i warianty SARS-CoV-2 jak Shrove Tuesday zbliża, burmistrz Cantrell ogłosił specjalne zamówienia zdrowia publicznego skuteczne 12-16 lutego. Wszystkie bary w Nowym Orleanie (w tym te z tymczasowymi pozwoleniami na działalność jako restauracje) zostały zamknięte, a sprzedaż napojów na wynos przez restauracje, a także sprzedaż wszystkich pakowanych alkoholi w Dzielnicy Francuskiej, została zakazana. Aby zniechęcić do gromadzenia się, dostęp pieszych do Bourbon Street, Decatur Street, Frenchmen Street między 19:00 a 3:00 rano oraz Claiborne Avenue pod mostem, został ograniczony przez punkty kontrolne do tych, którzy wchodzą do firm i domów w tych obszarach. Burmistrz Cantrell stwierdził, że „wolałaby być oskarżona o robienie zbyt wiele niż robienie zbyt mało.” Ruch złapał niektóre zakłady off-guard, jak zostały one przygotowanie do i przewidywanie biznesu na Mardi Gras.