Membrany są cienkimi warstwami tkanki nabłonkowej zwykle związanymi z leżącą u ich podłoża warstwą tkanki łącznej. Membrany pokrywają, chronią lub oddzielają inne struktury lub tkanki w organizmie. Cztery rodzaje błon to: 1) błony skórne; 2) błony surowicze; 3) błony śluzowe; oraz 4) błony maziowe.
Błoną skórną jest skóra. Skóra składa się z warstwy warstwowego nabłonka kolczastego (naskórka) mocno połączonego z grubą warstwą gęstej tkanki łącznej (skóry właściwej). Różni się ona od innych błon, ponieważ jest wystawiona na działanie powietrza i jest sucha.
Błony surowicze (lub serosae) składają się z nabłonka płaskiego prostego (mezotelium) podtrzymywanego przez warstwę tkanki łącznej (areolar). Te wilgotne błony wyściełają zamknięte, wewnętrzne podziały brzusznej jamy ciała. Trzy rodzaje błon surowiczych to: 1) opłucna, wyścielająca jamy opłucnej i pokrywająca płuca; 2) otrzewna, wyścielająca jamę otrzewnej i pokrywająca narządy jamy brzusznej; oraz 3) osierdzie, wyścielająca jamę osierdzia i pokrywająca serce.
Błony śluzowe (lub mucosae) składają się z tkanki nabłonkowej (zwykle warstwowego nabłonka płaskiego lub prostego nabłonka kolumnowego) na warstwie luźnej tkanki łącznej zwanej lamina propria (z łaciny, co oznacza „własną warstwę”). Błony śluzowe wyściełają jamy ciała, które otwierają się na zewnątrz, takie jak przewód pokarmowy, oddechowy, rozrodczy i moczowy. Błony te są utrzymywane w stanie wilgotnym przez wydzieliny ustrojowe.
Błony synowialne składają się z tkanki łącznej. Otaczają one jamę stawów, wypełniając przestrzeń płynem maziowym, który wytwarzają. Płyn maziowy smaruje końce kości, umożliwiając im swobodne poruszanie się.