Rażące niedbalstwo

Prawny termin rażące niedbalstwo odnosi się do czynu wykazującego poważne i lekkomyślne lekceważenie życia lub bezpieczeństwa innej osoby. Podczas gdy zwykłe zaniedbanie obejmuje brak zapewnienia odpowiedniego poziomu opieki lub ostrożności, rażące zaniedbanie jest znacznie poważniejsze w swoim poziomie apatii lub obojętności. Nawet w przypadkach, gdy ofiara nie może pozwać kogoś za zwykłe zaniedbanie, nadal może wnieść sprawę za rażące zaniedbanie. Aby zgłębić tę koncepcję, rozważ definicję rażącego zaniedbania.

Definicja rażącego zaniedbania

Nazwa

1. Działanie charakteryzujące się całkowitym lekceważeniem praw i/lub bezpieczeństwa innych osób oraz całkowitą obojętnością na konsekwencje tego działania.

Origin of Negligence

1300-1350 Middle English

Co to jest Gross Negligence

Gross negligence odnosi się do czynu podjętego bez zachowania nawet najbardziej podstawowej staranności wobec innych. Czyn taki obejmuje celowe lekceważenie bezpieczeństwa lub dobrego samopoczucia innej osoby. Rażące niedbalstwo nie odnosi się do czynów podejmowanych z zamiarem wyrządzenia szkody innej osobie, ale do czynów, o których sprawca wiedział lub powinien był wiedzieć, że spowodują one obrażenia lub szkody u innej osoby. Takie czyny mogą być postrzegane przez sądy jako graniczące z umyślnością, w zależności od poziomu lekkomyślności.

Przykład 1:

John zostaje poddany operacji usunięcia wyrostka robaczkowego. Po zabiegu u Jana pojawia się wysoka gorączka i inne objawy, które zaniepokoiły personel pielęgniarski. Po zbadaniu pacjenta okazuje się, że chirurg przypadkowo pozostawił w jego brzuchu gąbkę chirurgiczną, która wymaga drugiej operacji w celu jej usunięcia. Chirurg Johna postąpił niedbale, nie upewniając się, że wszystkie gąbki zostały policzone przed zakończeniem pierwszej operacji. Chociaż jest to przykre, jest to coś, co zdarza się sporadycznie.

Przykład 2:

John został poddany operacji usunięcia wyrostka robaczkowego. Kiedy budzi się po operacji, odkrywa, że chirurg pomylił go z innym pacjentem i amputował mu stopę, zamiast usunąć wyrostek robaczkowy. Chirurg i personel szpitala w tym przypadku dopuścili się rażącego zaniedbania, ponieważ każdy rozsądny człowiek zauważyłby, że jego pierwszym krokiem powinno być zidentyfikowanie pacjenta, na którym ma operować. Drugim krokiem powinno być potwierdzenie rodzaju operacji, jakiej potrzebuje pacjent, lub przynajmniej uświadomienie sobie, że amputuje zdrową kończynę.

Przykład rażącego niedbalstwa

Podstawowa zasada społeczna i prawna mówi, że każdy ma obowiązek zachowania „należytej staranności”, aby uniknąć spowodowania obrażeń lub szkód u innej osoby. „Rozsądna troska” oznacza podejmowanie kroków, które każda rozsądna osoba podjęłaby w celu zapewnienia, że nie wyrządzono szkody innej osobie. Jeśli ktoś nie dochowa należytej staranności, a ktoś dozna urazów lub szkód, może zostać pociągnięty do odpowiedzialności cywilnej. Jeśli, z drugiej strony, ta osoba nie tylko nie zachowuje należytej ostrożności, ale działa z lekkomyślnością, która daje rozsądnym ludziom zastanowienie, lub z umyślnym i bezdusznym lekceważeniem bezpieczeństwa lub zdrowia innych osób, może to być uznane za rażące niedbalstwo.

• Przykład wypadku bez niedbalstwa – Społeczna liga piłki nożnej gra w piłkę nożną w każdy czwartek i sobotę wieczorem w lokalnym parku, gdzie przyjaciele i rodziny zbierają się, aby dopingować drużyny. Brent kopie piłkę, która uderza mężczyznę stojącego przy linii bocznej, powodując uraz głowy. Gracze podejmują rozsądną ostrożność, grając na boisku piłkarskim, a nie na czyimś podwórku, a mocno kopnięte piłki idące na manowce są po prostu częścią gry. Z tego powodu, gracze nie są winni zaniedbania.
• Przykład zaniedbania – Liga piłki nożnej potrzebował więcej miejsca parkingowego dla widzów, a więc zaznacza się mały odcinek nieruchomości, która jest bardzo blisko do jednego końca pola. Podczas pierwszego meczu po oddaniu do użytku nowego miejsca parkingowego, gracz kopie piłkę obok bramki, w przednią szybę, rozbijając ją. Liga nie dołożyła należytej staranności, aby zapewnić, że samochody zaparkowane w pobliżu wydarzenia będą poza zasięgiem gry. Po działał niedbale w wyborze miejsca do parkowania samochodów, liga może być pociągnięty do odpowiedzialności za szkody.
• Przykład rażącego zaniedbania – Podczas jednego z meczów piłki nożnej wymienionych powyżej, Grant pobiera piłkę Brent miał kopnął z pola, a w jego żywiołowości, chwycił metalowe krzesło trawnik siedzący na linii bocznej, i spiked go, uderzając innego przechodnia. Rzucanie krzesłami nie jest rozsądnie przewidywanym działaniem podczas gry w piłkę nożną, a Grant nie tylko nie rozejrzał się za osobami postronnymi, ale działał lekkomyślnie rzucając krzesłem, nie zważając na bezpieczeństwo innych. Grant dopuścił się rażącego niedbalstwa.

Zrzeczenia się odpowiedzialności i rażące niedbalstwo

Ludzie są proszeni o podpisanie zrzeczenia się odpowiedzialności przed dopuszczeniem ich do wielu codziennych czynności, od uczestnictwa w szkolnym programie sportowym, do wizyty u lekarza. Przez wiele lat laicy byli w błędnym przekonaniu, że zwolnienie z odpowiedzialności „nie jest warte papieru, na którym zostało napisane”. W miarę jak sądy zaczęły uderzać w roszczenia odpowiedzialności przeciwko dostawcom różnych usług, pojęcie to zostało zastąpione przekonaniem dostawców, że zrzeczenie się odpowiedzialności jest równoznaczne z ogólną ochroną w każdej sytuacji.

Gdy osoba podpisuje zrzeczenie się odpowiedzialności, zgadza się nie pociągać dostawcy usług do odpowiedzialności za obrażenia lub szkody wynikające z zaniedbania dostawcy. Chociaż takie zwolnienie zwalnia dostawcę od odpowiedzialności z powodu wspólnych błędów, wad lub błędów, które występują, zakładając, że dostawca podjął rozsądną ilość opieki, aby zapobiec błędowi. Zwolnienie z odpowiedzialności nie ma jednak zastosowania do kwestii rażącego zaniedbania, umyślnego lub lekkomyślnego postępowania lub działań podjętych z zamiarem wyrządzenia szkody.

Na przykład:

Obóz wspinaczkowyUpClimb organizuje wycieczki wspinaczkowe dla ludzi w każdym wieku i na każdym poziomie umiejętności. W piątek rano Chuck przeprowadza rutynową kontrolę sprzętu wspinaczkowego, który ma być wykorzystany na obozie w weekend, w którym wezmą udział dzieci w wieku 12-14 lat. Chuck odkrywa, że zapięcie na jednym z kasków nie trzyma się pewnie, ale ponieważ nie mógł sprawić, by się trzymało, wrzucił kask razem z resztą sprzętu dla dzieci.

Sobotnie popołudnie, podczas wspinaczki na 30-stopową ścianę skalną, Johnny, 12-letni chłopiec, który miał na sobie uszkodzony kask, spadł ze skały, lądując na głowie. Kask Johnny’ego, nie trzymając się pewnie, przekręcił się na jedną stronę, pozwalając, by niechroniona głowa Johnny’ego uderzyła o skałę na ziemi. Johnny doznał poważnego wstrząśnienia mózgu, które, jak twierdzą lekarze, może pozostawić go z długotrwałymi problemami.

Mimo że rodzice Johnny’ego podpisali zwolnienie z odpowiedzialności, kiedy zarejestrowali syna na obóz, prawdopodobnie nie chroniłoby ono obozu w tej sytuacji. Podczas gdy wypadki się zdarzają, obóz i jego pracownicy mają obowiązek dołożyć wszelkich starań, aby zapewnić bezpieczeństwo swoich klientów. Chociaż Chuck przeszedł przez ruchy obowiązkowego sprawdzenia sprzętu, nie potraktował tego poważnie i pozwolił na użycie uszkodzonego elementu wyposażenia. Rodzice Johnny’ego mogą złożyć pozew cywilny na podstawie deliktu rażącego zaniedbania. Jeśli wygrają, mogą otrzymać pieniądze na zapłacenie rachunków za leczenie Johnny’ego, jak również inne odszkodowania pieniężne.

Rażące zaniedbanie i błąd w sztuce lekarskiej

Wiele stanów podjęło kroki w celu ograniczenia pozwów o błąd w sztuce lekarskiej, czyniąc go trudniejszym i mniej opłacalnym do pozwania dostawcy usług medycznych. Skuteczne pozwy powszechnie obejmują rażące zaniedbania w zapewnieniu opieki medycznej. Większość przypadków błędów medycznych wymaga wykorzystania świadków ekspertów, takich jak inni lekarze, aby wyjaśnić, dlaczego opieka świadczona była rażąco niedbała.

W niektórych sytuacjach, sprawa o błąd w sztuce może przebiegać bez świadków ekspertów, na doktrynie prawnej res ipsa loquitur, co oznacza „rzecz mówi sama za siebie”. W takim przypadku, postępowanie jest tak lekkomyślne, lub błąd tak wielki, że byłby oczywisty nawet dla osoby bez wykształcenia medycznego. Przykładem tego może być chirurg, który amputuje niewłaściwą nogę, lub pielęgniarka, która ignoruje czerwoną bransoletkę alergologiczną pacjenta w szpitalu i podaje mu lek, na który jest uczulony, powodując ciężką reakcję alergiczną.

Pomimo, że wszyscy dostawcy usług medycznych wymagają od pacjentów podpisania zrzeczenia się odpowiedzialności, zanim zostaną poddani leczeniu, takie zrzeczenie nie ochroni dostawcy przed takimi rażąco niedbałymi czynami.

Konsekwencje prawne rażącego niedbalstwa

W większości zwykłych roszczeń o niedbalstwo, powód otrzymuje odszkodowanie wyrównawcze, jeśli sąd orzeknie na jego korzyść. Odszkodowanie to jest w formie pieniężnej, aby zwrócić poszkodowanym ich koszty leczenia, utracone zarobki, koszty sądowe i straty. W roszczeniach dotyczących rażącego zaniedbania, sąd może przyznać odszkodowanie karne w zależności od faktów w sprawie.

Odszkodowania karne mają na celu uniemożliwienie pozwanemu dalszego angażowania się w niebezpieczne zachowania. Odszkodowania karne często występują w formie bardzo wysokich nagród pieniężnych, chociaż niektóre stany nakładają ograniczenia na kwotę, którą powód może zebrać. W niektórych przypadkach, zarzuty karne mogą być również wniesione przeciwko osobie działającej w rażącym niedbalstwie.

Obrona przed rażącym niedbalstwem

Rażące niedbalstwo jest złem cywilnym popełnionym przeciwko osobie lub podmiotowi i podlega karom w procesie cywilnym. Wnosząc pozew cywilny o rażące niedbalstwo, powód musi wykazać, że pozwany miał obowiązek wykazać się odpowiednią dozą ostrożności wobec powoda, oraz że jego umyślne lub lekkomyślne działanie spowodowało szkody powoda.

Przy obronie przed pozwem o rażące niedbalstwo, pozwany może próbować zniweczyć jedno lub więcej roszczeń powoda. Wspólne obrony do rażącego niedbalstwa obejmują:

• Pozwany zachował się w sposób rozsądny, biorąc pod uwagę okoliczności towarzyszące incydentowi
• Pozwany nie miał obowiązku wobec powoda
• Pozwany nie spowodował szkód powoda
• Własne zachowanie powoda przyczyniło się do jego własnych szkód (określane jako „przyczynienie się do zaniedbania”)
• Powód wiedział, że działalność, która doprowadziła do jego szkód, była działalnością niebezpieczną, a mimo to zdecydował się zaangażować w działalność mimo to (określane jako „przejęcie ryzyka”)

Gross Negligence Leads to Death

On 25 czerwca 2009 ikona pop-gwiazda Michael Jackson zmarł w swoim domu w Los Angeles, California. Jego lekarz, Conrad Murray, próbował go reanimować, ale te próby zawiodły. Próby ratowników medycznych również nie powiodły się. Wyniki autopsji pokazały, że Jackson miał duże ilości propofolu, silnego środka znieczulającego, w swoim systemie, który spowodował zatrzymanie akcji serca. Miejski koroner orzekł, że śmierć była zabójstwem, po którym Dr. Conrad Murray został aresztowany i oskarżony o nieumyślne zabójstwo.

Odkryto, podczas dochodzenia, że Dr. Murray dostarczał Jacksonowi leki, aby pomóc mu się uspokoić i zasnąć. Doktor twierdził, że niektóre noce, Jackson błagał go o lekarstwa. W nocy, kiedy Jackson zmarł, wziął osiem tabletek Ativan i dawkę propofolu. Te leki doprowadziły do jego śmierci. Prokuratorzy twierdzą, że lekarz działał lekkomyślnie, nie zachowując rozsądnej ostrożności podczas podawania propofolu Jacksonowi w jego domu.

Sprawa karna przeciwko Dr. Murray’owi była oparta na przekonaniu prokuratury, że podczas gdy on wyraźnie nie miał zamiaru spowodować śmierci Jacksona, jego administracja i praktyki przepisywania leków były naruszone standardem opieki, który inni rozsądni lekarze zachowaliby w podobnych okolicznościach. To naruszenie było tak lekkomyślne, że wzrosła do poziomu przestępczego zaniedbania. 7 listopada 2011 r. sąd uznał Murraya za winnego i skazał go na cztery lata więzienia. Został zwolniony niecałe dwa lata później.

Powiązane terminy i zagadnienia prawne

• Pozew cywilny – Pozew wniesiony do sądu, gdy jedna osoba twierdzi, że poniosła stratę z powodu działań innej osoby.
• Odszkodowanie – Nagroda pieniężna w ramach rekompensaty za straty finansowe, utratę lub uszkodzenie własności osobistej lub nieruchomości, lub uraz.
• Pozwany – strona, przeciwko której złożono pozew w sądzie cywilnym, lub która została oskarżona o przestępstwo lub wykroczenie.
• Liable – Odpowiedzialny przez prawo; być prawnie odpowiedzialny za działanie lub zaniechanie.
• Monetary Damages – Orzeczenie sądu przyznające określoną kwotę pieniędzy osobie za szkody poniesione w wyniku działań innej osoby.
• Zaniedbanie – Brak działania lub brak zachowania poziomu ostrożności innego rozsądnie rozważnego człowieka, od którego można oczekiwać działania w podobnych okolicznościach.
• Powód – Osoba, która wnosi powództwo przeciwko innej osobie lub podmiotowi, np. w procesie cywilnym lub postępowaniu karnym.
• Odszkodowania karne – Pieniądze przyznane poszkodowanemu powyżej i poza ich rzeczywistych szkód, w przypadkach, gdy działania pozwanego są złośliwe, lub tak lekkomyślne, że dają rozsądnej osobie pauzę.
• Lekkomyślność – pochopne, nieostrożne lub lekkomyślne zachowanie, które ignoruje możliwość niebezpiecznych konsekwencji.
• Ofiara – osoba, która została zraniona, zabita lub w inny sposób poszkodowana w wyniku czynu przestępczego, wypadku lub innego zdarzenia.

.