Badania nad lipodystrofią w UT Southwestern Medical Center są poświęcone studiom, badaniom i terapii zaburzeń tkanki tłuszczowej u ludzi. Strony te zawierają przegląd programu, jak również informacje o zespole badawczym, terapiach, zapisach na badania pacjentów i dodatkowych zasobach.
Lipodystrofie są zaburzeniami tkanki tłuszczowej (tłuszczu) charakteryzującymi się selektywną utratą tłuszczu z różnych części ciała. Istnieje kilka różnych typów lipodystrofii, a stopień utraty tkanki tłuszczowej może być różny, od bardzo małych obszarów depresji do prawie całkowitego braku tkanki tłuszczowej.
Szerokość utraty tkanki tłuszczowej może określać nasilenie powikłań metabolicznych związanych z insulinoopornością, takich jak cukrzyca i wysoki poziom trójglicerydów w surowicy. Niektórzy pacjenci mogą mieć jedynie problemy kosmetyczne, podczas gdy u innych mogą wystąpić poważne powikłania metaboliczne. Zaburzenia te mogą być dziedziczone (lipodystrofie rodzinne lub genetyczne) lub mogą być wtórne do różnego rodzaju chorób lub leków (lipodystrofie nabyte).
Dziedziczone lipodystrofie
Dziedziczone lipodystrofie są spowodowane przez mutacje (zmiany lub błędy) w genie. Zidentyfikowano kilka genów odpowiedzialnych za dziedziczne lipodystrofie.
Wrodzona uogólniona lipodystrofia (CGL) jest rzadkim zaburzeniem dziedziczonym autosomalnie recesywnie, charakteryzującym się niemal całkowitym brakiem tkanki tłuszczowej od urodzenia. Homozygotyczne lub złożone heterozygotyczne mutacje w czterech genach, 1-acylglycerol-3-phosphate-O-acyltransferase 2 (AGPAT2), Berardinelli-Seip congenital lipodystrophy 2 (BSCL2), caveolin 1 (CAV1) oraz Polymerase I and transcript release factor (PTRF; znany również jako cavin) są związane z czterema podtypami tego zaburzenia, odpowiednio CGL1, CGL2, CGL3 i CGL4.
Pamięciowa lipodystrofia częściowa (FPL) jest dziedziczona w sposób autosomalny dominujący i jest spowodowana heterozygotycznymi mutacjami w takich genach, jak: lamin A/C (LMNA), receptor gamma aktywowany proliferatorami peroksysomów (PPARG) oraz v-AKT – homolog onkogenu grasiczaka 2 (AKT2). Ostatnio zidentyfikowano pacjenta z autosomalną recesywną postacią FPL, u którego stwierdzono homozygotyczną mutację efektora C indukującego śmierć komórki (CIDEC).
Ostatnio opisaliśmy pacjentów z hipoplazją żuchwy, głuchotą i cechami progeroidalnymi (zespół MDP). Zespół ten charakteryzuje się kilkoma nakładającymi się, ale odrębnymi cechami klinicznymi w porównaniu z klasycznym MAD. Molekularne podłoże zespołu MDP nie zostało jeszcze poznane.
Ostatnio opisaliśmy również nowy zespół autozapalny, którego skutkiem są przykurcze stawów, zanik mięśni, niedokrwistość mikrocytarna i lipodystrofia wywołana panniculitis (JMP). Molekularne podłoże genetyczne tego zaburzenia pozostaje do ustalenia.
Dysplazja żuchwowo-krzyżowa (MAD) związana z lipodystrofią jest schorzeniem dziedziczonym w sposób autosomalny recesywny, charakteryzującym się objawami szkieletowymi oraz częściową lub uogólnioną lipodystrofią. Homozygotyczne lub złożone heterozygotyczne mutacje w genach LMNA i metaloproteinazy cynkowej (ZMPSTE24) zostały powiązane z MAD.
Podstawa genetyczna zespołu SHORT, NPS i niektórych typów MAD pozostaje do ustalenia.
Nabyte lipodystrofie
Nabyte lipodystrofie są spowodowane przez leki, mechanizmy autoimmunologiczne lub inne nieznane mechanizmy. Obejmują one lipodystrofię wywołaną wysoce aktywną terapią antyretrowirusową (HAART) u pacjentów zakażonych HIV (LD-HIV), nabytą lipodystrofię uogólnioną (AGL), nabytą lipodystrofię częściową (APL) i lipodystrofię zlokalizowaną.
Nabyte lipodystrofie nie mają bezpośredniego podłoża genetycznego. W ich powstawanie może być zaangażowanych wiele mechanizmów. Jednym z takich mechanizmów badanych przez dr Garg jest reakcja autoimmunologiczna, która niszczy prawidłowe komórki tłuszczowe i prowadzi do powstania APL. W badaniu przeprowadzonym we współpracy z National Institutes of Health (NIH) wykazaliśmy, że terapia zastępująca leptynę była korzystna dla poprawy hiperglikemii (podwyższony poziom cukru we krwi), hipertriglicerydemii (podwyższony poziom lipidów we krwi), insulinooporności (oporność na działanie hormonu insuliny) i stłuszczenia wątroby (nagromadzenie tłuszczu w wątrobie) u pacjentów z lipodystrofią.
Aby uzyskać więcej informacji na temat każdego z tych typów lipodystrofii oraz możliwości uczestniczenia w badaniach z dr Gargiem, zobacz Klasyfikacje. Badania doktora Garga nad lipodystrofiami są finansowane przez National Institutes of Health (NIH) oraz Clinical and Translational Research Center (CTRC).