W Stanach Zjednoczonych, wysyłamy nasze 5- i 6-letnie dzieci do przedszkoli w całym kraju, aby mogły się rozwijać, uczyć i stać się przyszłymi liderami jutra.
Nauczyciele ponoszą dużą odpowiedzialność za szkolenie kolejnego pokolenia, a czasami prowadzenie zajęć nie jest tak proste, jak mogłoby się wydawać. Każdego dnia nauczyciele stoją na granicy między równością a sprawiedliwością w edukacji. To znaczy, zapewnienie uczniom takiej samej edukacji w przeciwieństwie do zapewnienia uczniom edukacji w specyficzny, spersonalizowany sposób, w jaki jej potrzebują.
Równość jest zdefiniowana przez Glossary of Education Reform jako obejmująca „szeroką gamę modeli edukacyjnych, programów i strategii, które mogą być uznane za sprawiedliwe, ale niekoniecznie równe.”Chociaż szkoła publiczna jest dostępna dla wszystkich uczniów, którzy mieszkają w dzielnicy, niektóre dzieci potrzebują więcej niż inni, aby odnieść sukces, ze względu na niepełnosprawność lub nierówności w życiu ucznia, takie jak nierówność dochodów. Zapewnienie większej równości w edukacji wyrównuje szanse uczniów, którzy zaczynają od tyłu w porównaniu do innych.
Podczas kadencji prezydenta Baracka Obamy, Departament Edukacji oferował granty, aby pomóc w promowaniu równości w edukacji.
Equality vs. Equity: A Matter of Enough
Równość i równość są ważne dla sukcesu ucznia na różne sposoby.
Równość oznacza sposób, w jaki ludzie są traktowani, np. zapewnienie uczniom równej ilości szacunku lub równej ilości instrukcji. Z drugiej strony, równość polega na zapewnieniu każdemu uczniowi narzędzi, których on lub ona potrzebuje, aby się rozwijać.
Niektórzy uczniowie potrzebują dodatkowej indywidualnej uwagi ze strony nauczycieli, aby w pełni zrozumieć daną koncepcję, a nawet szerzej, wielu uczniów ma różne style uczenia się. Niektórzy uczniowie wolą uczyć się za pomocą głosu (audio), podczas gdy inni są bardziej wzrokowcami. Inni są uczniami dotykowymi, preferującymi podejście praktyczne.
A poza środowiskiem nauczania, niektóre szkoły nie zapewniają równej edukacji swoim uczniom z powodu sytuacji społeczno-ekonomicznej ucznia, lub jak wygląda jego życie domowe.
Przypadki nierówności uczniów
Dziesiątki lat badań wykazały, że pierwsze pięć lat życia dziecka jest kluczowe dla rozwoju mózgu. Dzieci, które zaczynają się uczyć w młodym wieku, czy to od rodziców czytających im książki, czy też ucząc się liter alfabetu lub rozpoznawania zwierząt w zoo, mają przewagę nad uczniami, którym nie zapewniono tego przywileju w okresie dorastania.
Na przykład, możemy przyjrzeć się przypadkowi dwóch pięcioletnich dzieci. Jeden uczeń miał dostęp do książek przed przedszkolem, a drugi nie. Ponieważ pierwszy uczeń otrzymał od swoich rodziców przed rozpoczęciem tradycyjnej edukacji przewagę w czytaniu ze zrozumieniem i słownictwie, ten drugi będzie prawdopodobnie zaczynał od tyłu, gdy się do niej zapisze.
Podobnie, badania Seana F. Reardona z Uniwersytetu Stanforda zatytułowane The Widening Academic Achievement Gap between the Rich and the Poor wykazały, że uczniowie, którzy uczęszczali do przedszkola przed rozpoczęciem edukacji przedszkolnej, osiągali lepsze wyniki niż ci, którzy nie uczęszczali. W związku z brakiem wczesnego rozwoju poznawczego, uczniowie, którzy nie uczęszczali do przedszkola, przychodzą do przedszkola w gorszej sytuacji.
Innym przykładem nierówności uczniów jest sytuacja, gdy uczeń żyje blisko lub poniżej granicy ubóstwa.
Reardon stwierdził, że przepaść powiększa się między uczniami wychowanymi w gospodarstwach domowych o dochodach w 90. percentylu rozkładu dochodów rodzinnych a gospodarstwami domowymi o dochodach w 10. percentylu.
W porównaniu do danych z początku lat 40-tych, Reardon stwierdził, że luka w osiągnięciach dochodowych pomiędzy 90-tym i 100-tym percentylem studentów urodzonych w 2001 roku wzrosła do około 75%, przy stałym wzroście poszerzającym lukę od połowy lat 70-tych.
Dodatkowo, często zdarza się, że w gospodarstwach domowych na poziomie ubóstwa są rodzice, którzy walczą o zapłacenie rachunków i mogą być zmuszeni do pracy w długich godzinach, które uniemożliwiają im skupienie się na akademickiej przyszłości swoich dzieci.
Ostatni boom technologii w salach lekcyjnych w całym kraju jest również kolejnym przykładem nierówności wśród uczniów.
Podczas gdy wiele szkół na różnych poziomach społeczno-ekonomicznych jest w stanie zapewnić uczniom tablety, laptopy i inne urządzenia elektroniczne, są szkoły, które jeszcze nie udostępniły tej technologii swoim uczniom.
Technologia daje uczniom możliwość uczenia się nawet wtedy, gdy są z dala od klasy. Mogą uczyć się oglądając prezentacje PowerPoint lub wideo poprzez Blackboard lub inny program. Nauczyciele mogą nawet „odwrócić klasę”, co oznacza, że uczniowie najpierw przeglądają lekcję w domu, a następnie pracują nad tym, czego nauczyli się w klasie następnego dnia.
Ale uczniowie bez dostępu do technologii mogą pozostać w tyle.
Na koniec, istnieją przykłady dyskryminacji niektórych uczniów, które mogą ich powstrzymywać i nie pomóc im w osiągnięciu ich potencjału. W niektórych przypadkach uczniowie mniejszościowi są dyskryminowani i nie mają zapewnionej równości, której mogą potrzebować, aby odnieść sukces.
Bridging the Gap
W latach 2009-2018, kilka inicjatyw federalnych zostało rozwiniętych w interesie niwelowania nierówności akademickich. Oto kilka przykładów:
- Tytuł I: Ten program dotacji formuły zapewnia pomoc finansową dla lokalnych agencji edukacyjnych (LEA) i szkół z dużą liczbą lub wysokim odsetkiem dzieci z gospodarstw domowych o niskich dochodach, aby zapewnić, że uczniowie spełniają wymagające standardy państwowe.
- IDEA: The Individuals with Disabilities Education Act of 2004 (IDEA) „upoważnia formuły dotacji dla państw i uznaniowych dotacji do instytucji szkolnictwa wyższego i innych organizacji non-profit w celu wspierania badań, demonstracji, pomocy technicznej i rozpowszechniania, technologii i rozwoju personelu i rodziców szkolenia i centrów informacyjnych.”
- Promise Neighborhoods: Ten dyskrecjonalny i konkurencyjny program dotacji zapewnia fundusze na wsparcie organizacji non-profit, w tym organizacji non-profit opartych na wierze, instytucji szkolnictwa wyższego i plemion indiańskich w celu zapewnienia wszystkim dzieciom dorastającym w „dzielnicach obietnic” dostępu do wspaniałych szkół i wsparcia społeczności.
- Investing in Innovation: Ten program dotacji zapewnia fundusze „w celu wspierania LEAs i organizacji non-profit w partnerstwie z jednym lub więcej LEAs lub konsorcjum szkół.” Dotacje mają być przyznawane szkołom z rekordem poprawy osiągnięć uczniów i osiągnięć z innowacyjnymi praktykami, wśród innych kwalifikacji.
Weteran nauczyciel Shane Safir opracował serię strategii, aby zapewnić więcej sprawiedliwości w klasie.
- Poznaj każde dziecko: Kiedy nauczyciel poznaje wszystkich swoich uczniów, może dowiedzieć się, jaki styl uczenia się najlepiej współpracuje z uczniem i pomóc mu w osiągnięciu jego potencjału.
- Zostań ciepłym demaskatorem: Miej wysokie oczekiwania wobec swoich uczniów, ale także wspieraj je zaangażowaniem w sukces każdego ucznia.
- Praktykuj ocenę „lean-in”: Gdy nauczyciele poznają swoich uczniów, mogą zacząć układać historię uczenia się ucznia, tzn. jak podchodzi do zadań, jakie są jego mocne strony jako ucznia i z czym się zmaga.
- Bądź elastyczny w rutynowych działaniach: Bądź skłonny do „flex” lub odłożyć na bok plany całej klasy, aby skupić się na indywidualnej instrukcji.
- Uczyń to bezpiecznym, aby nie zawieść: Zazwyczaj, gdy dziecko nie zda testu lub czuje wstyd z powodu oceny, będzie siedziało cicho lub zachowywało się brawurowo. W klasie, w której panuje równość, należy stworzyć atmosferę, w której nie ma nic przeciwko porażkom i popełnianiu błędów.
- Kultura jest zasobem: Skorzystaj z indywidualnej kultury każdego z uczniów. Różnice między uczniami mają być celebrowane i cenione.
Make an Impact in Your Local School System
King University może pomóc Ci osiągnąć swoje cele zawodowe, wyposażając małe rozmiary klas z kompetentnymi wykładowcami, którzy mają swój sukces w umyśle.
.