Wyobraź sobie taką sytuację: Kończysz trening, gdy jeden z Twoich kolegów z siłowni upada. Osoba stojąca nad nim gorączkowo pyta, czy ktoś wie, jak przeprowadzić resuscytację krążeniowo-oddechową. Czy zamarzasz? Czy też jesteś w stanie wskoczyć i potencjalnie uratować życie?
Resuscytacja krążeniowo-oddechowa, w skrócie CPR, może być czymś, czego nauczyłeś się na zajęciach z pierwszej pomocy lata temu, a potem szybko zapomniałeś. I to jest problem, ponieważ wiedza o tym, jak prawidłowo wykonywać resuscytację może oznaczać różnicę między życiem a śmiercią osoby, której serce się zatrzymało. Jeśli więc nie jesteś do końca pewien, jak działa resuscytacja krążeniowo-oddechowa lub jak ją wykonać w razie potrzeby, oto odświeżenie.
Jeśli serce osoby przestanie bić, resuscytacja krążeniowo-oddechowa może podtrzymać je do czasu, gdy będzie można otrzymać pomoc medyczną.
Reanimacja polega na pompowaniu klatki piersiowej osoby niezdolnej do pracy, aby pomóc w krążeniu krwi w całym organizmie po doświadczeniu nagłego zatrzymania krążenia, czyli kiedy jej serce przestaje bić, zgodnie z National Heart, Lung, and Blood Institute (NHLBI). Nagłe zatrzymanie krążenia zatrzymuje przepływ krwi do mózgu i innych ważnych organów, więc osoba może umrzeć w ciągu kilku minut, jak twierdzi NHLBI.
Dwa główne sposoby, dzięki którym można poznać, że ktoś, kto potrzebuje pomocy, ma do czynienia z nagłym zatrzymaniem krążenia, w przeciwieństwie do, powiedzmy, ataku serca (w którym resuscytacja nie może pomóc), to utrata przytomności i brak pulsu, jak zauważa NHLBI.
Jak sama nazwa wskazuje, nagłe zatrzymanie krążenia wydaje się zdarzać znikąd, ale mogą występować pewne znaki ostrzegawcze, w tym przyspieszone bicie serca, zawroty głowy lub uczucie lekkości tuż przed omdleniem. Niektórzy ludzie mogą również odczuwać ból w klatce piersiowej, duszności, nudności lub wymioty w ciągu godziny przed wystąpieniem nagłego zatrzymania krążenia.
Nagłe zatrzymanie krążenia występuje zazwyczaj, gdy arytmia (nieprawidłowość rytmu serca) sprawia, że serce danej osoby przestaje bić, zgodnie z danymi Kliniki Mayo. Arytmia, która nie zawsze jest niebezpieczna, jest często uleczalna, jeśli zostanie w porę wykryta. Zagrażający życiu rodzaj arytmii jest najczęściej związany z istniejącymi wcześniej schorzeniami serca, takimi jak choroba wieńcowa (która występuje, gdy tętnice ulegają zatkaniu), powiększone serce lub zawał serca. Jednak zagrażające życiu arytmie, które prowadzą do nagłego zatrzymania krążenia, mogą wystąpić u osób zdrowych, jeśli wystąpi czynnik wyzwalający, taki jak porażenie prądem, zażycie narkotyku, który zaburza pracę serca lub silne uderzenie w klatkę piersiową w okresie cyklu pracy serca, który jest najbardziej podatny na arytmię (tzw. commotio cordis). To dlatego czasami słyszy się o młodych, zdrowych ludziach umierających po uderzeniu w klatkę piersiową.
Reanimacja w ciągu pierwszych kilku minut może podwoić lub potroić szanse osoby na przeżycie. Bez niej szanse na przeżycie są niemal znikome.
Co roku ponad 350 000 osób doświadcza zatrzymania akcji serca poza szpitalem, według American Heart Association (AHA). Smutna prawda jest taka, że prawie 90 procent ludzi, którzy doświadczają zatrzymania krążenia poza szpitalem, umrze.
Ale resuscytacja krążeniowo-oddechowa może być instrumentalna w napędzaniu szans osoby na zrobienie tego, ponieważ ruch pompujący pomaga przenieść natlenioną krew w całym ciele, gdy ich serce nie może, Nicole Weinberg, M.D., kardiolog w Providence Saint John’s Health Center w Santa Monica w Kalifornii, mówi SELF. „Jeśli serce przestaje pompować, potrzebujesz innego mechanizmu, aby cała ta natleniona krew krążyła, szczególnie do mózgu”, mówi.
Czas jest tutaj szczególnie kluczowy, kardiolog Holly Andersen, M.D., kardiolog uczestniczący i dyrektor ds. edukacji i kontaktów zewnętrznych w Ronald O. Perlman Heart Institute w NewYork-Presbyterian/Weill Cornell Medical Center, mówi SELF. „Każda minuta bez resuscytacji, szansa na przeżycie maleje o 10 procent”, mówi dr Andersen. „W ciągu pięciu minut komórki mózgowe zaczynają umierać. W ciągu 10 minut szansa na przeżycie spada praktycznie do zera.”
Ludzie, których życie jest na linii po prostu nie mają luksusu czekania, aż dotrą do szpitala na leczenie, dlatego tak ważne jest, aby każdy – w tym ty – znał właściwy sposób prowadzenia resuscytacji.
Wbrew powszechnemu przekonaniu, nie musisz wykonywać resuscytacji metodą usta-usta.
Może słyszałeś lub uczono Cię, że resuscytacja zawsze obejmuje usta-usta, aby pomóc osobie, która kontynuuje oddychanie. W rzeczywistości eksperci twierdzą, że wcale nie musisz wykonywać sztucznego oddychania metodą usta-usta. Twój główny nacisk powinien być położony na ręczną resuscytację krążeniowo-oddechową.
Nie chodzi o to, że usta-usta nie są wartościowe, ale o to, że często nie są naprawdę konieczne (i mogą nawet zniechęcać ludzi do wskoczenia, aby pomóc nieznajomemu). Ręczna resuscytacja krążeniowo-oddechowa może być równie skuteczna jak ta wykonywana metodą usta-usta, ponieważ we krwi osoby poszkodowanej jest już zazwyczaj wystarczająco dużo tlenu, aby można było go rozprowadzić poprzez uciskanie klatki piersiowej – wyjaśnia dr Andersen. Ponadto, jak zauważa, większość ludzi nie wykonuje skutecznie resuscytacji metodą usta-usta, podczas gdy trudniej jest popełnić błąd w ręcznej resuscytacji krążeniowo-oddechowej.
Z tych powodów American Heart Association promuje resuscytację metodą usta-usta jako coś, co najlepiej wykonywać tylko po odbyciu szkolenia, podczas gdy każdy może wykonywać ręczną resuscytację krążeniowo-oddechową.
Właściwy sposób wykonywania resuscytacji krążeniowo-oddechowej jest w rzeczywistości dość prosty i polega na używaniu rąk do pompowania klatki piersiowej osoby poszkodowanej do czasu przybycia pomocy.
Kampania Hands Only CPR, dzięki uprzejmości instytucji takich jak The NewYork-Presbyterian Hospital, przedstawia dokładne kroki, które należy wykonać, aby prawidłowo przeprowadzić resuscytację nastolatka lub osoby dorosłej (aby ułatwić zapamiętanie tych kroków, wystarczy pamiętać: Sprawdź, Zadzwoń, Uciśnij):
- Sprawdź, czy dana osoba reaguje, dotykając jej ramienia, i poszukaj oznak oddychania.
- Zadzwoń pod numer 911 lub poproś kogoś innego, aby zadzwonił pod numer 911 i podaj wszystkie istotne informacje, o które poprosi dyspozytor, takie jak Twoja lokalizacja.
- Ucisk: Klęcząc nad osobą, połóż jedną rękę na drugiej, przeplatając palce górnej ręki tak, aby były podwinięte pod spód, podczas gdy palce dolnej ręki są proste. Trzymaj ramiona prosto i naciskaj mocno i szybko na klatkę piersiową osoby z piętą dłoni.
Celem jest wykonanie dwóch ucisków, które są głębokie na co najmniej dwa cale co sekundę, lub około 100 do 120 razy na minutę. Możesz pompować razem z tym pamiętnym wersem z piosenki Bee Gee „Stayin' Alive” w głowie, aby śledzić, jak szybko należy naciskać, Jennifer Haythe, M.D., współdyrektor Centrum Kobiet dla zdrowia sercowo-naczyniowego na Columbia University Irving Medical Center i kardiolog w NewYork-Presbyterian / Columbia, mówi SELF. Kampania Hands Only CPR ma również listę odtwarzania innych piosenek, które pasują do rachunku.
Pamiętajcie, że resuscytacja jest inna dla dzieci i niemowląt, więc upewnijcie się, że przyjrzycie się temu, jeśli chcecie pogłębić swoją wiedzę w tych dziedzinach.
Wyjaśnijmy kilka innych błędnych przekonań na temat resuscytacji krążeniowo-oddechowej, które mogą powstrzymać cię od skoku na pomoc w nagłych wypadkach – na przykład, że ktoś może cię pozwać, ponieważ zraniłeś go w procesie ratowania życia.
Powtarzam, resuscytacja krążeniowo-oddechowa jest kluczową i potencjalnie ratującą życie procedurą, którą każdy może i powinien umieć wykonać. Ale istnieje wiele błędnych przekonań, które mogą powstrzymać cię przed wskoczeniem do akcji i udzieleniem pomocy, gdy jest ona potrzebna. Oto kilka największych z nich:
-
Trzeba mieć certyfikat, aby wykonywać resuscytację krążeniowo-oddechową: Nie, nieprawda, mówi dr Haythe. Jasne, są szkolenia z zakresu resuscytacji, w których można uczestniczyć, ale każdy może prowadzić resuscytację, o ile zna jej etapy i ma siłę ciała pozwalającą na wykonywanie ucisków, jak twierdzi AHA.
-
Reanimacja to zbyt duże ryzyko, ponieważ można kogoś zranić: Cóż, tak, możesz złamać komuś żebra podczas wykonywania CPR, ale to nie jest naprawdę ważne w wielkim schemacie rzeczy. „Najgorsze, co możesz zrobić, to nic nie robić” – mówi dr Andersen. „Oni umrą bez twojej pomocy. Złamania żeber goją się.”
-
Możesz zostać pozwany, jeśli zranisz kogoś podczas wykonywania resuscytacji krążeniowo-oddechowej: „Ze względu na przepisy dotyczące dobrego samarytanina, nie możesz zostać pozwany za próbę przeprowadzenia resuscytacji krążeniowo-oddechowej u ofiary nagłego zatrzymania krążenia” – mówi dr Haythe. Haythe mówi.
Prawa Dobrego Samarytanina oferują ochronę prawną ludziom, którzy próbują pomóc osobom rannym lub chorym w miejscach publicznych. W każdym stanie (i Dystrykcie Kolumbii) istnieją przepisy, które bronią cię, jeśli próbujesz przyjść komuś z pomocą, wykonując resuscytację krążeniowo-oddechową – mówi dr Andersen. Tak jak ty starasz się mieć plecy tej osoby, tak prawo Dobrego Samarytanina ma twoje. Z tym, że konkretne szczegóły różnią się w zależności od lokalizacji, więc poszperaj trochę, jeśli jesteś ciekawy, jak jesteś chroniony tam, gdzie mieszkasz.
Podsumowanie: Nauka CPR jest jednym z najszybszych i najłatwiejszych sposobów, aby pomóc w nagłych wypadkach. „Ludzie umierają, ponieważ osoby postronne nie wiedzą, co robić” – mówi dr Andersen. „Musimy, aby każdy wiedział, jak uratować życie.”
Powiązane:
- Różnica pomiędzy atakiem serca, udarem, a zatrzymaniem akcji serca
- 9 przyczyn przypadkowego bólu w klatce piersiowej
- Tu powinieneś się martwić o kołatanie serca
.