Ponad 73% dorosłych w USA z nadwagą lub otyłością

Około 42% dorosłych Amerykanów miało otyłość w latach 2017-2018, wykazały dane National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES).

Wśród dorosłych w wieku 20 lat i starszych, 42,4% zostało zidentyfikowanych jako mających wskaźnik masy ciała (BMI) 30 lub wyższy, podczas gdy 9,2% miało ciężką otyłość, zdefiniowaną jako BMI 40 lub wyższy, poinformował Cheryl Fryar, MSPH, z National Center for Health Statistics w Hyattsville, Maryland, i współpracownicy.

Inne 30.7% dorosłych Amerykanów miało nadwagę, z BMI od 25 do 29.9.

Gdy wyniki zostały podzielone według wieku, dorośli w wieku od 40 do 59 lat widzieli najwyższe wskaźniki otyłości, z 45% tej grupy wiekowej z BMI 30 lub wyższym. Mężczyźni w średnim wieku mieli najwyższą częstość występowania otyłości, na poziomie 46%.

Nie jest zaskoczeniem, że wskaźniki otyłości różniły się również w zależności od pochodzenia etnicznego.

Najważniejsze jest to, że Amerykanie pochodzenia azjatyckiego, którzy nie są Amerykanami, konsekwentnie i w przeważającej większości mieli najniższe wskaźniki otyłości, z zaledwie 18% i 17% mężczyzn i kobiet pochodzenia azjatyckiego mających wskaźnik BMI powyżej 30 w ostatnim okresie badania.

Z drugiej strony, dorośli Amerykanie pochodzenia meksykańskiego mieli jedne z najwyższych wskaźników, z 51% mężczyzn i 50% kobiet z otyłością. Podobnie, 41% dorosłych mężczyzn rasy czarnej bez przynależności do USA miało otyłość, podobnie jak 57% dorosłych kobiet rasy czarnej.

„Chociaż BMI jest powszechnie stosowany jako miara tkanki tłuszczowej, na danym poziomie BMI, tkanka tłuszczowa może się różnić w zależności od płci, wieku, rasy i pochodzenia latynoskiego” – napisała grupa Fryar. „W szczególności, badania sugerują, że ryzyko zdrowotne może zaczynać się przy niższym BMI wśród Azjatów w porównaniu z innymi.”

Obecne rozpowszechnienie otyłości w USA jest w ostrym kontraście do tego, jak naród wyglądał kilka dekad temu.

W krajowych danych z okresu badania 1960-1962, tylko około 13,4% dorosłych miało otyłość i mniej niż 1% miało ciężką otyłość. W tym samym okresie, około 31,5% dorosłych Amerykanów miało nadwagę.

Od wczesnych lat 60-tych do dziś, jednakże, wskaźniki otyłości stale rosły w każdej dekadzie, podwajając się z 15% w latach 1976-1980 do 30,9% w latach 1999-2000.

Ale od przełomu wieków, wzrost wskaźników otyłości wydawał się nieco spowolnić, mimo że nadal wzrastał. Na przykład, jedyny czas, kiedy wskaźniki otyłości faktycznie spadły w ciągu ostatnich 60 lat to lata 2007-2008 i ponownie w latach 2011-2012.

W odniesieniu do dzieci, badacze odkryli, że 19,3% Amerykanów w wieku 2-19 lat miało otyłość, zdefiniowaną jako BMI na lub powyżej 95 percentyla na wykresie wzrostu. Obejmowało to około 6,1% dzieci, które zostały zidentyfikowane jako mające ciężką otyłość, mierzoną jako BMI na poziomie lub powyżej 120% 95. percentyla.

Oprócz tego kolejne 16,1% dzieci w USA miało nadwagę w okresie badania 2017-2018, zdefiniowaną jako na lub powyżej 85. percentyla na wykresie wzrostu BMI dla wieku w zależności od płci.

W tym czasie wskaźniki otyłości były najwyższe wśród nastolatków: 21% osób w wieku 12-19 lat miało otyłość, przy czym wskaźniki dla nastoletnich chłopców były nieco wyższe niż dla nastoletnich dziewcząt (23% vs 20%).

Podobnie jak u dorosłych, wskaźniki otyłości podążały za podobnymi wzorcami etnicznymi wśród dzieci. W przypadku chłopców, najwyższe wskaźniki otyłości zaobserwowano wśród dzieci pochodzenia meksykańsko-amerykańskiego (29%) i latynoskiego (28%), natomiast wśród dziewcząt najwyższe wskaźniki otyłości odnotowano wśród dzieci i młodzieży rasy czarnej (29%) i meksykańsko-amerykańskiej (25%).

Podobnie jak w przypadku dorosłych, otyłość wśród amerykańskich dzieci zmieniała się na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat. W okresie badań 1971-1974, tylko 5% dzieci w USA miało otyłość, a tylko 1% z tego podzbioru miało ciężką otyłość; tylko 10% dzieci miało wtedy nadwagę.