Micah to w zasadzie to samo imię co Michael, tylko ze staromodnym twistem. Imię Michał wywodzi się od hebrajskiego słowa „mikha’el”, które właściwie tłumaczy się na pytanie: „Kto jest jak Bóg?”. Tak, wydaje się to dziwne, aby mieć pierwsze imię, które w zasadzie zadaje pytanie; jednak uważa się, że pytanie jest retoryczne. Implikowana odpowiedź jest jasna: nikt nie jest jak Bóg. Dlatego tłumaczenie imienia Michał (a więc i Micheasz) jest często tłumaczeniem pokory. Michał był jednym z archaniołów, którzy stali blisko Boga i wykonywali Jego wyroki, a także obrońcą starożytnych Hebrajczyków. Michał był głównym przywódcą aniołów, którzy walczyli i pokonali smoka (tj. diabła), strącając go z nieba. Jako taki, stał się symbolem Kościoła Militant i patronem żołnierzy. Imię Michał niesie ze sobą poczucie mocy, odwagi i siły, ale także symbol pokory, wyrażony w prosty sposób przez znak zapytania. Poza wyraźnym skojarzeniem z Michałem, Micheasz był również noszony przez proroka w Biblii, w księdze Starego Testamentu, która nosi jego imię (pochodzi z końca VIII wieku p.n.e.). Podobnie jak współczesny mu Amos, Micheasz upomina miejską elitę za traktowanie ubogich. Micheasz staje się w pewnym sensie wróżbitą (ok, prorokiem), gdy jego przepowiednie zostają zapamiętane w późniejszej historii Izraela (widzi dzień, w którym Izrael i Juda zostaną zniszczone). Jest on również ważny dla wczesnego rozwoju chrześcijaństwa, gdy przepowiada, że „król żydowski” narodzi się w Betlejem. Micheasz był ulubieńcem narodu żydowskiego, a następnie purytanie podchwycili to imię w XVII wieku.