Brad Keselowski jest typem faceta z dziedzictwem.
To rodzaj perspektywy, którą nabywa się podczas jazdy dla Rogera Penske, zanurzając się w legendarnej kulturze Penske Perfect, jednocześnie pracując nad potwierdzeniem własnej linii rodzinnej jako syn wyścigowy w trzecim pokoleniu Boba Keselowskiego.
Zawsze było wiele dla Keselowskiego, aby żyć do.
Nawet po zdobyciu mistrzostwa NASCAR Cup Series w 2012 roku, Keselowski mówił o potrzebie wygrania drugiego, ponieważ 'sukces nie jest mierzony przez zdolność do zrobienia czegoś raz, jest mierzony przez zdolność do zrobienia czegoś dwa razy.'
Okazjonalnie polaryzujący, ale zawsze przemyślany w swoim przekazie, Keselowski jest świadomy wpływu swoich słów, a także swojej odpowiedzialności jako ambasadora sportu.
Keselowski nie jest tu dzisiaj, goniąc to dziedzictwo-definiujące drugie mistrzostwo, gdyby nie Dale Earnhardt Jr. oferując mu strzał w tym, co jest teraz NASCAR Xfinity Series z powrotem w 2007 roku. Przed tym, Keselowski był czeladnikiem, który ścigał się dla różnych zespołów po drugiej stronie garażu.
Tak w NASCAR mówi się o zespołach spoza pierwszej dwudziestki w punktacji, które parkują na tyłach garażu, lub czasami w ogóle nie mają działających boksów.
Tam właśnie Keselowski rozpoczął swoją karierę.
Mimo, że Keselowscy pochodzili z rodziny wyścigowej, nie byli zamożni i trzeba było wykorzystać każdą okazję i łut szczęścia, aby Michigander przebił się przez szklany sufit i wylądował w Team Penske.
Germain Racing zatrudnił Keselowskiego na jeden raz podczas wyścigu serii Truck w Memphis w 2007 roku. Ted Musgrave został zawieszony przez NASCAR tydzień wcześniej z powodu odwetowego zachowania na torze wobec Kelly’ego Biresa.
Keselowski zdobył pole startowe i walczył przez cały wyścig. Earnhardtowie zwrócili na niego uwagę i podpisali z nim kontrakt jeszcze w tym samym roku.
Wygrał w Talladega w swoim piątym starcie w Cup Series w 2009 roku dla Jamesa Fincha – prowadząc samochód z drugiej strony garażu.
To był prekursor podpisania przez Keselowskiego umowy z Penske.
To tylko krótka wersja bardzo długiego i fortunnego ciągu wydarzeń, który wylądował Keselowskiego na najwyższym poziomie dyscypliny. Nie było to łatwe, i pomimo całego talentu na świecie, Keselowski musiał drapać się i pazurami, aby potwierdzić to przekonanie w sobie.
Co więc jeśli, kilka lat po ustanowieniu siebie jako topowego faceta, mógł ułatwić to swoim współczesnym archetypom? Co by było, gdyby Keselowski mógł zapewnić młodym kierowcom taką samą szansę, jaką dał mu Dale Jr?
Taka jest historia Brad Keselowski Racing.
„Jedną z rzeczy, które uważałem za naprawdę fajne, było to, kiedy dostałem swoją pierwszą profesjonalnie sponsorowaną jazdę z JR Motorsports” – powiedział Keselowski. „Miałem szczęście, że wygrałem jako najpopularniejszy kierowca. To była dla mnie najfajniejsza rzecz na świecie.
„Oczywiście, część tego pochodziła ze sławy i popularności, jaką miał Dale Jr. i przekazał mi. Ale przez ostatnie kilka sezonów zespołu ciężarówek, chciałem się upewnić, że nasi kierowcy mieli również taką samą szansę.”
Brad Keselowski Racing zawiesił działalność po sezonie 2017 Truck Series, ale dopiero po wygraniu 11 razy w 10 sezonach. Co ważniejsze, jego dziedzictwo nie znajduje się w sali z trofeami czy na banerach zwycięstw, ale raczej z jego byłymi kierowcami, którzy ukończyli ściganie w niedziele.
– Ryan Blaney, Team Penske No. 12
– Tyler Reddick, Richard Childress Racing No. 8
– Chase Briscoe, Stewart-Haas Racing No. 14
– Ross Chastain, Chip Ganassi Racing No. 42
– Austin Cindric, mistrz Team Penske Xfinity Series
– Daniel Hemric, weteran Cup Series i Xfinity Series
Keselowski w pojedynkę zajmował się rozwojem kierowców w porównaniu z wielopoziomowym programem Toyota Racing Development i wyprodukował tyle samo gwiazd. Jego zespoły były finansowane głównie przez sponsorów, których sam pozyskał, a następnie wydał kierowcom, w których wierzył.
„Odnoszą sukcesy z własnych powodów, to nie tylko dzięki mnie” – powiedział Keselowski. „Ale świadomość, że miałem w tym swój udział, jest dla mnie bardzo fajna. To sprawia, że czuję, że byłem w stanie zostawić ślad w tym sporcie, który był większy niż tylko jazda i naprawdę spłacić go na wiele sposobów.”
Keselowski otrzymuje kredyt, ponieważ jego nazwisko było na znaku, ale wszyscy wskazują na generalnego menedżera Jeremy’ego Thompsona za zapewnienie fundamentów i kultury Brad Keselowski Racing.
„Darzę go naprawdę dużym szacunkiem”, powiedział Keselowski, „ponieważ powiedziałby: 'oto najlepsi ludzie, z którymi musisz porozmawiać', a on zdałby mi raport i powiedział, co mają do powiedzenia.
„Stamtąd wymyślilibyśmy plan i zobaczyli, czy to ma sens.”
Każdy z absolwentów BKR przeszedł na jazdę dla różnych zespołów i producentów, ale ich historie zaczęły się w ten sam sposób -.- od rozmowy z Thompsonem.
Reddick po raz pierwszy spotkał Thompsona po wygraniu swojego debiutu w K&N Pro Series w Rockingham w 2012 roku. Thompson był spotting dla Brett Moffitt i miał jeszcze podjąć pracę w Brad Keselowski Racing. Odezwą się ponownie 10 miesięcy później na Eldorze.
„Byliśmy częścią zaproszonego pola, które jeździło Late Models i tak się złożyło, że mogliśmy spotkać się z Bradem w garażu, usiąść i porozmawiać z nim o prowadzeniu ciężarówek” – powiedział Reddick. „I to właśnie otworzyło mi drzwi do ścigania się z nimi.”
Hemric wygrał wyścig Pro Late Model w 2012 roku na domowym torze Keselowskiego, Auto City Speedway w Clio, wydarzenie nazwane BRAD 100 i sponsorowane przez samą gwiazdę NASCAR. Wygrał na IRP kilka tygodni później z Keselowskim w obecności podczas weekendu Brickyard 400.
„Brad akurat tam był, podszedł i powiedział, 'stary, wyrabiasz sobie nawyk wygrywania, kiedy jestem w pobliżu', a to było w 2012 roku. Zacząłem widzieć Jeremy’ego Thompsona wokół więcej, jak Reddick powiedział, a ja faktycznie poznałem go przez moją żonę (Kenzie Ruston), kiedy się ścigała.
„Nadążał za tym, co robiłem, a pod koniec 2015 roku zapytał, co robię. Nie miałem żadnych planów …. i to właśnie wtedy zaproponowali mi tam moją umowę.”
Thompson dołączył do BKR w 2012 r. po stint menedżerskim w Cup Series z MB2 Motorsports, ale przyjął pracę dopiero po naciśnięciu mistrza Cup Series na jego cele organizacyjne.
„Zapytałem go, 'dlaczego chcesz to zrobić'”, wspomina Thompson. A on odpowiedział mi, że jeśli szukasz zespołu z kierowcą weteranem i szansą na mistrzostwo pod klucz, to nie jest to odpowiednie miejsce.”
„Brad wyjaśnił, że chce kontynuować rodzinne dziedzictwo, bazować na tym, co jego rodzina zrobiła przez poprzednie 30 lat i chce się odwdzięczyć w taki sam sposób, w jaki Dale Jr. dał mu szansę.”
Keselowski i Thompson byli na tej samej stronie.
„Naprawdę lubiłem pracować z młodszymi kierowcami”, powiedział Thompson — i to pokazało.
„Musieli być szybcy, numer jeden,” powiedział Thompson o procesie. „Jeśli nie byli szybcy, żadna z innych rzeczy nie miała znaczenia.
„Ale potem wszystko sprowadza się do profesjonalizmu – jak zachowywali się w stosunku do swoich sponsorów. Brad i ja rozmawialiśmy o tym, czy moglibyśmy kiedyś zobaczyć młodego kierowcę ścigającego się w niedziele i w ten sposób podejmowaliśmy nasze decyzje.”
Blaney dał zespołowi pierwsze zwycięstwo na Iowa Speedway w 2012 roku i stał się najbardziej zwycięskim kierowcą w historii Brad Keselowski Racing z czterema zwycięstwami w klasyfikacji generalnej.
„Nigdy nie zapominasz tych ludzi, którzy dają ci strzały – znikąd,” powiedział Blaney. „W tamtym czasie startowaliśmy w małym zespole. Brad był na tyle hojny, że dał nam szansę, a my mieliśmy szczęście, że to się udało. … Nadal patrzę na niego jak na mentora i kolegę z zespołu – i przyjaciela.”
Reddick wygrał trzy razy.
„To przejście, z szutru na asfalt, nie było łatwe i musiałem się wiele nauczyć bardzo szybko,” powiedział Reddick. „Miałem wokół siebie wielu naprawdę dobrych ludzi, od Jeremy’ego po szefa ekipy Douga Randolpha.
„To był inny sposób myślenia i styl jazdy niż w wyścigach cieplnych i wyścigach pełnych do tych maratonów, a to nawet nie obejmuje innych rzeczy, takich jak sponsoring i jak być profesjonalistą. Jestem bardzo wdzięczny, że firmy Cooper Standard i Draw-Tite były cierpliwe wobec mnie.”
Ale przecież o to właśnie chodziło, prawda?
„Brad zgromadził tych sponsorów i mógł z nimi zrobić wszystko” – powiedział Thompson. „Wierzył w zapewnienie młodym kierowcom takich możliwości, jakie dał mu Dale Jr.
„Naszym celem było zawsze stawianie ich w najlepszej pozycji do ścigania się w soboty, a potem w niedziele. Fakt, że tak wielu z nich przeszło do udanych karier jest ogromnym powodem do dumy.”
Thompson mówi, że byli kierowcy Brad Keselowski Racing są nadal w grupie wiadomości tekstowych z nim, Keselowskim, ich szefami załogi i PR rep Jimmy White.
„Kiedy jeden z nich dobrze sobie radzi, będziemy im gratulować”, powiedział Thompson. „Ale najtrudniejszą rzeczą dla mnie jest oglądanie ich w różnych zespołach i ściganie się ze sobą i chęć wysłania im SMS-a, aby przywieźli go do domu w jednym kawałku. Nie zdejmuj kolegi z drużyny. Wciąż postrzegam ich jako nasze dzieci.”
W erze pay-to-play, z młodymi kierowcami przynoszącymi własne fundusze, aby zasadniczo kupić możliwość ścigania się, model Brad Keselowski Racing nie był finansowo zrównoważony.
Keselowski powiedział, że zespół tracił ponad milion dolarów rocznie przez jego ostatnie cztery sezony. Powiedział, że utrzymywał go, ponieważ to było „w jego sercu”, aby nadal zapewniać platformę dla młodych kierowców.
Zamknął się pod koniec sezonu 2017, Keselowski repurposing jego 70,000 sq.-.ft. sklep wyścigowy, aby utworzyć Keselowski Advanced Manufacturing, hybrydowy zakład produkcyjny technologii obróbki.
Jego nowa klientela obejmuje ALSCO, BIG Kaiser Precision Tooling Inc, GE Additive, Mazak Corp. i Pinnacle X-Ray Solutions.
Do czasu, gdy podjęto decyzję o zamknięciu zespołu, Thompson powiedział, że wszyscy pogodzili się z nieuniknionym. Keselowski przeniósł White’a do Team Penske, aby służył jako jego osobisty przedstawiciel ds. public relations.
Keselowski zaoferował każdemu, kto nie był w stanie zapewnić sobie pracy w innym zespole, rolę w jego nowej organizacji.
Keselowski wykonał podobne gesty podczas pandemii COVID-19, oferując zatrudnienie wyłącznie z puli ludzi z branży NASCAR, którzy stracili pracę podczas wiosennego spowolnienia gospodarczego.
„Czas był w sam raz”, powiedział Thompson. „W tym czasie właśnie testowaliśmy silnik Ilmor (spec) w Darlington. Byliśmy w stałej komunikacji z NASCAR na temat inicjatyw, które nadchodziły, ale nie miały one na celu zbiorowej lub natychmiastowej zmiany dynamiki finansowej.
„Brad chciał uruchomić swoje nowe przedsięwzięcie i czas był po prostu odpowiedni.”
Zespół wyszedł na szczyt, Briscoe wygrywając finał sezonu 2017 na Homestead Miami Speedway, zanim został nazwany pierwszym kierowcą w ramach nowego programu rozwoju Ford Performance.
„Po tym, jak wygrałem wyścig ARCA w Chicagoland, Brad przedstawił się i powiedział mi, że NASCAR to winda,” powiedział Briscoe. Powiedział, 'Kiedy już zabierze cię na szczyt, musisz wysłać ją w dół' i to właśnie chciał dla mnie zrobić.
„Prawdę mówiąc, Brad jest całym powodem, dla którego dostałem kontrakt na rozwój Forda. Bez niego nie ma mowy, żebym tu dziś siedział”.
Kiedy zespół został zamknięty, Keselowski powiedział, że podjął decyzję z pewnym przekonaniem, że Brad Keselowski Racing może powrócić jako organizacja Cup Series w dół drogi.
Chciał spędzić następne kilka lat ucząc się od Rogera Penske i że Keselowski Advance Manufacturing byłby ważnym pojazdem zaprojektowanym, aby to marzenie stało się ewentualną rzeczywistością.
Na razie BKR żyje w postaci młodych kierowców ścigających się w Cup i Xfinity po otrzymaniu takich samych możliwości, jakie Earnhardt zapewnił Keselowskiemu, ponieważ zawsze wraca się do Dale’a Jr.
I podobnie jak Earnhardt, który nadal prowadzi organizację, która wystawia samochody od podstaw do najwyższych poziomów, Keselowski ma nadzieję, że zamknięcie Brad Keselowski Racing to tylko koniec rozdziału, a nie koniec całej książki.
„Wiem, że przyjdzie taki dzień, kiedy nie będę mógł już być kierowcą wyścigowym”, powiedział Keselowski. „To jest ten słodko-gorzki dzień, który jest przede mną. A kiedy ten dzień nadejdzie, nie chcę po prostu zostawić tego sportu za sobą. Chciałbym nadal mieć powód, by przychodzić na tor wyścigowy nie tylko po to, by oglądać. Co to będzie w przyszłości, nie wiem. Nie mogę tu dziś siedzieć i powiedzieć, że mam taką odpowiedź.
„Ale mam miłość do tego sportu, która zaczęła się w młodym wieku i nie podejrzewam, że skończy się, gdy skończę jeździć.”