To jest druga z czteroczęściowej serii poświęconej wielkim ideom zawartym w książce Raya Kurzweila Singularity Is Near.części serii poświęconej wielkim ideom zawartym w książce Raya Kurzweila The Singularity Is Near. Koniecznie przeczytaj pozostałe artykuły:
- Czy koniec prawa Moore’a powstrzyma wykładniczy wzrost mocy obliczeniowej?
- How to Think Exponentially and Better Predict the Future
- Ray Kurzweil Predicts Three Technologies Will Define Our Future
„Technologia wykracza poza zwykłe tworzenie narzędzi; jest to proces tworzenia coraz potężniejszej technologii przy użyciu narzędzi z poprzedniej rundy innowacji.” -Ray Kurzweil
Dziesięć lat temu smartfony (w takiej formie, w jakiej znamy je według dzisiejszych standardów) nie istniały. Trzy dekady wcześniej nikt nie posiadał nawet komputera. Pomyśl o tym – pierwsze komputery osobiste pojawiły się około 40 lat temu. Dziś wydaje się, że prawie każdy wpatruje się w świecący, podręczny komputer. (Według raportu Pew dwie trzecie Amerykanów posiada taki komputer.)
Intuicyjnie wydaje się, że technologia rozwija się szybciej niż kiedykolwiek. Ale czy tak jest naprawdę? Według Raya Kurzweila – tak, zdecydowanie tak. W swojej książce The Singularity Is Near, Kurzweil pokazuje coraz szybsze tempo rozwoju technologii i wyjaśnia siłę, która za tym wszystkim stoi.
W tym artykule poznamy wyjaśnienie Kurzweila dotyczące tej siły napędowej, którą nazwał prawem przyspieszonego zwrotu, oraz zaskakujące implikacje przyspieszenia rozwoju technologii.
Prawo Moore’a jest znane, ale nie jest wyjątkowe
Czipy komputerowe stają się coraz potężniejsze, a jednocześnie kosztują coraz mniej. Dzieje się tak dlatego, że w ciągu ostatnich pięciu dekad liczba tranzystorów – czyli maleńkich elementów elektrycznych, które wykonują podstawowe operacje – na pojedynczym chipie regularnie się podwajała.
To wykładnicze podwajanie, znane jako Prawo Moore’a, jest powodem, dla którego nowoczesny smartfon mieści tak wiele zawrotnych możliwości w tak małym opakowaniu.
Postęp technologiczny w dziedzinie chipów komputerowych jest dobrze znany, ale zaskakująco nie jest to przypadek szczególny. Szereg innych technologii wykazuje podobny wykładniczy wzrost, niezależnie od tego, czy są to bity przechowywanych danych, czy zapisane pary zasad DNA. Rezultat jest ten sam: możliwości wzrosły o tysiące, miliony i miliardy przy niższych kosztach w ciągu zaledwie kilkudziesięciu lat.
Powyższe wykresy pokazują kilka przykładów przyspieszających technologii, ale przykładów jest mnóstwo. Nie zależą one bezpośrednio od podwojenia liczby tranzystorów – a jednak każdy z nich porusza się po własnej krzywej wykładniczej, tak jak robią to chipy komputerowe.
Co się dzieje?
Zgodnie z prawem przyspieszenia zwrotu, tempo postępu technologicznego – zwłaszcza technologii informacyjnych – rośnie wykładniczo w czasie, ponieważ istnieje wspólna siła napędzająca go. Bycie wykładniczym, jak się okazuje, polega na ewolucji.
Technologia jest procesem ewolucyjnym
Zacznijmy od biologii, dobrze znanego procesu ewolucyjnego.
Biologia doskonali naturalne „technologie”, że tak powiem. W DNA istot żywych zapisane są plany użytecznych narzędzi, znanych jako geny. Ze względu na presję selektywną – czyli „przetrwanie najlepiej przystosowanych” – korzystne innowacje są przekazywane potomstwu.
Jak ten proces rozgrywa się pokolenie po pokoleniu w geologicznych skalach czasowych, chaotycznie, ale stopniowo, następuje niesamowity rozwój. Bazując na postępie genetycznym, a nie zaczynając od nowa, organizmy z czasem zwiększyły swoją złożoność i możliwości. Ta innowacyjna siła jest widoczna niemal wszędzie, gdziekolwiek spojrzymy dziś na Ziemi.
„Ewolucja stosuje dodatnie sprzężenie zwrotne” – pisze Kurzweil. „Bardziej sprawne metody wynikające z jednego etapu postępu ewolucyjnego są wykorzystywane do tworzenia następnego etapu.”
Wśród wielu innowacji biologii znajdują się komórki, kości, oczy, kciuki, mózgi – a z kciuków i mózgów – technologia. Według Kurzweila, technologia jest również procesem ewolucyjnym, jak biologia, tylko że przechodzi od jednego wynalazku do następnego o wiele szybciej.
Cywilizacje rozwijają się poprzez „repurposing” pomysłów i przełomów swoich poprzedników. Podobnie, każda generacja technologii opiera się na postępach poprzednich generacji, co tworzy pętlę pozytywnego sprzężenia zwrotnego ulepszeń.
Ważną ideą Kurzweila jest to, że każda nowa generacja technologii stoi na ramionach swoich poprzedników – w ten sposób ulepszenia w technologii umożliwiają następną generację jeszcze lepszej technologii.
Ewolucja technologiczna przyspiesza wykładniczo
Ponieważ każda generacja technologii jest lepsza od poprzedniej, tempo postępu z wersji na wersję przyspiesza.
Aby to zobaczyć, wyobraźmy sobie, że produkujemy krzesło przy pomocy narzędzi ręcznych, elektronarzędzi i w końcu linii montażowych. Produkcja staje się szybsza po każdym kroku. Teraz wyobraźmy sobie, że każda generacja tych narzędzi jest wykorzystywana do projektowania i budowania lepszych narzędzi. Kurzweil sugeruje, że taki proces jest w grze w projektowaniu coraz szybszych chipów komputerowych z oprogramowaniem i komputerami używanymi przez inżynierów.
„Pierwsze komputery były projektowane na papierze i montowane ręcznie. Dziś projektuje się je na komputerowych stacjach roboczych, przy czym komputery same opracowują wiele szczegółów projektu następnej generacji, a następnie produkuje się je we w pełni zautomatyzowanych fabrykach przy ograniczonej interwencji człowieka.” – Ray Kurzweil, The Singularity Is Near
To przyspieszenie może być mierzone w „zwrotach” technologii – takich jak szybkość, wydajność, cena-wydajność i ogólna „moc”- które również poprawiają się wykładniczo.
Ponadto, gdy technologia staje się bardziej efektywna, przyciąga więcej uwagi. Wynikiem tego jest zalew nowych zasobów – takich jak zwiększone budżety na badania i rozwój, rekrutacja największych talentów itp. – które są kierowane na dalsze doskonalenie technologii.
Ta fala nowych zasobów wyzwala „drugi poziom” wzrostu wykładniczego, gdzie tempo wzrostu wykładniczego (wykładnik) również zaczyna przyspieszać.
Jednakże określone paradygmaty (np, układy scalone) nie będą rosły wykładniczo w nieskończoność. Rosną one aż do wyczerpania swojego potencjału, w którym to momencie nowy paradygmat zastępuje stary.
Zaskakujące implikacje prawa przyspieszonego powrotu
Kurzweil napisał w 2001 roku, że co dekadę nasze ogólne tempo postępu podwajało się, „Nie doświadczymy 100 lat postępu w XXI wieku – będzie to raczej 20 000 lat postępu (w dzisiejszym tempie).”
To sugeruje, że horyzonty dla niesamowicie potężnych technologii mogą być bliższe niż nam się wydaje. Niektóre z przewidywań Raya Kurzweila z ostatnich 25 lat mogły wydawać się naciągane w tamtym czasie – ale wiele z nich miało rację.
Jak w 1990 roku, kiedy przewidział, że komputer pokona zawodowego szachistę do 1998 roku, co spełniło się w 1997 roku, kiedy Garry Kasparov przegrał z Deep Blue firmy IBM. (Teraz, w 2016 r., komputer opanował jeszcze bardziej skomplikowaną grę Go-, czego niektórzy eksperci nie spodziewali się przez kolejną dekadę.)
Jesteśmy dopiero 15 lat w XXI wieku, a postęp jest oszałamiający – globalne przyjęcie Internetu, smartfony, coraz sprawniejsze roboty, ucząca się sztuczna inteligencja. Pierwszy ludzki genom zsekwencjonowaliśmy w 2004 roku kosztem setek milionów dolarów. Teraz maszyny mogą sekwencjonować 18 000 rocznie za 1000 dolarów za genom.
To tylko kilka przykładów na to, że prawo przyspieszonego zwrotu napędza postęp. Ponieważ przyszłość zbliża się znacznie szybciej, niż zdajemy sobie z tego sprawę, krytyczne jest myślenie wykładnicze o tym, dokąd zmierzamy i jak się tam dostaniemy.
Aby dowiedzieć się więcej o wykładniczym tempie technologii i przewidywaniach Raya Kurzweila, przeczytaj jego esej z 2001 r. „The Law of Accelerating Returns” i książkę „The Singularity Is Near”.
Image Credit:
Jesteśmy uczestnikiem Amazon Services LLC Associates Program, programu reklamy afiliacyjnej mającego na celu zapewnienie nam środków do zarabiania opłat poprzez łączenie się z Amazon.com i stronami stowarzyszonymi.