Lipopolisacharyd (LPS) jest głównym składnikiem molekularnym zewnętrznej błony bakterii Gram-ujemnych i służy jako fizyczna bariera zapewniająca bakterii ochronę przed otoczeniem. LPS jest również rozpoznawany przez układ immunologiczny jako marker wykrywający inwazję patogenu bakteryjnego, odpowiedzialny za rozwój odpowiedzi zapalnej, a w skrajnych przypadkach za wstrząs endotoksyczny. Ze względu na te funkcje, interakcja LPS z cząsteczkami wiążącymi LPS przyciąga wiele uwagi. Przykładem takich cząsteczek są peptydy przeciwdrobnoustrojowe (AMPs). Są one dużym repertuarem peptydów kodowanych przez geny, produkowanych przez organizmy żywe wszystkich typów, które służą jako część wrodzonej odporności chroniącej je przed inwazją patogenów. Wiadomo, że AMP oddziałują z LPS z dużym powinowactwem. Właściwości biofizyczne AMP oraz sposób ich oddziaływania z LPS decyduj± o ich biologicznej funkcji, wrażliwo¶ci bakterii na ich działanie, a także zdolno¶ci LPS do aktywacji układu odporno¶ciowego. W niniejszym artykule omówione zostan± najnowsze badania dotycz±ce molekularnych mechanizmów leż±cych u podstaw tych oddziaływań, ich wpływu na oporno¶ć bakterii na AMPs, jak również ich możliwo¶ci neutralizowania wstrz±su endotoksycznego wywołanego przez LPS.