Powikłania porodowe odnoszą się do każdego nieprawidłowego stanu położniczego lub niekorzystnego zdarzenia występującego podczas ciąży, porodu lub dostawy, które może mieć negatywny wpływ na matkę lub dziecko. Powikłania położnicze są ostatecznie tym, co powoduje wszystkie urazy porodowe. Istnieje wiele dobrze znanych powikłań porodowych, które występują w pewnym procencie wszystkich ciąż z różną częstotliwością. Niektóre z tych powikłań są stosunkowo łagodne, podczas gdy inne mogą być niebezpieczne, a nawet zagrażające życiu.
Lista poniżej identyfikuje najbardziej niebezpieczne powikłania porodu. Są to komplikacje, które są najtrudniejsze dla lekarzy do zarządzania i które mają największy potencjał, aby spowodować katastrofalne obrażenia porodowe lub śmierć. Pamiętaj, że choć ważne jest, aby znać znaki ostrzegawcze, zdarzenia te są rzadkie.
(1) Pęknięcie macicy
Pęknięcie macicy znajduje się na szczycie naszej listy, ponieważ jest to prawdopodobnie najbardziej niebezpieczne ze wszystkich powikłań położniczych zarówno dla dziecka, jak i matki. Pęknięcie macicy to rzadkie zdarzenie, w którym ściana lub wyściółka macicy matki ulega rozerwaniu. Pęknięcie ściany macicy następuje nagle i zazwyczaj bez żadnego wcześniejszego ostrzeżenia. W ciężkich przypadkach, pęknięcie otwiera dziurę w ścianie macicy, pozwalając płynowi owodniowemu, a nawet dziecku wydostać się z macicy.
Powodem, dla którego pęknięcie macicy jest tak niebezpieczne jest to, że jak tylko dojdzie do pęknięcia, dziecko jest pod bezpośrednim zagrożeniem braku tlenu, co powoduje poważne uszkodzenie mózgu lub śmierć bardzo szybko. W momencie pęknięcia macicy, dziecko jest w niebezpieczeństwie. W zależności od ciężkości pęknięcia, dziecko musi zostać urodzone poprzez nagłe cięcie cesarskie w ciągu 10-30 minut, aby uniknąć wyniszczającego urazu mózgu lub śmierci.
Nawet w najlepszych okolicznościach, kiedy pęknięcie jest zdiagnozowane natychmiast, a lekarze są gotowi do nagłego cięcia cesarskiego, 10-30 minut to często za mało czasu. Jednak bardzo niewiele pęknięć macicy zdarza się w optymalnych okolicznościach. Chociaż większość pęknięć macicy ma miejsce w szpitalu podczas porodu, nie zawsze są one natychmiast rozpoznawane. Dlatego właśnie pęknięcie macicy jest tak bardzo niebezpiecznym zdarzeniem.
(2) Dystocja barkowa (3) Dystocja barkowa jest nagłym zdarzeniem, które może wystąpić nagle podczas porodu pochwowego, w którym bark dziecka utknął podczas wchodzenia do kanału rodnego, zwykle na kości miednicy matki. Wystąpienie dystocji barkowej podczas porodu stanowi nagłe zagrożenie dla dobra dziecka. Kiedy dziecko utknie w kanale rodnym z powodu dystocji barkowej, niedobór tlenu stwarza ryzyko urazu mózgu, a nawet śmierci, jeśli sytuacja nie zostanie szybko opanowana.
Dystocja barkowa wymaga od lekarzy szybkiego działania w celu uwolnienia dziecka, aby uniknąć urazu niedotlenieniowego. Istnieje szereg manewrów, które zwykle stosuje się w celu uwolnienia zakleszczonego barku. Jednak to, co sprawia, że dystocja barkowa jest szczególnie niebezpieczna dla dziecka, to fakt, że ma ona tendencję do bycia mieczem obosiecznym. Reakcja na dystocję barkową jest często tak samo niebezpieczna dla dziecka jak sam stan. W swoim pośpiechu, aby uwolnić ramię dziecka, lekarze i pielęgniarki na sali porodowej często używają zbyt dużej trakcji bocznej, czyli siły. Pociągają, pchają i skręcają zbyt mocno i zbyt szybko, co w efekcie prowadzi do obrażeń fizycznych dziecka.
Gdy dystocja barkowa nie jest opanowana wystarczająco szybko, wynikająca z niej deprywacja tlenowa może spowodować urazy mózgu i niepełnosprawność, taką jak porażenie mózgowe. Nadmierna siła w odpowiedzi na dystocję barkową może spowodować złamanie obojczyka lub uszkodzenie nerwów splotu ramiennego u podstawy szyi. Ten rodzaj uszkodzenia nerwów jest przyczyną specyficznego urazu porodowego zwanego porażeniem Erba.
(3) Wypadnięcie pępowiny
Kolejnym niebezpiecznym powikłaniem nagłym podczas porodu jest wypadnięcie pępowiny. Pępowina jest krytyczną linią życia łączącą dziecko i matkę. W normalnym porodzie, dziecko przechodzi przez kanał rodny jako pierwsze, a za nim podąża pępowina i łożysko. Do wypadnięcia dochodzi, gdy pępowina najpierw opada do otworu szyjki macicy, a potem kończy się przed dzieckiem, które wchodzi do kanału rodnego.
Jest to bardzo niebezpieczne, ponieważ główka dziecka spycha pępowinę w dół, co powoduje jej ściśnięcie o miednicę lub ściany kanału rodnego. To ściśnięcie lub uciskanie pępowiny może ograniczyć lub nawet całkowicie odciąć dopływ tlenu do dziecka od matki. Pępowina staje się coraz bardziej ściśnięta, gdy skurcze porodowe matki kontynuują spychanie dziecka w dół.
Kompresja wypadniętej pępowiny nakazuje natychmiastowe dostarczenie dziecka, aby uniknąć asfiksji porodowej. Jednym z powodów, dla których wypadnięcie pępowiny jest tak niebezpieczne jest fakt, że jest to jedno z niewielu zdarzeń, które może całkowicie odciąć dopływ tlenu do dziecka, w przeciwieństwie do zwykłego ograniczenia lub zmniejszenia jego ilości. Z tego powodu śmiertelność okołoporodowa w przypadku wypadnięcia pępowiny może wynosić nawet 50%. Na szczęście UCP jest bardzo rzadkim zjawiskiem, występującym w mniej niż połowie procenta wszystkich porodów. Ten niski wskaźnik występowania jest powodem, dla którego zajmuje on dopiero 3 miejsce na naszej liście.
(4) Chorioamnionitis
Chorioamnionitis jest powikłaniem w czasie ciąży, w którym infekcja bakteryjna matki przenika do płynu owodniowego i/lub błon płodowych. Infekcja zazwyczaj pochodzi z pochwy matki i rozprzestrzenia się w górę do macicy. Chociaż infekcje matki podczas ciąży są dość powszechne, chorioamnionitis jest unikalnym rodzajem infekcji matki, która nie jest powszechna (występuje tylko w 2% ciąż) i jest znacznie bardziej niebezpieczna.
Chorioamnionitis stawia płód w znacznym niebezpieczeństwie. Powodem, dla którego chorioamnionitis jest tak niebezpieczne, jest fakt, że infekcja w błonach płodowych może bezpośrednio zakłócić dopływ tlenu i substancji odżywczych od matki do dziecka. Nowe badania wykazały, że ten rodzaj infekcji wewnątrz owodniowej może spowodować prenatalne pozbawienie tlenu lub zaburzenie i spowodować urazy mózgu. Chorioamnionitis jest obecnie uznawane za istotną przyczynę porażenia mózgowego. Innym potencjalnym niebezpieczeństwem tego typu infekcji jest to, że może ona spowodować przedwczesny poród i poród, co znacznie zwiększa ryzyko poważnych urazów porodowych.
(5) Makrosomia płodowa
Makrosomia płodowa jest terminem naukowym dla dziecka, które jest zbyt duże dla bezpiecznego porodu pochwowego. Kliniczne definicje makrosomii płodowej różnią się, ale każde dziecko ważące ponad 9 funtów w pełnym terminie jest uważane za makrosomiczne. Sama w sobie makrosomia płodu nie jest stanem niekorzystnym dla zdrowia. Nie ma nic z natury niezdrowego w dużym dziecku. Niezdiagnozowana makrosomia płodu jest potencjalnie niebezpiecznym powikłaniem.
Poród przez pochwę nie jest bezpieczny dla makrosomicznych dzieci, ponieważ są one zbyt duże i istnieje duże prawdopodobieństwo, że utkną w kanale rodnym. Kiedy dziecko utknie w kanale rodnym podczas porodu, istnieje ryzyko pozbawienia go tlenu, co może spowodować poważne urazy mózgu.
Podstawowa literatura medyczna
„Epidemiology of Clinical Risks in Pregnancy and Childbirth” w Birth Settings in America: Outcomes, Quality, Access, and Choice wydanej przez National Academy of Sciences, luty 2020 r.
W tym rozdziale książki omówiono czynniki matczyne i płodowe, które zwiększają ryzyko powikłań ciąży w Stanach Zjednoczonych. Nadciśnienie tętnicze, cukrzyca ciążowa, położenie miednicowe, wieloraczki i wcześniejsze cesarskie cięcie należą do kluczowych klinicznych czynników ryzyka omawianych przez autorów.
Maternal Mortality: A US Public Health Crisis przez J. Phillip Gingey, American Journal of Public Health, marzec 2020.
W tym artykule, autor omawia przyczyny śmiertelności matek w USA. Pęknięcie macicy, zakażenia i choroby serca, mówi, są najczęściej wymienione przyczyny śmierci matek na świadectwach zgonu. Według autora, śmiertelność, której można zapobiec jest związane z problemami z dostępem do opieki, ubóstwa, rasy, a system opieki zdrowotnej, który jest czasami źle przygotowany do diagnozowania i radzenia sobie z tymi nagłymi przypadkami.
.