Nosorożec czarny, (Diceros bicornis), trzeci co do wielkości nosorożec i jeden z dwóch afrykańskich gatunków nosorożców. Czarny nosorożec zazwyczaj waży od 700 do 1300 kg (1500 i 2900 funtów); samce są tej samej wielkości co samice. Stoi 1,5 metra (5 stóp) wysokości przy ramieniu i ma 3,5 metra (11,5 stóp) długości. Nosorożec czarny zajmuje różnorodne siedliska, w tym otwarte równiny, rzadkie zarośla cierniste, sawanny, zarośla i suche lasy, a także lasy górskie i wrzosowiska na dużych wysokościach. Jest to selektywna przeglądarka, a trawa odgrywa niewielką rolę w jego diecie. Tam, gdzie w suchych siedliskach występuje duża ilość roślin sukulentowych, takich jak euforbie, może przetrwać bez płynącej wody. Tam, gdzie woda jest dostępna, picie jest regularne i częste; czarne nosorożce kopią również wodę w suchych korytach rzek. Zwykle są źle usposobione i nieprzewidywalne, mogą szarżować na każdy nieznany dźwięk lub zapach. Rozpoznane są cztery podgatunki, w tym jeden z Namibii, który żyje w warunkach niemal pustynnych.
Ariadne Van Zandbergen/Alamy
Czarny nosorożec był pierwotnie szeroko rozpowszechniony od Przylądka Dobrej Nadziei do południowo-zachodniej Angoli i w całej Afryce Wschodniej aż do Somalii, części Etiopii i Sudanu. Jego zasięg rozciągał się również na zachód przez północną strefę sawanny do jeziora Czad, północnego Kamerunu, północnej Nigerii, Burkina Faso, Wybrzeża Kości Słoniowej i prawdopodobnie Gwinei. Nosorożce czarne występowały licznie około 1900 roku; niektóre szacunki mówią o liczbie ponad miliona osobników. Gwałtowne kłusownictwo zmniejszyło całkowitą populację do około 2,400 do 1995 roku, ale od tego czasu wysiłki w zakresie ochrony doprowadziły liczbę do około 4,800. Nosorożce czarne zajmują obecnie znacznie mniejszy obszar, na którym występują w rozproszonych skupiskach, wiele z nich w parkach i rezerwatach. Gatunek ten nadal występuje w RPA, Namibii, Angoli, Zimbabwe, Mozambiku, Malawi, Zambii, Tanzanii, Kenii, Botswanie i Suazi. Populacje trzymane w dobrze strzeżonych małych sanktuariach i na ranczach zwierzyny szybko się powiększyły. Obecnie wyzwaniem jest ochrona wolno żyjących czarnych nosorożców w znacznie większych rezerwatach, takich jak Selous Game Reserve w Tanzanii, park wielkości Szwajcarii. RPA i Namibia mają więcej czarnych nosorożców niż jakiekolwiek inne kraje, ale przyszłość tych zwierząt poza parkami i rezerwatami jest raczej ponura.
Encyclopædia Britannica, Inc.
Encyclopædia Britannica, Inc.