„Obsesyjne przywiązanie Puchatka do miodu” i „powtarzające się zachowania związane z liczeniem” dały badaczom powód do przypuszczeń, że cierpi on również na Obsesyjne Zaburzenie Kompulsywne.
Piglet
Piglet, według ekspertów, wyraźnie cierpi na Uogólnione Zaburzenie Lękowe.
Spekulują oni, że gdyby został zdiagnozowany, gdy był młody, „mógłby zostać poddany działaniu środka przeciwlękowego… i uchronić się przed emocjonalną traumą, której doświadczył, próbując uwięzić heffalumpów”.
Eeyore
Prawdopodobnie najmniej zaskakująca ze wszystkich jest diagnoza depresji u Eeyore’a. Niestety, klinicyści nie mają wystarczających informacji, aby ostatecznie stwierdzić, czy stan Kłapouchego jest „dziedziczną, endogenną depresją, czy też… jakaś wczesna trauma przyczyniła się do jego chronicznego negatywizmu”.
Sowa
Diagnoza dla Sowy została jednogłośnie przyjęta: „Oczywiście bystry, ale dyslektyczny.”
„Jego przejmujące próby zatuszowania deficytów fonologicznych są podobne do tego, co widzimy dzień w dzień u innych tak dotkniętych.”
Roo
Podczas gdy badacze po prostu mówią, że martwią się o dziecko Roo, ponieważ dorasta w domu z jednym rodzicem, Internet dość dziwacznie podjął się zdiagnozowania u Roo autyzmu.
Shea i koledzy mówią jednak: „Przewidujemy, że pewnego dnia zobaczymy przestępcę, zmęczonego, dorastającego Roo, który będzie się kręcił późno w nocy na szczycie lasu, na ziemi zaśmieconej rozbitymi butelkami po ekstrakcie słodu i niedopałkami wędzonych ostów.”
Kanga
Znowu, kliniczną diagnozą dla Kangi było to, że jest „nieco nadopiekuńcza”, jednak Internet zdecydował, że przekłada się to na Zaburzenie Lęku Społecznego.
Tigger
Pomimo, że Dr Shea powiedziała iNews, „na długo zanim dowiedziałam się czym jest ADHD, wiedziałam, że Tygrys ma zachowania, które są niezwykle impulsywne”, Tygrys nie otrzymał oficjalnie tej diagnozy w artykule w czasopiśmie Kanadyjskiego Stowarzyszenia Medycznego. Zamiast tego, podkreślają oni „powtarzający się wzorzec zachowań ryzykownych” Tygrysa.
„Spójrz, na przykład, na jego impulsywne pobieranie próbek nieznanych substancji, kiedy po raz pierwszy przybywa do Hundred Acre Wood,” mówią badacze. „Z najłagodniejszą prowokacją próbuje miodu, rogów siana, a nawet ostów.”
„Tygrys nie zna potencjalnych rezultatów swoich eksperymentów.”
Rabbit
Rabbit, najwyraźniej, jest narcyzem.
„Zauważamy jego tendencję do bycia niezwykle ważnym dla samego siebie i jego dziwny system przekonań, że ma wiele relacji i przyjaciół.
„Wydaje się, że ma nadrzędną potrzebę organizowania innych, często wbrew ich woli, w nowe grupy, z nim samym zawsze na szczycie struktury raportowania.”
Christopher Robin
Badacze, co ciekawe, nie oferują żadnej diagnozy dla Christophera Robina, poza wskazaniem na jego „całkowity brak nadzoru rodzicielskiego” i „fakt, że to dziecko spędza czas rozmawiając ze zwierzętami”.
Alternatywnie, Internet jest dość pewny Christopher może być zdiagnozowany ze schizofrenią, biorąc pod uwagę, że manifestuje szereg fikcyjnych postaci z własnego umysłu.
Oczywiście, kiedy A. A. Milne napisał Kubusia Puchatka i opublikował opowiadanie w 1926 roku, dokładnie żadna z tych kategorii diagnostycznych nie istniała.
Nie było czegoś takiego jak ADHD czy OCD, a rozumienie depresji i schizofrenii było zupełnie inne.
Więc zastosowanie tych zaburzeń do postaci Kubusia Puchatka jest całkowicie anachroniczne, choć może wydawać się interesujące.
Zostaje jednak pytanie, czy Milne zamierzał, aby jego postacie reprezentowały różne elementy dysfunkcji psychicznych, nawet jeśli nie były one konceptualizowane w sposób, w jaki są obecnie?
Prawdopodobnie nigdy nie dowiemy się tego na pewno.