Mięczaki Australii
| Anatomy of Molluscs | |
|
Mięczaki mają ogromny zakres kształtów i rozmiarów nawet z jednej grupy jak Gastropoda. Mają one jednak również wiele cech wspólnych. To jest to, co jest badane w tej sekcji. Shell Chityna jest twardym, półprzezroczystym węglowodanem. Egzoszkielety owadów są zbudowane z chityny. Konchiolina to złożone białko, które tworzy komory utrzymujące i łączące się z kryształami węglanu wapnia. |
 Anatomia „mięczaka uogólnionego” |
|
Płaszcz i jama płaszczowa Skrzela |
 Jedna strona płaszcza usunięta |
| Stopa Spodnia strona większości mięczaków składa się z umięśnionej stopy, która ma różne cele w różnych klasach. Na przykład, w ślimakach stopa wydziela śluz, który działa jako smar, aby pomóc w ruchu; w wielu muszlach stopa działa jako przyssawka przywiązując zwierzę do twardej powierzchni. W małżach stopa służy do zagłębiania się w osadzie; u głowonogów służy do napędu odrzutowego, a macki i ramiona powstają ze stopy. |
 Stopa ślimaka morskiego |
|
Radula Śluz, utworzony w ustach, miesza się z jedzeniem i jest popychany w kierunku żołądka przez rzęski. Niestrawione materiały są ściskane i pakowane, a następnie uwalniane przez odbyt do jamy płaszczowej i unoszone z dala od zwierząt przez prądy wodne. Ślimak |
 Wysoko powiększona radula ślimaka |
|
Szkielet hydrostatyczny jest strukturą występującą u wielu organizmów zimnokrwistych i miękkokrwistych.Organizmy zimnokrwiste i zwierzęta miękkie składają się z wypełnionej płynem jamy, coelom, otoczonej mięśniami. Ciśnienie płynu i działanie otaczających mięśni są wykorzystywane do zmiany kształtu organizmu i wytwarzania ruchu, takiego jak zagrzebywanie się lub pływanie. Haemocoel W otwartych układach krążenia (występujących u skorupiaków, owadów, mięczaków i innych bezkręgowców) krew nie krąży całkowicie w naczyniach, lecz jest pobierana ze skrzeli, pompowana przez serce i uwalniana bezpośrednio do przestrzeni (hemocelu) w tkankach, z których wraca do skrzeli, a następnie do serca. Nie ma naczyń włosowatych do powrotu krwi do serca. Serce |
 Otwarty układ krążenia |
Nerki
Wydalanie odbywa się przez parę „nerek” (nephridia), rurkowate struktury, które zbierają płyny z koelomii i wymieniają sole i inne substancje z tkankami ciała, gdy płyn przechodzi wzdłuż kanalików do wydalania. Nerki opróżniają się do jamy płaszczowej. Serce i „nerki” są ważną częścią układu krwionośnego, jak również układu rozrodczego i wydalniczego. Nerki” są ważną częścią układu wydalniczego, jak również ważną częścią układu rozrodczego i układu krążenia.
Układ nerwowy
Mięczaki mają dwie pary nerwów głównych (trzy u małży) trzewiowe obsługujące narządy wewnętrzne i pedałowe obsługujące stopę. Tylko niektóre gatunki mięczaków mają mózg.
Większość mięczaków ma głowę z oczami, a wszystkie mają parę macek z czujnikami, również na głowie, które wykrywają substancje chemiczne, wibracje i dotyk. Oczy kałamarnicy olbrzymiej są największe w królestwie zwierząt, prawie wielkości talerzy obiadowych.
Reprodukcja
Najprostszy system reprodukcyjny mięczaków polega na zapłodnieniu zewnętrznym. Dwie gonady znajdują się obok koelomy i uwalniają do niej komórki jajowe lub plemniki. Nerki wydobywają je z koelomy i uwalniają do jamy płaszczowej, skąd mogą przedostać się do wody lub na ląd. Niektóre mięczaki używają zapłodnienia wewnętrznego i/lub są hermafrodytami, funkcjonującymi jako obie płcie; obie te metody wymagają bardziej skomplikowanych systemów reprodukcyjnych.
Po zapłodnieniu jaja mięczaków morskich rozwijają się w planktoniczne larwy, które jedzą pływające cząstki. Ostatecznie larwa opada na dno morza i metamorfizuje w postać dorosłą.
Zaadaptowano z Wikipedii Mięczaki http://en.wikipedia.org/wiki/Mollusca
Następne: Aplacophora …