Spider Monkey – Genus Ateles
Opis
Znanych jest 7 podgatunków Spider Monkey. Należą one do klasy małp Nowego Świata. Uważa się, że są one największe spośród wszystkich różnych małp w tej konkretnej klasie. Mogą one być wykorzystywane do różnych rodzajów eksperymentów laboratoryjnych zbyt i często są. Jest to spowodowane tym, że są one blisko spokrewnione z ludźmi i wydaje się, że jest ich bardzo dużo.
Anatomia
Z bardzo długimi kończynami Spider Monkey może przypominać pająka na wiele sposobów. To właśnie od niego pochodzi jej imiennik. Mogą one ważyć do 20 funtów z cienkimi, dyndającymi kończynami, które są bardzo silne. Ogon jest również bardzo długi i mają zdolność do podnoszenia rzeczy i trzymać je z tym ogonem.
Jest to jeden z niewielu gatunków małp na świecie, które nie mają kciuków. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że jak myślą, że wszystkie małpy mają przeciwstawne kciuki. Można je znaleźć w różnych kolorach. Kolory te często zależą od tego, gdzie żyją, jak również od tego, do jakiego podgatunku należą. Takie ubarwienie może zawierać odcienie bieli, złota, czerni, brązu, pomarańczy i czerwieni.
Te są bardzo szybkie i zwinne Małpy. Mają też grube futro na całym ciele z wyjątkiem twarzy. Istnieją legendy o tym, że Pajęcza Małpa jest zła, ale wielu ekspertów uważa, że wielu ludzi po prostu bało się fizycznego wyglądu tego bardzo osobliwego zwierzęcia.
Ewolucja
Przodkowie Pajęczej Małpy należą do grupy gatunków plejstoceńskich. Skamieniałe szczątki datowane na miliony lat temu wskazują, że występowały one kiedyś na Kubie i w Hiszpanii. Możliwe jest, że rdzenni mieszkańcy przywieźli te małpy, gdy przybyli do nowego świata. W ten sposób małpy te musiały przystosować się do nowego środowiska. Ich ciała musiały się zmienić, aby mogły dokonać niezbędnych adaptacji.
Ewolucja Pająka Małpy jest bardzo trudna do określenia. Elementy dentystyczne nie mogą być stosowane z skamielin, jak kształt i rozmiar z nich może być wynikiem żywności jedzą, a nie fakt, że zmieniły się w projekcie choć proces ewolucji. Rozwój obojczyka, którego wczesne skamieniałości nie posiadają, jest bardzo interesujący dla wielu badaczy.
Małpa pająk – rodzaj Ateles.
Zachowanie
Małpa pająk odgrywa bardzo ważną rolę w swoim naturalnym środowisku. Są one jednym z głównych roznosicieli nasion roślin, kwiatów i owoców. Bez ich pomocy byłoby niezwykle trudno, aby takie źródła nowej roślinności rosły w obszarach leśnych.
Małpy te żyją w grupach liczących około 35 członków. Są one prowadzone przez samicę, która decyduje, jak duża grupa będzie się stać. Tam, gdzie jest dużo jedzenia i schronienia, nie będzie miała nic przeciwko temu, aby rosła. Może ona jednak zdecydować, że grupa stała się zbyt duża, aby poradzić sobie w obecnym środowisku. Jeśli tak się stanie, rozbije je na mniejsze grupy i rozdzielą się. W ten sposób jest większa szansa, że więcej z nich będzie mogło się rozwijać.
Małpa Pająk jest dobrze znana z bycia gadułą. Zależą one od ich wokalizacji do ostrzegania się nawzajem o problemach, do łączenia się, do ochrony swoich młodych, a nawet do ochrony swojego środowiska. Są w stanie poruszać się szybko i będą to robić, aby pozostać bezpiecznymi.
Siedlisko i dystrybucja
Dzisiaj naturalne środowisko dla Pająka Małpy obejmuje południowy kraniec Meksyku i obszary rozproszone wokół Brazylii. Żyją one w obszarach, które oferują ogromne lasy deszczowe, dzięki czemu mają dużo obszaru do pokrycia. Szukają regionów, które oferują baldachim nad nimi też. They try to find moist areas to meet their needs but will live in dryer locations if they must.
They like to be in areas that haven’t been disturbed. To może być trudne choć z ludźmi wokół i przejmując wiele miejsc. Kiedy obszary zostały rozdrobnione przez ludzi te Spider Monkeys mogą już nie chcieć tam żyć.
Jest wiele z tych małp żyjących w niewoli, jak również. Są one ogromną atrakcją w ogrodach zoologicznych i przyciągają tłumy. Ich obecność pomaga również w rozpowszechnianiu informacji, że ochrona tych małp i wielu innych jest konieczna, jeśli mają one być w stanie przetrwać w przyszłości.
Dieta i zwyczaje żywieniowe
Małpa Pająk zależy w dużej mierze od owoców znalezionych w naturalnym środowisku dla ich diety. Tylko około 10% spożywanych przez nie pokarmów to inne owoce. Nie skubią one jednak tych owoców. Zamiast tego otwierają usta i połykają je w całości. Ich układ trawienny jest tak zaprojektowany, aby z łatwością sobie z tym poradzić. To zmniejsza ilość czasu, który zajmuje im szukać żywności.
Co jest bardzo interesujące jest to, że grupy Spider Monkey będą miały wzory, które podążają do karmienia. Dominująca samica będzie odpowiedzialna za to, kiedy te czasy karmienia wystąpią. Ona będzie starać się utrzymać je na harmonogramie, jak to tylko możliwe. They typically will feed a couple of times as day.
Gdy mają mało owoców do konsumpcji, będą próbować znaleźć soki. Mogą również spożywać korę z drzew. Mają ostre paznokcie i używają jej do zdzierania zewnętrznej warstwy. Następnie mogą znaleźć w jej wnętrzu wilgotne elementy, które mogą je utrzymać do czasu, aż znajdą się lepsze zasoby żywności.
Matka z niemowlęciem.
Reprodukcja
Nie ma ustalonego sezonu godowego dla Spider Monkey. Samice mają jednak kontrolę nad tym, kiedy to nastąpi. Badania pokazują, że kiedy mają wystarczająco dużo jedzenia, przechodzą w cykl rujowy. Jeśli nie są one coraz wystarczająco dużo żywności choć nie są one zamiar kojarzyć w ogóle. This is why it can be tough to get the numbers back up out there in the wild for them.
The females are very particular about the male in the group they will mate with. Mogą one odwrócić kilka z nich przed wyborem jednego. Po pomyślnym kojarzeniu jest około dwóch ćmy później, kiedy dziecko będzie urodzony. Jest to bardzo rzadkie dla bliźniąt przyjechać. Młode będą pod dobrą opieką matek pielęgnacyjnych i członków grupy. Będą one karmić z mleka matki przez około 10 miesięcy.
Młode pozostaną bardzo blisko swoich matek, aż są one około 3 lat życia. W tym czasie zarówno samce jak i samice muszą odejść. Będą musieli znaleźć inną grupę do życia lub stworzą własną.
Predatorzy
Nie ma zbyt wielu drapieżników Spider Monkey. Głównymi, których muszą się obawiać są orły i inne rodzaje ptaków. Sowy i jastrzębie często żywią się młodymi, więc kiedy stają się starsze, zagrożenie jest mniejsze. W tym środowisku są różne węże. Niektóre z nich zabijają Spider Monkey z trucizną, a inne duszą je.
W wielu obszarach Jaguar jest głównym drapieżnikiem Spider Monkey. Są niesamowitymi łowcami i są w stanie podkraść się do nich. Mogą również szybko wspiąć się na drzewa bez żadnych problemów. Największym problemem dla tych małp choć są ludzie. Wciąż uszczuplają las drzew i to zabiera naturalne siedlisko dla Spider Monkey.